4 mei 2006 -
Onderzoek onder Nederlands grootste beursgenoteerde bedrijven over de inhuur van bedrijfsjuridische diensten toont aan dat er veel ontevredenheid heerst over de prijs-kwaliteitsverhouding van grote advocatenkantoren. De belangrijkste barrière om over te stappen naar een ander kantoor is echter 'verslaving': de samenwerking loopt al zo lang dat de bedrijven niet beter weten.
Het onderzoek komt overigens niet bepaald uit onverdachte hoek, want het is verricht door BaS Legal, een bureau van interim juristen, in samenwerking met Mr. Magazine, een vakblad voor juristen. Toch geeft het wel een aardig inkijkje omdat hoofden Juridische Zaken met naam en toenaam kritiek hebben op hun advocaten. Voor het onderzoek werden de hoofden Juridische Zaken van in totaal 46 beursgenoteerde ondernemingen in Nederland (AEX, AMX) benaderd om na te gaan hoe grote bedrijven omgaan met het inhuren van bedrijfsjuridische diensten. De kritiek is niet mals.
Te lage kwaliteit Uit het onderzoek komt naar voren dat de bedrijven kritisch zijn over de tarieven en de kwaliteit van de diensten van grote kantoren. Peter Enneking, hoofd juridische zaken van Getronics, is onverkort kritisch over wat de grote kantoren te bieden hebben: "Te lage kwaliteit en te hoge prijs; vaak zie je toch dat de kwaliteit behoorlijk matig is en er verschrikkelijk hoge prijzen worden gevraagd." En zelfs als een externe topjurist meent excellent werk te hebben geleverd leidt dat niet noodzakelijk tot een tevreden klant: "Juridische perfectie is irrelevant voor de kwaliteitsbeleving van de klant" zegt Patrick van der Herberg, hoofd juridische zaken van Randstad. "Ze moeten net zo goed zijn als bedrijfsjuristen en dezelfde attitude hebben", aldus Eva Simon Thomas van ABN AMRO. Business-gerichte aanpak gewenst Het onderzoek wijst ook uit dat de bedrijven behoefte hebben aan externe juristen die de taal van de manager spreken. De bedrijfskundige eisen die aan de juridische experts worden gesteld zijn hoog en er ligt een grote kans voor partijen die een pragmatische aanpak hanteren. "De jurist van morgen moet in staat zijn als ondernemer én manager te denken. Graag dus minder professorgehalte en een meer businessgerichte aanpak," aldus een van de hoofden Juridische Zaken.
Deze en accountantskantoren kijken alleen maar naar voor hen declareerbare uren.
Daar draait het in hun organisaties om. Er ontbreekt "hart" voor de relatie en de inzet om voor een klant "door het vuur" te gaan. Dat kan ook vaak niet omdat er met zo min mogelijke man/vrouwkracht zo veel mogelijk uren geschreven moeten worden. Dat telt voor de eigen carriere.
wouter jansen
|
|
7
-
05
-
2006
|
21
:
45
uur
Vanuit mijn brede praktijkervaring als eindverantwoordelijke binnen bedrijven lijkt de stelling, dat een meer business gerichte aanpak nodig is, juist en to the point. Ergo, inmiddels ben ik als bedrijfskundig adviseur betrokken bij de opzet van een programma zakelijk management. Het blijkt een ware voltreffer te zijn, als juristen en bedrijfskundigen gezamenlijk optrekken. Wie interesse heeft kan zich melden en ontvangt omgaand een de outline van de klantvriendelijke en resultaatgerichte aanpak.
Monique Doomernik
|
|
8
-
05
-
2006
|
08
:
00
uur
Dit is precies de reden waarom ik mij heb aangesloten bij een landelijk netwerk van bedrijfsjuristen (xs2justice).
Normaal Nederlands, normale prijzen, klantgerichtheid, geen uren schrijven met een vork, en alleen dat wat echt noodzakelijk is uitbesteden aan een advocaat door middel van aanbesteding: 5 kantoren mogen bieden op een dossier.
Dat is pas marktwerking!
En het werkt, de advocatenkantoren staan in de rij om preferred supplier te worden.
vmaas60@yahoo.com
|
|
8
-
05
-
2006
|
15
:
26
uur
Als u eens naar de film 'The firm" met Tom Cruise zou kijken dan kunt u daarin zien waarmee dergelijke advocatenkantoren zich zoal bezig houden.
Let vooral op het slot - de declaraties - dwz de rekening die u gepresenteerd krijgt.
Misschien geeft u dat wat inzicht - in het nederlandse klimaat onder academici - amici -
Hans Egtberts
|
|
8
-
05
-
2006
|
23
:
00
uur
Een collega-adviseur vertelde me eens dat hij letterlijk van het ene op het andere moment zijn uurtarief van € 200 naar € 1.500 had "opgeschroefd". Waarop ik verbaasd riep: "dat kán toch niet, dat pikt de klant toch niet!" Zijn reactie was nuchter: hoe meer je vraagt, hoe liever de klant je heeft ... zeker grote bedrijven, die pronken met zo'n dure consultant! En neemt u van mij aan: hij heeft nog steeds een zéér goedlopende praktijk en draait gemiddeld zo'n vier declarabele dagen per week. Tel uit je winst!
Wat is nu de essentie van dit betoog: soms vragen organisaties erom beduveld te worden. Zeker grotere organisaties hebben een bureau uit de "big five" nodig, want stel je voor dat je op de golfcourse staat en moet vertellen dat je het geheel onbekende bureau X in huis hebt gehaald voor je juridisch advies, accountancy of consultancy! Status wordt soms mede bepaald door het externe bureau dat is ingehuurd. Dat laat overigens onverlet dat er ook bij deze bureaus zeker competente mensen rondlopen ... maar die lopen ook rond bij minder bekende (en minder dure) bureaus!
