Duurzaam inzetbaar blijven moet u vooral zelf doen
4 april 2013 -
Langer willen en kunnen werken is iets waar u als werknemers vooral zelf voor verantwoordelijk bent. Dat vinden de meeste deelnemers aan het derde Nationaal Onderzoek Duurzame Inzetbaarheid. Een deelnemer: "Medewerkers moeten zich verantwoordelijk willen voelen voor hun eigen toekomst. Ook een eigen investering kan hier bij horen. Ik mis dit vaak bij medewerkers."
Vooral ouderen zouden zich deze boodschap mogen aantrekken, vinden veel deelnemers aan het onderzoek. Want, zo stelt een deelnemer: "Werkgevers willen ouderen lozen en jongeren binnenhalen." Er is een omslag in het denken nodig over inzet van oudere werknemers, is een veelgehoorde mening. Waarbij het vooral gaat om langer kunnen werken, maar ook om langer willen blijven werken.
Ook kansen zijn nodig
Marc van Veldhoven, hoogleraar Werk, Gezondheid en Welbevinden aan de Universiteit van Tilburg is niet zo verbaasd over deze uitkomst. "Volgens mij is die eigen verantwoordelijkheid van alle tijden. Wel is nieuw dat dit nu tot norm verheven lijkt te gaan worden voor iedereen. Daar is waarschijnlijk weinig mis mee. Maar wel met deze kanttekening: zonder kansen op werk en loopbaan is het werken aan de eigen vaardigheden en motivatie een recept voor frustratie."
Minder beleid, meer prioriteit
Duurzame inzetbaarheid zou meer prioriteit moeten krijgen, zeggen veel deelnemers. De meeste organisaties beseffen wel dat het belangrijk is, maar het onderwerp is nog lang niet altijd concreet benoemd en uitgewerkt. Het blijft meestal bij praten. "De resultaten laten op zich wachten, het duurt wel wat lang voor er werkelijk garen op de klos komt!"
Conclusie
Duurzame inzetbaarheid is een van de kernthema's op de arbeidsmarkt van de toekomst. Het gaat om eigen regie over loopbaan en carrièreplanning. Het is 'key' voor werknemer en werkgever, en beiden moeten hierin investeren.
Over het onderzoek
Voor de derde keer heeft het onafhankelijk Platform Duurzame Inzetbaarheid het Nationaal Onderzoek Over Duurzame Inzetbaarheidheid gehouden. Tussen 20 februari en 1 maart hebben bijna 5.000 deelnemers, vooral HRM’ers uit grote organisaties in de zakelijke diensten, overheid en gezondheidszorg hun opvattingen over het onderwerp kenbaar gemaakt. Het zijn vooral de HR-functionarissen die zich dagelijks met het onderwerp bezighouden (73 procent). Hierna volgt de directie (36 procent) en het lijnmanagement, waarvan een kwart zich met duurzame inzetbaarheid bezighoudt.
Ik word werkelijk kotsmisselijk van dit stuk schrijven.
De uitkomst van dit onderzoek, dat vooral onder HRM-ers gedaan is, was natuurlijk wel te verwachten.
Het zijn nl vooral werkgevers en HR mensen die ervoor zorgen dat oudere werknemers niet aan de bak komen of kunnen blijven.
En om dan de werknemers de schuld te geven dat zij niet voldoende in zichzelf willen investeren om aan het werk te blijven of te komen is werkelijk te zot voor woorden. Vraag elke oudere werkloze eens of hij graag aan het werk wil zijn of blijven en ik kan je garanderen dat 99% van hen daar ''JA'' op antwoord en ook dat ze in zichzelf willen investeren om aan het werk te blijven of komen. Maar daar moeten ze natuurlijk wel de mogelijkheid voor hebben/krijgen.
''Werkgevers willen ouderen lozen en jongeren binnenhalen'' Ten tijde van de crisis worden ouderen niet vervangen door de jongeren, maar moeten de werknemers die blijven de taken opvangen van de ontslagen 'oudere'. Ik denk niet dat we de jongeren de schuld moeten geven dat ouderen geen werk meer hebben, beide groepen hebben het slecht, er is nog nooit zo'n grote werkloosheid gemeten bij de jongeren.
Ik heb gelezen dat er in Belgie een pilot wordt gestart door ouderen deeltijd te laten werken. De resterende uren besteden de ouderen aan het begeleiden van jongeren in het vakgebied. Zo hebben beide partijen er baat bij: 'ouderen' en 'jongeren' hebben werk en de jongere generatie doet werkervaring op. De kennis en kunde van ouderen gaat op deze manier niet verloren.
Je hoeft van een dergelijk volkomen 'pretentieloos' stuk schrijven helemaal niet eens gefrustreerd te raken lijkt mij.
Als de auteur het er al over heeft dat de meest basale drempel al niet kan worden weggenomen, niet eens weet uit te leggen wat daar de consequenties van zijn, tot nu toe, die moet m.i. maar iets volkomen anders gaan doen dan oeverloos babbelen over duurzaamheid. Wellicht heeft die niet zo goed begrepen wat er nu eigenlijk sinds het uitbreken van de crisis is gebeurd, en wat daar de consequenties van zijn.
Crisis en spasticiteit
Tot 2008 was er een duidelijke cohesie op de arbeidsmarkt. Oud faseerde zich vanzelf uit, jong stroomde in en op die manier kon kennis op een redelijke manier worden geborgd en doorgegeven. Vernieuwende ontwikkelingen konden op een hele gezonde en doordachte manier zijn beslag nemen.
Plots brak de crisis uit en juist die cohesie, die eerder de NV NL heel aardig door eerdere crisis heeft weten te loodsen, werd plots door Balkenende, Bos, Donner, Kamp en heel veel betweters, maar nog heel veel meer impotente en incompetente HR professionals, volkomen de nek omgedraaid.
Alles moest anders
In werkelijk twee jaar tijd hebben die hoofdrolspelers een slagveld aangericht op de arbeidsmarkt die de hele samenleving in productie, maar meer nog in verlies, zomaar een 150 tot 200 miljard heeft gekost.
Donner,'Iedereen in de zzp, goed voor de zzp-er, goed voor de economie'. het bestaande ontslagrecht werd vrijwel helemaal uitgekleed en....
Gebakken peren
Vreemd toch dat al die hoofdrolspelers toch zo puissant goed voor zichzelf hebben weten te zorgen. Balkenende, Bos, Wellink, J.C. de Jager, Verhagen, Donner, Kamp, Wientjes ..... Maar dat even in de marge.
Werkgevers kregen handvatten en exits aangereikt om zo snel mogelijk van die 'zware ballast' af te komen namelijk die zeer 'dure', vooral oudere werknemer. Onder allerlei voorwendselen, uiteraard hier wie de schoen past, werd de kenniskern in pakweg twee tot drie jaar volkomen Afgeserveerd. Niet weggesaneerd, domweg afgeserveerd.
Gevolgen
Daar voor in de plaats? Kwam de speurtocht naar 'Young Upcoming Professionals'. Al gauw kwamen de eerste kreten hoe moeilijk het toch niet was dat die Yups toch bijna niet te vinden bleek. Niemand had er namelijk een sleutel of tool voor en men kraaide maar dat het een lieve lust is.
- Onbetrouwbaar personeel
- Niet betrokken personeel
- Ongemotiveerd personeel
- Personeel met kennis achterstanden
Bekende oneliners? Tja mijn betse HR Professional, heeft u daar zelf niet aan meegedaan? Heeft u zelf niet vergeten uw organisatie te wijzen op de gevolgen van de manier waarop u wilde gaan veranderen?
Die 'yups' zijn wel gek. Als je namelijk zo eenvoudig afkomt van je werkelijke Human Capital, dan zou ik ook niet zo erg hard lopen en in alle eerlijkheid, als onafhankelijk professional, ik heb wat tenenkrommende zaken en situaties meegemaakt van HR professionals.
Maar dat 'Geneuzel' dan maar even terzijde. Als ik in dit artikel belees dat deze 5000 V/M niet in staat zijn een duidelijk beleid neer te zetten hoe kennis te borgen, rust in de organisatie te brengen, er weer voor te zorgen dat er rust in de tent komt.
Dan is dit artikel volkomen illustratief of de impotentie van datzelfde artikel. Als je namelijk niet eens kunt kijken naar de schade die mede door HR en line management is veroorzaakt op de markt, en...... uw eigen potentie en productiviteit, dan hoeft u het niet over duurzaamheid te hebben.
Want duurzaamheid is namelijk zorg dragen dat uw organisatie er zo goed mogelijk voor komt te staan weer stappen te kunnen zetten Morgen. Niet volgend jaar, niet volgende maand, niet volgende week, Morgen
als u namelijk niet in staat bent dit voor uw eigen organisatie te doen, dan moet u zich eens achter uw oren krabben want tot nu toe loopt dat eerder genoemde getal alleen maar op.
