16 juni 2016 -
Voor de nieuwe editie ‘Trots’ van LeadershipNL, het ledenmagazine van de Nederlandse vereniging van Commissarissen en Directeuren (NCD), deed zij onderzoek onder haar leden naar dit onderwerp. Hoe zit het met het trotse gevoel van de Nederlandse directeur en commissaris? Of is het nog steeds een taboe onderwerp?
Het voelt een beetje als pochen over uw prestaties. WIJ Nederlanders houden niet van borstklopperij. Doe maar gewoon, dan doet u al gek genoeg, toch?
Taboe?
Maar liefst 42 procent van de respondenten vindt dat trots zijn eigenlijk een taboe is in Nederland. Maar waarom dan? Mag je niet blij zijn wat je met hard werken en wellicht een beetje gelukt hebt bereikt? 56 procent van de directeuren vindt namelijk dat ze best wat trotser mogen zijn op hun eigen prestaties. Maar waar zijn ze eigenlijk trots op? In de top drie staat bovenaan gezin en familie, gevolgd door het bedrijfsucces en het team en inspirerende mensen in de maatschappij. Daarna pas het eigen presteren. Komt dan toch de Nederlandse nuchterheid om de hoek kijken. Of zegt het meer over het gemiddelde NCD-lid? Het type met een minder groot ego en ook oog voor die ander?