Werknemers met arbeidsbeperking vinden zichzelf minder productief dan collega's
Werknemers met een arbeidsbeperking beoordelen zichzelf tien procent minder productief
8 mei 2023 -
Culture Amp verzamelt miljoenen reacties over organisatiecultuur en betrokkenheid en publiceert elk jaar wereldwijde inzichten per bedrijfstak en regio. Als onderdeel hiervan biedt Culture Amp van tijd tot tijd cijfers die hieruit voortkomen, dit keer over medewerkers met een arbeidsbeperking. Uit de wereldwijde genoemde cijfers blijkt dat werknemers met een arbeidsbeperking een sterk lagere betrokkenheid ervaren.
Volgens de data:
Heeft slechts 7,6 procent van de genoemde bedrijven (458 bedrijven) 'beperkingen' als demografische factor opgenomen in hun engagement-onderzoek
Stelde in 2022 slechts 5.7 procent (256 bedrijven) in hun engagement-onderzoek vragen die gericht zijn op arbeidsbeperkingen
Geven werknemers met een arbeidsbeperking zichzelf tien procent minder punten op het gebied van productiviteit dan hun collega’s zonder beperking
Zeggen mannen met een beperking zeventien procent minder kans te hebben, informatie te krijgen over mogelijke carrièrekansen dan hun mannelijke collega's zonder beperking.
Minder productief?
Werknemers met een arbeidsbeperking beoordelen zichzelf tien procent minder productief dan hun collega's, wat waarschijnlijk een gevolg is van overtuigingen die wortel schieten in het zelfbeeld van deze werknemers. Ook belemmerende omgevingsfactoren kunnen verklaren waarom gehandicapte werknemers zichzelf lager inschatten, maar systemische factoren op de werkplek spelen ook een rol. Als we werknemers met en zonder beperking vergelijken op basis van verschillende facetten van de werknemerservaring, dan blijkt dat:
Werknemers met een arbeidsbeperking, en met name vrouwen, minder waardering krijgen dan hun collega's.
Dat blijkt uit de vraag: Ik voel me gewaardeerd voor de unieke bijdrage die ik kan leveren aan mijn bedrijf:
Mannen met beperking = 72 procent, Mannen zonder beperking = 78 procent,
Vrouwen met beperking = 62 procent, Vrouwen zonder beperking = 66 procent
Werknemers met een arbeidsbeperking minder steun zeggen te krijgen bij het mogelijk maken van flexibele werkregelingen in vergelijking met hun collega’s zonder beperking. Dat blijkt uit de vraag: We worden echt gesteund als we ervoor kiezen gebruik te willen maken van flexibele werkregelingen:
Vrouwen zonder beperking = 86 procent, Mannen zonder beperking = 89 procent
Vrouwen met beperking = 77 procent, Mannen met beperking = 83 procent
Werknemers met een arbeidsbeperking het er minder vaak mee eens zijn, dat hun manager oprecht interesse heeft getoond in hun loopbaan-ambities:
Mannen met beperking = 76 procent, Mannen zonder beperking = 77 procent,
Vrouwen met beperking = 70 procent, Vrouwen zonder beperking = 73 procent
Op de vraag "Als er carrièremogelijkheden zijn bij mijn werkgever, ben ik daarvan op de hoogte" scoorden werknemers met een arbeidsbeperking 17 procent lager dan hun collega's.
Vrouwen zonder beperking = 62 procent, Mannen zonder beperking = 62 procent,
Vrouwen met beperking = 58 procent, Mannen met beperking = 44 procent
Gebrek aan steun en erkenning
Dit gebrek aan steun, erkenning en kansen kan leiden tot een lagere perceptie van de eigen productiviteit. Uit de data blijkt dat er aanzienlijke verschillen werden waargenomen in de ervaringen van werknemers met een beperking. Het is voor managers dan ook belangrijk oog te hebben voor de ervaringen van werknemers met een beperking in hun organisatie. Het is ook essentieel dat leiders het niet alleen bij onderzoek en metingen houden. Ze moeten vervolgens zinvolle acties ondernemen om de ongelijkheden die ze vaststellen aan te pakken, en de doeltreffendheid van hun acties na verloop van tijd evalueren. Heather Walker, Senior People Scientist, bij Culture Amp zegt over de data: "Ik herken mijzelf in deze cijfers. Als vrouw met een arbeidsbeperking in de tech-industrie kan ik bevestigen dat het een uitdaging is om de vooroordelen te bestrijden die bestaan ten opzichte van mensen met een arbeidsbeperking. Ik hoop dat het zien van deze zelfbeoordeling voor andere werknemers met een handicap ontnuchterend is, net zoals dat ook bij mij het geval was. Ik hoop dat we collectief de overtuigingen kunnen afleren, die ons ertoe aanzetten onszelf lager in te schatten. En ik hoop dat bedrijven meer gaan doen om hun werkplekken te ontdoen van werkwijzen die uitsluiting op basis van een handicap in stand houden. Integratie van gehandicapten is niet slechts een buzz-term. Werknemers met een arbeidsbeperking hebben echte actie nodig van werkgevers, zoals gelijkwaardige en rechtvaardige procedures en processen."
