17 juni 2014 -
Slechts achttien procent van de managers beschikt momenteel over exact de juiste mensen. Zonder externe belemmeringen als wet- en regelgeving zou 40 procent van de managers medewerkers vervangen; bij geen enkele belemmering is dit zelfs 88 procent.
Slechts twaalf procent zou niemand vervangen als er geen enkele belemmering zou zijn. Dit blijkt uit het wendbaarheidsonderzoek eerste kwartaal 2014 van Yacht.
Regels belemmeren een optimale equipe
Dick Koopman, directeur bij Yacht: "De resultaten zijn in mijn ogen onthutsend. Uit de cijfers blijkt dat er in Nederland sprake is van een grote mis match en daardoor leiden we economische schade". Deze mis match wordt grotendeels veroorzaakt door een combinatie van gebrek aan toekomstvisie bij organisaties en door de huidige regelgeving. Managers weten niet welke kennis in de toekomst nodig is en kunnen dus niet vroegtijdig inspelen op een toekomstige kennisbehoefte. Met als gevolg nu: een mismatch van huidige medewerkers met de bestaande functie-eisen. Omdat medewerkers niet zo maar ontslagen kunnen worden, omdat ze niet meer aan het profiel voldoen, zitten managers nu met een niet-optimale equipe. Bij organisaties die verder vooruit kijken en weten wat de ontwikkelingen zijn op de markt en op de arbeidsmarkt is men over het algemeen veel meer tevreden over de medewerkers. Daarvan geeft 35 procent aan over exact de juiste mensen te beschikken. De oorzaak van de mismatch moet ook gezocht worden bij de managers zelf: zij zijn onvoldoende in staat hun medewerkers mee te nemen in ontwikkelingen en hen te laten weten wat er in de toekomst van hen verwacht wordt.
Bijna iedereen wil wel iemand vervangen
Het onderzoek leert dat vijftien procent is van plan het komende jaar medewerkers te vervangen omdat het profiel niet meer past; 39 procent overweegt dit. Daarnaast zou 40 procent mensen willen ontslaan als er geen belemmering is door wet- en regelgeving. Als er geen enkele belemmering zou zijn, wil zelfs 88 procent van de managers een of meerdere medewerkers ontslaan. De overheid spant de kroon met 90 procent. Binnen de huidige ontslagrechtregels werkt nog vaak de regel van last in first out. Dit is in 27 procent van de gevallen een belemmering voor het ‘verversen’ van het personeel. Op de langere termijn leiden dit soort regels tot een grote mis match en kunnen organisaties hun doelstellingen niet realiseren. Koopman: "In de huidige tijd zijn principes als last in first out niet meer te handhaven omdat het niets zegt over de expertise die mensen hebben. Het is voor iedere organisatie cruciaal om op het juiste moment over de juiste expertise te kunnen beschikken."
Opmerkelijk artikel, en een zinnetje trok in het bijzonder mijn aandacht: ''De oorzaak van de mismatch moet ook gezocht worden bij de managers zelf: zij zijn onvoldoende in staat hun medewerkers mee te nemen in ontwikkelingen en hen te laten weten wat er in de toekomst van hen verwacht wordt.''
De situatie zou al veel beter kunnen worden door een heldere analyse van waar de grootste knelpunten zitten, niet alleen bij de medewerkers, maar ook bij het genoemde management. Gericht trainen op het gewenste gedrag en de nodige competenties zou ons vervolgens zo maar door deze periode heen kunnen helpen (en wellicht willen we daarna onze mensen niet eens meer kwijt!)
M
|
|
17
-
06
-
2014
|
08
:
47
uur
Gaat uit van veronderstelling dat managers het juiste beeld hebben. Stel dat 80% van de mederwerkers vindt dat 75% van de mangers moet worden vervangen. Dan moeten we in Nederland dus iedereen vervangen en voldoet slechts 20% van de werkende nog aan het functie profiel.
Dit betekent ook dat 75% niet functionerende managers blijkbaar bepalen of mederwerkers wel of niet voldoen. Terwijl dat ook in het niet functioneren van hun zelf kan zitten.
Wat meer zelfkritiek zou niet slecht zijn.
Koen
|
|
17
-
06
-
2014
|
09
:
15
uur
Vreemd dat we bij een niet optimaal funktie profiel meteen de medewerker weggooien. Een duidelijk signaal van consumptiemaatschappij. Daarnaast dacht ik dat tegenwoordig het afspiegelings-princiepe gangbaar is.
Ik vraag me af vanuit welk belang dit onderzoek gepresenteerd wordt.
Een dergelijk resultaat is inderdaad verbijsterend. En als we een onderzoek in omgekeerde richting zouden organiseren? Hoeveel werknemers zouden hun manager doorsturen? Misschien nog een meer verbijsterend resultaat? Hoeveel ''managers'' voldoen nog echt aan hun functie-eisen? Misschien moeten net die managers eerst en vooral op zoek gaan bij zichzelf, want daar start toch alles (en dat geldt voor iedereen). Het huidige (nogal ferm verouderde) Tayloriaans paradigma bij veel managers zorgt ervoor dat ze hun eigen probleem verleggen bij diegenen die ze in veel gevallen zelf hebben binnengehaald en van wie ze toch eigenlijk zouden moeten weten welke de sterke en de minder sterke competenties bij hun medewerkers zijn. Hoog tijd dus dat er bij die ''managers'' een paradigmashift gebeurt op dat vlak en dat een stap richting echte sociale innovatie en participatieve bedrijfsvoering wordt gezet. De voorbeelden dat het ook echt werkt zijn legio (Kesselaar, Finext, Wedding, Microsoft, Buurtzorg Nederland, Knowmads, en ondertussen een steeds groeiend aantal organisaties). Misschien moeten ze eerst af van hun (waardevol) MBA-mindset (korte termijn en veel winst... voor henzelf) en zich meer gaan richten op de essenties van de organisatie en op de mensen die de organisatie draagkracht kunnen geven. Een focus op de 'resistors/settlers' zorgt ervoor dat 60% van de getalenteerde medewerkers gedemotiveerd worden en daardoor zgn. niet meer voldoen aan de functie-eisen, maar net dat is de self-fullfilling prophecy van de managers die deze mensen zo broodnodig moeten leiden. Zet in op die 60% 'middenveld' ipv op 15% weerstanders en dan haal je hun talent ook naar boven. Wees een ondersteunende faciliterende leider in plaats van een managerial control-freak en geef de mensen hun waarde die ze verdienen... en start vooral bij jezelf. Naast bovenstaand artikel las ik zonet ook een ander artikel met als titel: Topverdieners presteren juist ondermaats! ((Klik hier) en (Klik hier) Dat zegt mijn inziens genoeg... niet?
Koos den Dunnen
|
|
17
-
06
-
2014
|
12
:
03
uur
Deze uitkomst kan niet. Dan zou Nederland ten onder gaan. De manager krijgt niet voor elkaar wat hij wilt bereiken en raakt gefrustreerd.Dat zie je natuurlijk vaak tijdens een crisis.
Heel duidelijk is dat aan managers te hoge eisen worden gesteld door de hogere legerleiding. Onhaalbare doelstellingen zorgen voor ongemak voor de manager die de oorzaak zoekt bij het personeel.
En zo moeilijk is het nou ook weer niet om iemand te ontslaan met een goed doortimmerd dossier. Ze weten echter dat een nieuwe medewerker het probleem ook niet oplost en wijzen daarom naar de moeilijkheidsgraad van ontslag. Excuus helemaal rond en daarmee zijn zij gevrijwaard.
Als de hogere leiding wat realistischer wordt of als de economie weer beter draait zijn de uitkomsten van een dergelijk onderzoek weer normaal. Het beste zou natuurlijk zijn als de manager strijdvaardiger wordt omtrent haalbare doelstellingen.
Het bekend maken van deze uitkomsten, gewoon als een kengetal, zonder (iets) dieper onderzoek, is niet echt opbouwend voor werkend Nederland en eigenlijk een afgang voor de managers zelf.
Willem
|
|
17
-
06
-
2014
|
12
:
34
uur
Als we het onderzoek moeten geloven is het een enge constatering. Het geeft een door bureaucratie en regels gedicteerde schijnwereld in arbeidsrelaties aan. En dan wil ik nog niet nadenken over de mate van onderbenuttings- en verliescapaciteit (kapitaal-, creativiteit- en energievernietiging). En dat allemaal door een middels bureaucratie en tekortschietende wetenschap gecreëerde bureaucratische fictieve arbeid-wereld. Te triest voor woorden.
