Bemoedigende signalen maar deflatie ligt op de loer
24 juni 2014 -
Na twee jaren van afnemende productie wordt dit jaar voor de eurozone een groei van 1,1 procent voorzien, gevolgd door 1,5 procent in 2015 en een lichte groeiversnelling in 2016-2018, zo blijkt uit de Summer 2014 EY Eurozone Forecast (EEF).
De export neemt toe en doordat de binnenlandse vraag gestaag aantrekt, laten de investeringen weer een bescheiden groei zien. Het gevaar van deflatie blijft niettemin reëel en dat zou de zwakke groei in gevaar kunnen brengen, doordat de reële schulden toenemen en aankoop- en investeringsbeslissingen worden uitgesteld.
Zwakkere euro
Door de maatregelen die de Europese Centrale Bank (ECB) eerder deze maand nam en doordat de VS op een krapper beleid overgaat, zou de euro later dit jaar en in 2015 moeten gaan verzwakken. De EEF verwacht dan ook dat de inflatie zal gaan opveren, waardoor de zorg om deflatie afneemt en de investeringen en de consumentenbestedingen zich over een breder front kunnen herstellen. Op de middellange termijn heeft aanhoudende deflatie een drukkend effect op de bestedingen, omdat deflatie de consument aanzet om grote aankopen uit te stellen en het voor werkgevers moeilijker maakt om de lonen te verhogen of zelfs maar gelijk te houden.
De export uit de eurozone is in 2013 naar volume gemeten met slechts 1,4 procent toegenomen. Hoewel de verdere versterking van de euro sinds begin dit jaar erop duidt dat exporteurs opnieuw een lastig jaar tegemoet gaan, voorziet de EEF een versnelling van de exportgroei tot 3,5 procent dit jaar en vervolgens tot 3,8 procent in 2015, doordat de wereldwijde vraag blijft aantrekken. Marcel van Loo, country managing partner van EY in Nederland: "Laten we ons realiseren dat de eurozone er een stuk beter voor staat dan een jaar geleden. De vooruitgang is onmiskenbaar, maar er zijn nog vele uitdagingen."
Onderlinge verschillen blijven bestaan
Waarschijnlijk zijn Griekenland (bbp-groei: -0,3 procent in 2014 en 1,6 procent in 2015) en Italië ( 0,3 procent en 1,2 procent) economisch het zwakst, evenals Cyprus (-4,3 procent en -0,5 procent) en Finland (0,0 procent en 1,6 procent). In Spanje (1,1 procent en 1,6 procent) en Portugal (1,1 procent en 1,4 procent) zal de bbp-groei dit jaar naar verwachting flink aantrekken, doordat de hervormingen van de afgelopen jaren hun vruchten beginnen af te werpen. In de twee laatstgenoemde landen ligt de bbp-groei naar verwachting dicht bij het gemiddelde voor de eurozone, maar beide economieën presteren naar verwachting beter dan een aantal kernlanden als Frankrijk (0,7 procent en 1,1 procent) en Nederland (0,4 procent en 1,2 procent), die hun fundamentele economische moeilijkheden maar mondjesmaat aanpakken. Volgens de inschatting van de EEF benut Duitsland (2,0 procent en 1,7 procent) vrijwel zijn gehele groeipotentieel.
Werkloosheid blijft zorgwekkend
In de meeste landen van de eurozone blijven consument en bedrijfsleven met strenge kredietvoorwaarden kampen, nu de banken trachten hun financiën op orde te brengen voordat de ECB in oktober haar bevindingen naar aanleiding van de asset quality review bekendmaakt. Niettemin zullen de bestedingen van de huishoudens, die vorig jaar al iets toenamen, in de komende kwartalen naar verwachting sterker gaan stijgen. De maatstaf van het consumentensentiment die de Europese Commissie hanteert, staat momenteel op het hoogste niveau sinds eind 2007. Bovendien wijst het onderzoek van de ECB naar bancaire kredietverlening op een stijgende kredietvraag onder huishoudens. Verder zijn er voorzichtige tekenen van een omslagpunt op de arbeidsmarkt: hoewel het werkloosheidscijfer met iets onder de 12 procent in de buurt van het recordniveau blijft, heeft de werkgelegenheid inmiddels de opgaande lijn hervonden. In Nederland verwacht de EEF een werkloosheidscijfer van 7,3 procent voor 2014. Onder druk van de hoge werkloosheid zal de loonontwikkeling gematigd blijven, waardoor de toename van de reële besteedbare inkomens waarschijnlijk achterblijft bij de stijgingen van vóór de mondiale financiële crisis.
Van Loo: "In de hele eurozone blijven de werkloosheidscijfers hardnekkig hoog. Er moet meer gebeuren om de omstandigheden op de arbeidsmarkt te verbeteren. Het is zaak dat overheden vooruitkijken, met name door het voor het bedrijfsleven eenvoudiger te maken om nieuwe banen voor jongeren te scheppen."
Risico’s buiten de eurozone
Het duidelijkste risico op de korte termijn houdt verband met de politieke spanningen in de Oekraïne. Niet alleen zouden zich bij een verstoring van de energielevering aan de eurozone tekorten en prijsstijgingen kunnen voordoen, ook zou het sentiment bij bedrijfsleven en consument eronder kunnen lijden, waardoor de kapitaalinstroom richting perifere economieën zou kunnen omkeren. Bij een dergelijk scenario ligt het voor de hand dat het kwetsbare herstel in de eurozone op zijn minst tijdelijk tot stilstand komt.
Vooruitzichten
Van Loo: "Er mag dan sprake zijn van bemoedigende signalen op het gebied van de export, het consumentenvertrouwen en de kapitaalinstroom richting de concurrerender geworden economieën, toch moeten we niet uit het oog verliezen dat er nog veel werk is te verzetten om de begrotingen weer duurzaam op orde te krijgen, de banken en de kredietverlening weer gezond te maken en de vooruitzichten voor groei, met name voor de werkgelegenheid, te verbeteren."
Deflatie betekent dat uw geld meer waard wordt zodat u voor het zelfde geld meer kunt kopen. Zoals bijvoorbeeld betere kwaliteit voedsel en kleding, eerder een nieuwe en milieuvriendelijker auto, een extra weekendje weg, etc., etc. Kortom, met hetzelfde geld krijgt u meer koopkracht. In Japan is bewezen dat mensen die meer koopkracht krijgen daadwerkelijk meer kunnen en dus ook meer gaan kopen. Dat de overheid en het grootkapitaal (de overheid bestaat voor een groot deel uit politici die in de zak van het grootkapitaal zitten) ons graag wijsmaken dat inflatie, waarbij uw geld steeds minder waard wordt, goed voor ons zou zijn, komt doordat ze beiden op basis van biljoenen aan geleend geld draaien. In Europa en de VS is bewezen dat mensen die minder koopkracht krijgen daadwerkelijk minder kunnen en dus ook minder gaan kopen. Conclusie: bij inflatie gaat de waarde van het geld omlaag dus hebben het grootkapitaal en de overheid minder schuld en u minder koopkracht, bij deflatie neemt de waarde van het geld toe dus hebben het grootkapitaal en de overheid meer schuld en u meer koopkracht. U kunt dus precies zien aan welke goede of verkeerde kant mensen staan die voor deflatie of voor inflatie zijn!
LBesemer
|
|
24
-
06
-
2014
|
14
:
14
uur
Goed verhaal, RvVeen! En wat me blijft irriteren is dat continue gezemel van zogenaamde deskundigen: ''het gaat iets beter maar we zijn er nog lang niet''. Ja natuurlijk moet er nog een tijd hard gewerkt worden om de gevolgen van de crisis weg te werken. Maar we leven in een van de rijkste landen van de wereld en hebben alles wat daar voor nodig is. Dus ophouden met doemdenken en gewoon aan het werk! Investeer in je bedrijf, investeer in jezelf. En dan komen we er zo weer bovenop.
