7 november 2017 -
Van de Nederlandse professionals ervaart maar liefst negen op de tien (87 procent) stress op de werkvloer. Bovendien vindt een derde (33 procent) de werkdruk over het algemeen te hoog.
Toch is er veel onduidelijk binnen organisaties hoe om te gaan met hoge werkdruk en burn-out. Onderzoek van Hays toont aan dat de meerderheid van de jonge managers tot 40 jaar (57 procent) niet weet hoe zij signalen van stress bij hun medewerkers kunnen herkennen. Bovendien bestaat er veel onduidelijkheid binnen organisaties over wie verantwoordelijk is voor signaleren van en praten over stress: de manager of de HR-afdeling.
Ziekmelden of ontslag nemen als gevolg van stress
Hoewel een hoge werkdruk wordt genoemd als grootste veroorzaker van stress (58 procent), zijn er nog veel andere stressfactoren op de werkvloer. Vooral hoge verwachtingen die men zichzelf oplegt (41 procent), een gebrek aan ondersteuning door collega’s en management (36 procent) en onvoldoende balans tussen werk en privé (34 procent) zorgen ervoor dat professionals spanning ervaren. Met als gevolg dat een vijfde (negentien procent) zich weleens heeft ziekgemeld vanwege stress. Bovendien heeft zestien procent daadwerkelijk een keer ontslag genomen vanwege overbelasting. Een derde (32 procent) overweegt serieus ontslag te nemen bij de huidige functie.
Angst voor uitval
De hoge mate van stress blijft niet onopgemerkt; de helft van de leidinggevenden (51 procent) ziet regelmatig stress binnen hun teams. Zij uiten ook hun zorg en geven aan weleens bang te zijn dat iemand uit het team een burn-out krijgt. Niet iedereen onderneemt dan meteen actie: een derde van de managers zegt niet direct maatregelen te treffen, wanneer een teamlid aangeeft dat de werkdruk te hoog is. "Blijkbaar liggen stress en burn-out nog steeds in een taboesfeer. Het kunnen signaleren wint terrein, maar een adequate opvolging blijft uit. Ondanks dat een gezonde werkdruk af en toe heel goed is om te functioneren, kan het structureel ervaren van stress uiteindelijk leiden tot een burn-out. Slechts de helft van de managers geeft aan dat er regelmatig met de medewerkers gesproken wordt over werk-privé balans, het is essentieel dat daar verandering in komt," licht Jill van Casteren, HR Director bij Hays, toe.
Verantwoordelijkheid onduidelijk
Een opvallende uitkomst is dat de meningen over wiens taak het is om stress te signaleren en dat bespreekbaar te maken sterk verschillen. Bijna vier op de tien leidinggevenden vinden dat het signaleren en praten over stress een taak is van de HR-medewerker. Een vergelijkbaar percentage vindt dat juist niet. "Het is belangrijk voor een goed stressmanagement dat er duidelijke afspraken gelden in een organisatie: het signaleren hoort zeker ook bij de managerstaken en het bespreekbaar maken evenzo. Dat betekent niet dat de HR-medewerker daar helemaal geen taak in heeft. Een goede begeleiding van zowel degene die stress ervaart, als de betrokken leidinggevende is de verantwoordelijkheid van HR," aldus Van Casteren.
Mentaal Verzuim is een zelfbeschermingsmechanisme van mensen die geen of weinig invloed meer voelen op de omstandigheden die zij nodig hebben om gezond het beste van zichzelf te durven, kunnen en willen geven. Daarmee is Mentaal Verzuim (afhaakgedrag en verzaken op het werk) een gevolg en tevens ook weer oorzaak van de weer verder oprukkende stress. Zolang HR, die hiervoor de eerst aangewezen interne instantie zou moeten zijn, het belang en de impact van zachte factoren als gevoel en emotie, niet oppakken en managers daarmee in de kou laten staan, zal er niets veranderen en draaien mensen én hun resultaten stuk. Mentaal Verzuim is een vroegindicator voor uitval. De signalen daarvan zijn beter te herkennen dan die van stress. Maar het aanspreken en bespreekbaar maken daarvan wordt door veel managers als (te) spannend ervaren, mede omdat zij zich daarmee niet gesteund en begrepen voelen vanuit de top. Dáár zit de crux. En dat wordt doodgezwegen onder het onuitgesproken motto: Als het er niet is bestaat het niet. En als het niet bestaat hoeven we er ook niets aan te doen!
Belangrijkste lijkt mij om het werk op het werk te houden. Als het niet lukt om op het werk de juiste maatregelen te treffen, kun je altijd nog sporten en/of mediteren wat sowieso je beter weerbaar zal maken tegen stress en werkdruk.
Stress is ook iets wat deels tussen de oren van mensen leeft. Ik had een collega die keek echt enorm op tegen de dag die ging komen, zo druk had die het. Toen de klant afbelde wegens ziekte verviel zijn afspraak. Deze afspraak zou 1 uur duren, en ook ongeveer een uur nawerktijd. Door het uitvallen van de afspraak had die de hele dag niets te doen. Volgens mij klopt er dan iets niet. Wat was dan zijn bedoeling om de overige 6 uren te doen.
