9 februari 2016 -
Commissarissen zijn het niet met elkaar eens over de gewenste hoogte van hun eigen beloning, of over het nut van variabele beloning voor bestuurders. Wel vindt een grote meerderheid de angst voor vertrekkende bestuurders als gevolg van de beloningsdiscussie overdreven.
Dat blijkt uit het jaarlijkse Nationaal Commissarissen Onderzoek. Onderzoekers Prof. dr. Mijntje Lückerath-Rovers (TIAS School for Business and Society) en Prof. dr. Auke de Bos RA (Erasmus Universiteit) publiceren voor de negende maal het jaarlijkse Nationaal Commissarissen Onderzoek. Dit keer deden 387 commissarissen en toezichthouders uit meerdere sectoren mee, waarmee dit onderzoek het meest omvangrijke onderzoek in Nederland is. Het Nationaal Commissarissen Onderzoek van 2015 richtte zich specifiek op remuneratie. Enkele opvallende resultaten:
Commissarissen beloning
Ondanks dat 51 procent van de commissarissen tevreden is over zijn huidige vergoeding, vindt ook 43 procent van de commissarissen dat om de kwaliteit van het intern toezicht te doen stijgen de beloning van commissarissen omhoog moet. Gemiddeld verdient de commissaris bij een beursonderneming het meest, ruim 56.000 euro. In de andere sectoren is dit (fors) minder. Commissarissen bij niet-beursondernemingen, coöperaties, familiebedrijven en pensioenfondsen tussen de 20.000 en 26.000 euro. Bij zorginstellingen, woningcorporaties en onderwijsinstellingen is dat gemiddeld rond de 9.000, 12.000 en 6.000 euro.
Gemiddeld zouden de commissarissen een stijging van 25 procent passend vinden. Dit wordt onderbouwd door een (fors) verzwaard takenpakket en toegenomen tijdsbesteding. De huidige beloning varieert tussen de 45 euro tot 220 euro per uur. Gemiddeld besteedt een commissaris ruim twee dagen per maand (achttien uur) aan zijn commissariaat. Dit stijgt al enkele jaren. Aan het commissariaat bij beursondernemingen en coöperaties wordt de meeste tijd besteed (ongeveer 30 uur per maand, dus ongeveer een dag per week).
Verdeeld over de variabele beloning bestuurders
Hoewel een groot deel van de commissarissen aangeeft een (beperkte) vorm van variabele beloningen voor bestuurders acceptabel te vinden zijn zij wel kritisch, en ook verdeeld, over het instrument. Zo geeft 42 procent van de commissarissen aan dat een variabele beloning niet effectief is, 33 procent vindt juist van wel. 53 procent is van mening dat variabele beloning perverse prikkels geeft, maar 25 procent is het hiermee juist oneens. Ook vindt helft van de commissarissen (50 procent) niet dat het zorgt voor juiste prioriteitstelling, maar weer zegt 28 procent dat het hier juist wel aan kan bijdragen.
Angst voor vertrekkende bestuurders
Zowel in de private als in de publieke sector vinden commissarissen de angst voor vertrekkende bestuurders naar het buitenland door de beloningen discussie overdreven, namelijk respectievelijk 67 procent en 70 procent. Zelfs de commissarissen bij beursondernemingen, waarvan de bestuurders wellicht het meest in trek zijn in het buitenland, vindt 43 procent de angst overdreven, twintig procent vindt deze angst echter wel reëel.
De onderzoekers: "de resultaten tonen aan dat topbeloningen nog steeds een onderwerp is dat vanuit verschillende perspectieven bekeken kan worden. Het is van belang dat door dialoog we van elkaar weten wat deze perspectieven zijn zodat er een open en transparante dialoog over gevoerd kan worden. Het debat lijkt nu vaak te verzanden in algemeenheden en vooringenomen standpunten."
