5 augustus 2016 -
Een werkgever kan een werknemer volgens het nieuwe ontslagrecht ontslaan als de werknemer ‘verwijtbaar’ handelt. Ofwel, wangedrag kan leiden tot baanverlies. Op zich niet opmerkelijk. Wel opmerkelijk is dat werknemers ondanks misdraging(en) regelmatig flinke ontslagvergoedingen van de rechter meekrijgen.
Voorbeeld 1:
Een werknemer had vlak voor aanvang van zijn werk harddrugs gebruikt. Omdat deze werknemer onder invloed met de bedrijfsauto op het bedrijfsterrein reed, heeft hij collega’s in gevaar gebracht. Daarnaast gedroeg hij zich – volgens de werkgever – agressief. Het lijkt logisch dat deze medewerker bij ontslag geen (ruime) ontslagvergoeding meekrijgt. Niets blijkt minder waar. Het hof Den Haag acht het gedrag van werknemer niet ernstig genoeg en kent de maximale transitievergoeding (ontslagvergoeding) van 75.000 euro toe.
Voorbeeld 2:
Werknemer werkt in een vleeswarenfabriek. Hij misdraagt zich stelselmatig en al langere tijd. Hij houdt zich niet aan veiligheidsvoorschriften, scheldt collega’s en het hoofd personeelszaken uit, brengt collega’s in gevaar, is regelmatig ongeoorloofd afwezig, enzovoorts. Werkgever heeft werknemer al vaak op zijn misdragingen aangesproken, maar zonder succes. Alle reden voor ontslag derhalve. Dat vindt ook de kantonrechter te Leiden, maar niet zonder de werknemer een ontslagvergoeding van 45.119 euro toe te kennen.
Noem eens wat meer buitenproportionele voorbeelden. Een topman/topvrouw in het bedrijfsleven of bij een bank die zijn/haar organisatie nagenoeg in de vernieling helpt. Die krijgen wel wat meer mee dan de twee fooien als genoemd in dit artikel. Het is mij te bedroevend om in mijn geheugen te gaan zitten grasduinen en naar voorbeelden te spitten om deze dan alhier te noemen. De lezers zijn zelf mans genoeg om eens te googlen.
