23 oktober 2005 -
Leiderschapsstijlen hebben hun oorsprong in de geschiedenis van een land. Zo ontleent Nederland zijn overlegcultuur, in het gezamenlijk inpolderen en bebouwbaar maken van veengronden. De leidinggevende wil hier vooral een aanspreekpunt zijn en focust op consensus. Deze consensus is niet onverdeeld positief in economische zin, en heeft daarnaast ook keerzijden zoals het onbespreekbaar houden van hete hangijzers.
Industrialisatie
In de 18e eeuw heeft Nederland dankzij de overlegcultuur zelfs een belangrijke economische ontwikkelingen gemist. Zo waren alle voorwaarden voor een snelle industrialisatie in Nederland aanwezig: grondstoffen die over de Rijn konden worden aangevoerd, een koloniaal afzetgebied en een goede infrastructuur van waterwegen. De regenten hechtten echter te veel waarde aan consensus om ingrijpende wijzigingen door te voeren. Met als gevolg dat de Industriële Revolutie in Engeland begon en niet in Nederland.
Automatisering Ook latere, economische vernieuwingen, zoals het automatiseren van bedrijfsprocessen, braken pas laat in Nederland door, mede doordat de vakbonden in automatisering een bedreiging voor de werkgelegenheid zagen. Ook leidt het overleg met belangengroepen tot irrationele, economische beslissingen, zoals het verbieden en bemoeilijken van proefdieronderzoek en angstreacties op genetisch gemodificeerd voedsel, waardoor innovatie geen kans krijgt.