5 juli 2016 -
Criminelen, dwangmatige leugenaars en sommige politici uitgezonderd, voelen de meeste mensen zich ongemakkelijk wanneer ze zich van een leugen bedienen en dat laten ze via hun lichaamstaal dan ook merken. Hoewel ze overtuigend overkomen correspondeert wat ze zeggen zelden met hun gebaren. Dat schrijft Express.be.
Lichaamstaal is een mix van beweging, houding en toonhoogte. Uit studies blijkt dat non-verbale communicatie een grotere invloed heeft en betrouwbaarder is dan het gesproken woord. Wanneer iemands’ lichaamshouding niet correspondeert met wat hij zegt, is de kans dus groot dat die persoon liegt. Hoewel eerlijkheid het langst duurt, is het in dagelijkse ontmoetingen niet altijd vanzelfsprekend om de waarheid te zeggen. Om de anderen niet te kwetsen, leren we al op jonge leeftijd om diplomatieke en sociaal acceptabele halve waarheden aan de man te brengen
Het verkoopproces
Tijdens het verkoopproces zal een potentiële koper niet makkelijk ‘nee’ zeggen tegen uw aanbod, omdat hij een potentieel conflict wil vermijden. Hoewel hij mondeling positieve signalen uitzendt, duidt zijn lichaamstaal op ‘nee’. Wie deze signalen op tijd en correct kan lezen, kan het verkoopproces vaak nog bijsturen om toch tot een positief einde te komen.
Een leugenaar herkent u vaak aan drie soorten signalen:
1. Bewegingen met de ogen, de neus, de mond en de handen zijn de vier belangrijkste niet-verbale indicators van leugenachtig gedrag. Denk aan het beeldje met de drie apen, dat horen zien en zwijgen voorstelt. Wie liegt, grijpt vaak met zijn hand naar mond, als was het om zijn woorden te filteren. Dit fenomeen staat voor ‘Spreek geen kwaad’.
2. Een tweede non-verbale indicatie is het aanraken of wrijven van de ogen en het staat voor ‘Zie geen kwaad’.
3. Wie zijn oren aanraakt tenslotte, bedoelt vaak ‘Hoor geen kwaad.’
Twijfels
Mensen die deze bewegingen of een combinatie ervan maken, zijn meestal oneerlijk. Maken ze deze bewegingen wanneer iemand anders aan het woord is (een verkoper bijvoorbeeld) dan hebben ze grote twijfels over wat die persoon zegt. Dit soort non-verbaal gedrag kan dus dienst doen als alarmsignaal. Bent u aan het woord en ziet u mensen die gebaren maken, stel dan open vragen om hun twijfels boven water te krijgen.
Oogbewegingen
Dan zijn er nog de oogbewegingen: wie over het verleden praat kijkt meestal links naar boven; wie over de toekomst praat kijkt rechts naar boven. Wanneer dit gedrag wordt omgekeerd, heeft de spreker meestal iets te verbergen. Grenswachten en politie zijn dan ook getraind in het monitoren van oogbewegingen tijdens interviews.
De neus en de mondhoeken
Volgens Paul Ekman, die psychologie doceert aan de Universiteit van Californië zijn er nog twee microbewegingen die bedrog verraden: het optrekken van de neus als wanneer men iets onaangenaams ruikt en het naar beneden trekken van de mondhoeken. Zelfs leugenaars die getraind worden om non-verbale lichaamstaal te beheersen zullen deze twee microbewegingen niet kunnen verbergen. Iedereen kan liegen, maar lichaamstaal vertelt altijd de waarheid.
