Oplopend ziekteverzuim door tekort aan bedrijfsartsen is op te vangen
Casemanager moet mediator worden
22 maart 2023 -
Het tekort aan bedrijfsartsen is nijpend. De wachttijd voor de beschikbaarheid van een bedrijfsarts loopt steeds verder op. Het Capaciteitsorgaan meldde op 13 januari jl. dat wanneer Nederland de huidige koers blijft varen het meer dan tien jaar zal duren, voordat dit probleem is opgelost.
Volgens Hans van Bussel, algemeen directeur van verzuimspecialist Sazas, zou de wachttijd van bedrijfsartsen binnen twee jaar al aanzienlijk verkort kunnen worden wanneer de casemanager taakdelegatie, ook wel praktijkondersteuner genoemd, een extra rol toebedeeld krijgt. Namelijk die van mediator. Bemiddeling door de casemanager zorgt aan de ene kant voor een betere dialoog tijdens het verzuimtraject, wat bijdraagt aan een kortere ziekteduur en aan de andere kant ontlast het de bedrijfsarts van zijn hoge werkdruk.
Oplopende wachttijd
De wachttijd voor een verzuimbegeleidingstraject van een zieke werknemer is nu gemiddeld zes weken. Dit zou maximaal 1 à 2 weken moeten zijn. Door de lange wachttijd ervaren Nederlandse bedrijven een dubbele pijn. Enerzijds de verplichte loondoorbetaling en anderzijds een omzetderving vanwege de lange wachttijd voor een bedrijfsarts. Al sinds 2010 is er bij het Ministerie van VWS bekend dat er een tekort gaat ontstaan. Het Capaciteitsorgaan becijferde in 2019 dat er jaarlijks meer dan 250 nieuwe bedrijfsartsen moeten instromen om geen tekorten te krijgen. Echter stromen er al jaren meer bedrijfsartsen in dan uit. De uitstroom wordt met name veroorzaakt door pensionering. Jaarlijks stromen er nog geen 100 bedrijfsartsen in. Daardoor loopt de duur van het verzuim onder Nederlandse werknemers op en de overheid staat erbij en kijkt ernaar. In de tussentijd zorgt het extra lange verzuim vaak ook nog voor een extra hoge werkdruk voor andere werknemers wat ook weer leidt tot meer verzuim. We bevinden ons dus in een vicieuze cirkel waar we zo snel mogelijk uit moeten.
Bedrijfsarts ontlasten
Aangezien het de overheid niet lukt om tot een structurele oplossing te komen, stel ik voor dat het bedrijfsleven het voortouw neemt en de handen ineen slaat met arbodiensten en arboartsen om het probleem op te lossen. Mijn idee is om de taakverdeling binnen de arbodienst en de ondersteuning van de bedrijfsarts te herzien. Zet de casemanager taakdelegatie ook in als mediator tussen de werkgever en werknemer. De bedrijfsarts stelt een medisch advies op en de casemanager brengt de zieke werknemer aan tafel met de werkgever om te bemiddelen in de terugkeer naar werk. Naar mijn verwachting kan op deze manier de wachttijd in korte tijd aanzienlijk verminderd worden.
Bemiddeling
Waarom inzetten op de casemanager taakdelegatie om de bedrijfsarts te ontlasten? De casemanager kent het medische probleem, weet wat de beperkingen zijn van de werknemer en kan een goede aanzet geven tot reïntegratie door de dialoog tussen werkgever en werknemer te begeleiden. Niet alleen de snelheid van het reïntegratieproces wordt hierdoor verbeterd, maar ook het gevoel dat het voor alle partijen in goed overleg gebeurt. Nu heeft de werkgever vaak het idee dat de terugkeer naar werk te langzaam gaat en de werknemer vindt juist vaak dat het te snel gaat. Ook hebben beiden veelal het gevoel dat zij geen invloed hebben op het tempo van de terugkeer naar werk. Bemiddeling en vertrouwen zijn hierbij het sleutelwoord. Het creëren van vertrouwen start al op de werkvloer, nog voordat de werknemer ziek is. Goed werkgeverschap betaalt zich terug. Wanneer een werknemer zich veilig genoeg voelt om zich uit te spreken en hulp durft te vragen nog voordat er uitval is, verkleint dit de kans op uitval.
Vertrouwen
Door de casemanager de rol van mediator te geven wordt het vertrouwen tussen werkgever en werknemer vergroot. De bedrijfsarts wordt ontlast en de tekorten en lange wachttijden worden opgelost. Wanneer we als bedrijfsleven kiezen voor deze aanpak, kunnen we het tekort aan bedrijfsartsen binnen twee jaar structureel oplossen in plaats van de meer dan 10 jaar die het Capaciteitsorgaan nu inschat als we deze destructieve koers blijven varen.
