RvC's bij niet-genoteerde onderneming: 'Onbekend maakt onbemind'
3 januari 2012 -
Een meerderheid van de Nederlandse niet-beursgenoteerde middelgrote en grote ondernemingen ziet geen heil in het instellen van toezichtsorgaan zoals een Raad van Commissarissen. Dat blijkt uit een onderzoeksrapport van BDO. Volgens de accountants- en adviesorganisatie is er juist veel ruimte voor vruchtbare samenwerking tussen bestuurders en de RvC.
Bijna de helft (44 procent) van de ondervraagde ondernemingen zonder RvC heeft nooit overwogen een RvC aan te stellen en nog eens 28 procent van de ondernemingen verwacht onvoldoende toegevoegde waarde van een RvC. Bijna 70 procent van de respondenten verwacht of ervaart dat de RvC risicomijdend gedrag binnen de onderneming bevordert, terwijl bijna de helft van de respondenten denkt dat de RvC geen of een zeer beperkte positieve invloed heeft op de kwaliteit van de bedrijfsvoering. Opvallend zegt BDO. "Het lijkt erop dat onbekend onbemind maakt. Het onderzoek toont aan dat ondernemingen die wel een RvC hebben ingesteld de toegevoegde waarde wel inzien. BDO denkt dat die waarde er ook daadwerkelijk is, want een goed samenspel tussen bestuurders en commissarissen kan wel degelijk een stimulerende werking hebben op de ontwikkeling van de onderneming," aldus Marc Steehouwer, een van de onderzoekers en manager Audit & Assurance bij BDO in Rotterdam.
Over het onderzoek
De rol van de Raad van Commissarissen (RvC) ligt onder de loep. BDO heeft dit aangegrepen om een onderzoek uit te voeren naar de visie van de bestuurders van (middel)grote niet-beursgenoteerde ondernemingen. Wat is de reden geweest voor het (niet) aanstellen van een RvC? Hoe ervaren zij de samenwerking met een RvC? Welke rollen van de RvC achten zij het meest wenselijk? De onderzoeksenquête is door 271 bestuurders van (middel)grote ondernemingen ingevuld. De resultaten uit deze enquêtes zijn afgezet tegen de resultaten uit aanvullende diepte-interviews met enkele respondenten.
Ik kan heel goed begrijpen waarom goed geleidde bedrijven gaan behoefte hebben aan een RvC.
Allereerst kost het weer geld, verder is het afgelopen jaar weer duidelijk geworden, dat vele RvC geen toegevoegde waarde hebben gehad of veel te laat reageerden op blunders van het management. Alleen wanneer een lid van de RvC er echt verstand van heeft en geregeld zich inlaat zowel fysiek als op de achtergrond, dan is deze man op de hoogte van het reilen en zeilen van het bedrijf.
Dus vertel eerst eens wat de echte toegevoegde waarde kan en moet zijn.
ad nederlof
|
|
3
-
01
-
2012
|
10
:
16
uur
Ik geloof alleen in een commissaris indien hij een belang heeft in het bedrijf. Het Angel Saksische model dus.
Daar hebben de commissarissen ook meer bevoegdheden.
In Nederland vindt men dat een commissaris neutraal moet zijn en juist geen belang moet hebben.
Resultaat is dat een commissaris altijd braaf als klankbord op de achtergrond blijft en zijn fee ieder kwartaal opstrijkt. Die fee wil men vaak niet in gevaar brengen door het beter te willen weten dan de CEO. Men gaat de strijd liever uit de weg.
Dus een raad van commissarissen is OK indien de commissarissen voor een kleine 5% participeren en meer bevoegdheden krijgen. Anders heb je er niets aan. Klankborden kan je ook met verstandige mensen/vrienden binnen je netwerk.