6 augustus 2015 -
Hoewel trofeejagers graag stellen dat de grote geldbedragen die ze betalen om op wild te mogen jagen, gebruikt worden voor kweekprogramma’s voor bedreigde soorten en banen opleveren voor de bevolking van ontwikkelingslanden, bewijzen cijfers het tegendeel.
Dat schrijft Express.be. Ecologisch verantwoord toerisme levert veel meer op en de manier waarop trofeejagers dieren doden leidt tot een verzwakking van het hele ecosysteem. De dood van Cecil de leeuw, neergeschoten door de rijke Amerikaanse tandarts Walter Palmer, was dus niet alleen gruwelijk, maar ook volkomen zinloos.
Lokale initiatieven
Als ze geconfronteerd worden met kritiek op hun exclusieve hobby, voeren dit soort wildjagers steevast aan dat het vele geld dat ze eraan uitgeven - Palmer zou 50.000 euro betaald hebben om de leeuw te mogen schieten - gebruikt wordt om wildparken te ondersteunen, kweekprogramma’s voor zeldzame dieren te sponsoren en om lokale bewoners aan werk te helpen. Maar zelfs al wordt een deel van hun geld daar misschien inderdaad voor gebruikt, in verhouding stelt het bijna niets voor.
Survival of the weakest
Ten eerste omdat het jagen op trofeedieren zelf mede verantwoordelijk is voor een verstoring van het ecosysteem. In een column op CNN legt Jeffrey Flocken, directeur van het Internationaal Dieren Welzijnsfonds, uit hoe dat komt. "Jagers zijn geen natuurlijke predatoren," schrijft hij. "Ze richten zich juist op de grootste dieren, die met de meest indrukwekkende kam, manen of hoorns." Dit keert het natuurlijke principe van het zogenaamde survival of the fittest om. Het zijn niet de sterkste dieren, maar eerder de zwakkere exemplaren die door de jagers gespaard worden.
Door het dominantste dier van één soort te doden, komt ook de sociale orde van die soort in het gedrang. De overlevende dieren gaan onderling vechten om de dominantie op te eisen, waardoor hun soort nog meer uitgedund raakt.
Tenslotte zorgt het doden van een predator, zoals een leeuw, er ook voor dat er teveel antilopen, zebra’s en wildebeesten achterblijven op de Afrikaanse prairie. Die overgrazen dan de vlaktes, waardoor er uiteindelijk niet genoeg voedsel meer overblijft en een hele groep wilde dieren een hongerdood dreigt te sterven.
Eco-toerisme levert vijftien keer meer op
De jagers overdrijven de financiële steun die hun jachtpartijen zouden bieden voor de wildparken ook behoorlijk. Een studie door de Port Elizabeth-universiteit in Zuid-Afrika toonde aan dat de inkomsten uit ecovriendelijk toerisme, zoals fotosafari’s,meer dan vijftien keer hoger zijn dan de opbrengsten van de jacht.
Gewone toeristen zorgen bovendien voor veel meer werkgelegenheid dan jagers. Ze willen logeren in comfortabele hotels, hebben vervoer en gidsen nodig en gaan vaak uit eten. Jagers daarentegen reizen veel spartaanser en hebben vaak genoeg aan één of twee begeleiders.
Trofeejagen brengt dus niet alleen het milieu grote schade toe, de economische voordelen die het oplevert zijn ook veel te klein om die schade te kunnen rechtvaardigen. Niemand kan verantwoorden dat het plezier van een klein groepje jagers ten koste moet gaan van de biodiversiteit, of van het leven van één van de machtigste dieren op aarde.
Bron:Express.be
