16 februari 2016 -
Vertrouwen in werknemers is goed, maar alleen sturen op resultaat is achterhaald. Moderne tijdregistratie biedt volop mogelijkheden om personeel efficiënter in te zetten en de productiviteit te verhogen.
Uit angst om als ouderwets gezien te worden, laten veel organisaties die kansen liggen. Dat is ronduit zonde, stelt Lucas Polman, sales director van Protime. In sommige branches is de ouderwetse prikklok nog steeds gewoongoed. Het fenomeen tijdregistratie is zelfs aan een comeback bezig, in weerwil van aanhoudende geluiden over sturen op resultaat in plaats van op aanwezigheid.
Taboe
Polman stelt dat op tijdregistratie een hardnekkig taboe heerst sinds de opkomst van Het Nieuwe Werken. Het controleren van medewerkers zou niet meer van deze tijd zijn en kijken naar aanwezigheid irrelevant. "Werkgevers en managers zouden er goed aan doen om zich minder van deze heersende gedachte aan te trekken," aldus Polman. "Het nut van tijdregistratie is groter en veelzijdiger van de meeste werkgevers denken."
Geen inzicht
Polman stelt dat tijdregistratie niet zomaar inzicht geeft in iemands tijdsbesteding. Het gaat erom dat zulk inzicht tot efficiënter werken en betere prestaties leidt. Als voorbeeld noemt hij een salesmedewerker die meer dan de helft van zijn tijd bezig is met interne mails, administratie of het bijhouden van afspraken. Als zijn werkgever iemand voor salessupport aanstelt, besteedt hij zijn tijd effectiever. Accountmanagers die hun tijd vooral met intern overleg verdoen, zijn mogelijk geholpen met een efficiëntere manier van vergaderen. "En als iemand structureel overwerkt en stressverschijnselen vertoont, kan een cursus planning uitkomst bieden," aldus Polman.
Sturen op uren loont
Data over tijdsbesteding werkt volgens Polman ook als een spiegel voor medewerkers. Mensen die zich bewust zijn van hun werktijden, plannen hun werkzaamheden vaak zelf al slimmer in en werken efficiënter.
Tot slot is de data volgens Polman van strategische waarde. Door te sturen op uren, kunnen werkgevers belangrijke operationele beleidswijzigingen gefundeerd nemen en strategische HR-beslissingen op harde data in plaats van onderbuikgevoelens stoelen.
"Hoe dan ook: om tot dit soort inzichten en oplossingen te komen, ontkomt u niet aan dat mensen hun werktijd registreren – of iemand nu thuiswerkt, bij een klant of binnen de bedrijfsmuren," aldus Polman.
