31 juli 2015 -
Het opnemen en uit laten betalen van vakantiedagen wordt in steeds mindere mate gebruikt om ook daadwerkelijk op vakantie te gaan. Uit onderzoek blijkt dat 72 procent dit geld ook voor andere doeleinden aanwendt.
57 procent besteedt dit bijvoorbeeld om te verbouwen en te renoveren, zo meldt Randstad Student.
Het onderzoek is gehouden onder 810 professionals en maakt onder andere duidelijk dat de Nederlandse werknemer graag meer vrijheid wil ten aanzien van vakantiedagen en vakantiegeld.
Vrije keuze
Van deze groep respondenten geeft de helft aan in ieder geval de keuze te willen hebben of ze de dagen opnemen of laten uitbetalen. Deze groep omvat vooral jongeren, wat wellicht verklaard kan worden doordat zij extra willen sparen voor aanstaande grote uitgaven. Verder wil 23 procent het vakantiegeld het liefst elke maand uitgekeerd zien, in plaats van één keer aan het einde van het jaar.
Verder ervaart 43 procent het als beperkend en vervelend dat hun werkgever de maximale lengte van de vakantie bepaalt. Drie weken is lang niet altijd mogelijk, terwijl 35 procent claimt dit wel nodig te hebben om te ontspannen en weer helemaal opgeladen terug te komen op het werk.
Is vakantie wel vakantie?
Is de vakantie wel alleen maar relaxen en ontspannen of moet er toch ook nog gewerkt worden? Voor ongeveer een kwart lijkt het meer op dat laatste. Zo geven 210 (26 procent) respondenten aan dat de baas toch in ieder geval van hun verwacht dat ze bereikbaar zijn, terwijl 31 procent er zelfs bewust voor kiest om op vakantie nog een beetje te werken.
Bram Bakker, psychiater, maakt zich ongerust: "Deze ontwikkeling baart mij zorgen. Vakantie en daadwerkelijk los komen van het werk zijn cruciaal om datzelfde werk vol te houden en leuk te blijven vinden. Het belang van rust wordt helaas nog steeds onderschat."
De vraag werpt zich wel op of dit belang nu echt wordt onderschat, of dat het meer een kwestie is van ‘niet kunnen laten’. Het is niet onwaarschijnlijk dat de meeste werkenden wel weten dat ze niet zouden moeten werken, maar dat ze het simpelweg niet kunnen laten. Een symptoom van een (lichte) werkverslaving dus.
Beweging arbeidsmarkt
Tot slot is er onderzocht hoe de mobiliteit van werknemers (gekwantificeerd in de zgn. mobiliteitsindex) zich heeft ontwikkeld. Deze index is van 91 naar 93 gestegen, wat aangeeft dat meer werkenden verwachten binnenkort van baan te zullen wisselen. . Er zit dus wat beweging in de arbeidsmarkt, maar echt significant is het niet.
