Kwart burn-outpatiënten houdt last van aandachtsproblemen
5 april 2013 -
De meeste burn-outpatiënten herstellen goed na behandeling en kunnen weer aan het werk. Maar een kwart blijft last houden van aandachts- en concentratieproblemen en werkt na twee jaar nog steeds niet, blijkt uit onderzoek waarop klinisch psycholoog Arno van Dam op 18 april promoveert aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Meer dan 95 procent van de mensen die een burnout door maakten komen vaak terecht bij iemand die persoonlijk geen affiniteit heeft met een burnout, iemand die alleen maar kan afgaan uiteindelijk op de gemene delers van anderen.
vrijwel geen van de behandelaars hebben geen duidelijk instrument om te gaan met mensen met een burnout. Als het aan de basis, of begin, niet helder is op welke wijze behandeling moet aanvangen, op de individuele eigenschappen van die betreffende toegeschreven, blijven zaken niet goed genoeg behandeld.
Als hulpverlener of behandelaar zul je eerst een manier moeten hebben een gedegen inzicht te krijgen in de persoonlijkheid van haar/hem die een burnout ondergaat. Anders wordt het een speurtocht met vele zijwegen.
Dat kan dus niet de bedoeling zijn. Dat middel is er, het kan zo worden ingezet.
Vimenta
|
|
8
-
04
-
2013
|
10
:
33
uur
Meestal wordt een burn-out behandeld als een psychische aandoening. Echter, zodra er sprake is van een chronische burn-out, te herkennen aan de concentratieproblemen, is het een lichamelijk probleem geworden. Net zo min als met praten kiespijn overgaat, gaan burn-out gerelateerde klachten over met gesprekken met de psycholoog. Wie hier meer over wil weten kan een mailtje sturen. Een ervaringsdeskundige kan u mooie dingen vertellen!
Van de week las ik al op nu.nl een artikel waarin werd verteld over dit onderzoek en toen had ik daar ook al meteen zo'n dubbel gevoel bij...
Wat ik jammer vind aan dit soort artikelen, dat het vol de boodschap dat het lang duurt voor je (helemaal) af bent van je burn-out en daarmee is dat ook vaak zo.
Mijn visie is dat als het niet overgaat, het onderliggende probleem niet echt is opgelost.
Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor stoppen met roken. Bijna iedereen gaat er al vanuit dat wanneer je stopt met roken je wel aan zult komen, wel zult gaan snoepen, etc. Dat is een hypnotische suggestie. Je gelooft het onderbewust en guess what: grote kans dat het waar is. Maar als je de reden weghaalt waarom je roken denkt nodig te hebben, is er ook geen reden om vervangend gedrag te zoeken.
Ik kijk liever niet naar de statistieken maar naar het individu. Iedereen is anders. En de nadruk moet erop liggen datgene op te lossen waar degene in kwestie nog mee worstelt. Maatwerk dus, altijd!
En, zoals in het commentaar hierboven ook al staat en mijns inziens terecht: Alleen praten is niet voldoende. Je zult bij iemand echt tot op het niveau van het onderbewuste moeten doordringen.
Daar zitten vaak de patronen die maken dat iemand zo zijn grenzen overgaat. En die kun je vaak inderdaad niet gemakkelijk 'bewust' oplossen. Daarvoor moet je een tandje dieper gaan.
Wat niet betekent dat het niet snel kan. Integendeel!
Een burn out is vrij eenvoudig voor het zover is te herkennen. Mensen met een burnout hebben in latentie een lagere mentale aanleg dan anderen die daar minder last van hebben en dat is gelukkig goed te meten.
Een tweede is dat iemand langdurig iets doet wat haar/hem van nature niet eigen is. Op een bepaald moment krijgt iemand met een soort kortsluiting te maken met allerlei gevolgen van dien.
In de derde plaats tenslotte mensen/professionals met een zeer hoog dienstverlenende instelling binnen een zakelijke setting, zie je dan ook vaker dan bij anderen, aan een burnout ten prooi vallen.
De psycholoog benaderd dit vanuit een volkomen verkeerde insteek omdat men vrijwel altijd uit gaat van 'precedenten' en 'gemene delers', waar men voor zichzelf een antwoord op formuleert. Dan word een dergelijk 'antwoord' of 'visie' toegepast op mensen met een burn out.
Uiteraard, dit kun je van te voren bedenken, zijn dat hele lange trajecten die meest gebaseerd zijn op 'trial & error' en dan meer omdat de 3ene burnout de ander niet is.
Als laatste, 99% van de psychologen hebben geen enkel instrument dat de natuurlijke aanleg en vaardigheden van een persoon inzichtelijk maken kan, anders dan af gaan op de weergave en beeldvorming die iemand met een burnout presenteert. Het moge duidelijk zijn dat dergelijk beeld aanzienlijk 'gekleurd' is natuurlijk.
@ Astrid Davidzon
Eens met uw stelling dat in veel gevallen een burnout traject veel te lang is en gelardeerd van allerlei 'inter' visie gepoederde wegen. Zonder dat men ook maar enig eenvoudig beeld heeft van de natuurlijke eigenschappen van de persoon om wie het gaat en de soft skills als leidraad om naar toe te werken.
Immers, het lichaam herkend namelijk altijd iets wat in de genen lig besloten. De natuurlijke persoonlijkheid met de bijbehorende karakter eigenschappen.
wij hebben hier een vrouw gehad met burn-out. Na een intensief omgaan met paarden (geen hippotherapie) en de natuur daarom heen heeft zij haar eigen 'natuur' hervonden. Wij als therapeuten hoefden hier feitelijk niets voor te doen, behalve het in contact brengen met...
Na minder dan een maand is ze helemaal opgeleefd, is ze het merendeel van haar lichamelijke klachten kwijtgeraakt en heeft haar verantwoordelijke functie op haar werk met een frisse blik en gemoed opgepakt Haar attitudes op het werk zijn dermate veranderd, dat omgaan met collega's en leidinggevenden haar nu veel makkelijker afgaat.
Ze is een prettige collega geworden, voordien een starre en durft veel meer de confrontaties op open wijze aan te gaan.
Burnout is een tijdeljk psychisch probleem, de grondslag van het vastlopen in je situatie en het vervolgens niet meer kunnen verwerken, ligt in basis in de persoonlijkheidstructuur. Kun je die een andere 'input' geven, een sterk punt is onder andere de persoon in contact brengen met de 'grove' natuur, kunnen ellenlange therapiën tot het verleden behoren.
Met andere woorden, stuur mensen met burnout de wei in, het bos, het strand op, de bergen in.
Nog beter is natuurlijk voorkómen door een gezond evenwicht tussen werk en privé te creëren. Met daarin uiteraard aandacht voor lichaam en geest. Door dat te stimuleren, al óp het werk (kijk bijvoorbeeld naar sommige Japanse bedrijven, waar vóór het werk aanvangt lichaamswerk te doen) zul je bereiken dat ieder in z'n energie blijft zitten.
Trainingen, zoals assertiviteit en gesprekstrainingen, conflicthantering, etc zullen een complementaire bijdrage leveren aan de algehele gemoedstoestand en dus gezondheidstoestand.
Wanneer er sprake is van een burn-out moet naast de psycholoog ook een deskundige natuurgeneeskundige geraadpleegd worden.
Dit omdat het niet alleen gaat om psychisch leed. Heel vaak is er sprake van een groot tekort aan nutriënten.
Nutriënten die door de toestand van langdurige stress volledig zijn uitgeput.
De mens kan niet alle nutriënten uit onze voeding volledig benutten omdat er vaak een disbalans in ons voedsel aanwezig is.
En er mbt ons voedsel met heel veel additieven gewerkt wordt die op hun beurt ervoor zorgen dat ons lichaam te weinig van deze belangrijke nutriënten opneemt.
Ook onze hersenen hebben deze stoffen nodig om te kunnen functioneren.
Putten we de voorraad uit dan ontstaat burn-out.
In feite is burn-out een situatie waarin het lichaam de hersenen beschermt.Of andersom gezegd: onze hersenen krijgen te weinig voeding en gaan in staking. Zij kunnen niet meer functioneren.
Het is dus niet alleen zaak om te kijken naar een goed evenwicht tussen privé en werk, de werkomstandigheden en de privé-omstandigheden, maar ook en zeer zeker een aanvulling mbt de juiste mineralen en vitaminen.
Dit vereist een specifieke aanpak waar nu juist een hbo natuurgeneeskundige voor heeft gestudeerd.
@L.de Wit,
juist. Het gaat om de holistische aanpak, verticaal, horizontaal en in de diepte. Laten we wel zijn, de gemoedstoestand is absoluut niet alleen afhankelijk van nutriënten en vitamines. Die maken we immers ook zelf voldoende aan bij volledige gezondheid. Maar, alle beetjes helpen. Stressvol vlees (met dioxines, anti-biotica en andere niet natuurlijke stoffen waar niemand om vraagt maar gewoon op z'n bord krijgt) laten staan is al een goed begin. Overgaan op biologische voeding helpt al veel verder.
