17 december 2015 -
Institutionele beleggers zoals verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen maken op grote schaal gebruik van de markt voor het verstrekken van illiquide kredieten die is achtergelaten door banken die te maken hebben met strengere kapitaaleisen en stresstests.
Dat blijkt uit onderzoek van Towers Watson. Cliënten van Towers Watson maakten de afgelopen vijf jaar wereldwijd meer dan zeven miljard dollar vrij voor beleggingsstrategieën in illiquide kredieten. Dit bedrag zal naar verwachting nog verder stijgen omdat het terrein nog grotendeels onontgonnen is en er voor lange termijn investeerders nog veel kansen liggen. In het onderzoek ‘Illiquid credit - playing the role of (good) bank’ stelt Towers Watson dat er nog steeds voordelen te behalen zijn voor investeerders die bereid zijn om de extra complexiteit te accepteren die komt kijken bij succesvolle investeringen in illiquide kredietverlening.
Pensioenfondsen vergroten positie op hypotheekmarkt
"Een goed voorbeeld is de grote positie die Nederlandse pensioenfondsen de afgelopen vier jaar hebben opgebouwd in het verstrekken van hypotheken aan Nederlandse particulieren," zegt Michel Iglesias del Sol, hoofd van de afdeling Investment bij Towers Watson in Nederland. "Onlangs bleek al uit onderzoek van IG&H dat het marktaandeel van de drie grootste Nederlandse banken op de hypotheekmarkt tot onder 50 procent is gedaald. In 2008 was dit nog 75 procent. Dit is een bewuste strategie van banken als gevolg van strenge kapitaaleisen. Hun positie wordt opgevuld door Nederlandse pensioenfondsen die via enkele beleggingsfondsen van verzekeraars en via gespecialiseerde vermogensbeheerders op grote schaal hypotheken verschaffen. Dit draagt bij aan neerwaartse druk op de hypotheekrente, iets waar alle Nederlandse huizenkopers van profiteren."
Redenen om te investeren in illiquide kredieten
Volgens het onderzoek van Towers Watson gebruikten investeerders voorheen vooral private equity, vastgoed, infrastructuur en hedge fondsen om toegang te krijgen tot alternatieve risicopremies, waaronder de risicopremie waarmee beleggers beloond worden voor illiquiditeit. Zo trachten zij de bronnen van rendement in hun portefeuille diverser en dus stabieler te maken. Towers Watson stelt dat investeerders met voldoende bestuurscapaciteit zouden moeten overwegen om illiquide kredieten op te nemen in hun beleggingsportefeuille, en wel om een aantal redenen:
· Enorme markten voor illiquide kredieten zijn nog altijd onontgonnen doordat banken zich steeds meer terugtrekken.
· Er is grote noodzaak om de bronnen van kredietrisico’s in beleggingsportefeuilles diverser te maken gezien de toestand van de economische cyclus.
· Illiquide kredieten bieden toegang tot bronnen van rendement die door veel beleggers genegeerd worden. Dit leidt tot een aantrekkelijk rendement als gevolg van illiquiditeit, complexiteit en de noodzaak van zeer specifieke kennis.
Discipline, selectiviteit en vaardigheid zijn vereist
In het onderzoek worden investeerders gewaarschuwd niet de gevaren uit het oog te verliezen in verband met de huidige vergevorderde kredietcyclus en de hoge waarderingen in kredietmarkten die onder invloed staan van kwantitatieve verruiming door centrale banken en de zoektocht van investeerders naar rendement. Daarnaast stelt het onderzoek dat investeringen in illiquide kredieten een complexere uitdaging vormen waarbij alleen discipline, selectiviteit en kennis ervoor kunnen zorgen dat de voordelen goed worden benut.
Towers Watson schaart illiquide (of private) kredieten onder het bredere spectrum van alternatieve kredieten. Meer specifiek zijn dit de niet-traditionele kredietbeleggingen met weinig mogelijkheden om de belegging voor het einde van de looptijd van de hand te doen. Hieronder vallen directe leningen, distressed debt en gespecialiseerde financiering.
