2012 wordt het jaar van de ommekeer in buitenlands vastgoed
28 december 2011 -
De feiten liegen er niet om. We zitten in een nieuwe recessie, het consumentenvertrouwen is dramatisch laag, maar toch is Nederland een van de welvarendste landen binnen Europa. De vooruitzichten voor de komende jaren zijn somber. Maar hoe zit dat met de internationale vastgoedmarkt? Rob Smulders, directeur van Mondi, gaat op deze vraag in.
Allereerst moeten we beseffen dat we in Nederland nog bijzonder bevoorrecht zijn. We hebben het, uitzonderingen daargelaten, nog steeds niet slecht. Het bewustwordingsproces waarin we ons bevinden zorgt ook voor creativiteit en het besef dat niet alles vanzelfsprekend is. Ondanks de negatieve stemming zijn er voldoende lichtpuntjes (lees: kansen). Als we kijken naar de waardeontwikkelingen van vastgoed in het buitenland, dan staat dit nog steeds in schril contrast met de ontwikkelingen van de gemiddelde aandelenkoersen uitgesmeerd over een periode van tien of zelfs twintig jaar. Vastgoed behoudt op termijn zijn waarde en is minder conjunctuurgevoelig.
De een zijn dood is de ander zijn brood Gretigheid wordt vroeg of laat afgestraft. Met de devaluatie van het Britse pond en een 100 procent hypotheek in Euro's op een tweede woning in het buitenland zijn met name Engelsen hard getroffen. Maar ook de Ieren en Zuid-Europeanen konden er wat van. De afgelopen vijftien jaar is puur gespeculeerd op de waardestijging van vastgoed met geleend geld. De consequenties zijn voorspelbaar: massaal wordt vastgoed van de hand gedaan, noodgedwongen. Hier zijn nog steeds voldoende krenten uit de pap te halen.
Investeren en genieten
Opvallend de laatste jaren is dat een groot aantal mensen die hun tweede woning in het buitenland als melkkoe hebben gekocht niet meer gaan voor het maximale rendement tegen een minimaal risico. Geprognotiseerde en vaak ook gegarandeerde verhuurrendementen van minimaal negen procent , trokken kopers over de grens om in te stappen in een groot aantal nieuwbouwprojecten in met name Turkije, Bulgarije en Egypte. De websites en brochures van deze aanbieders zagen er professioneel uit. Naar rekenmodellen, behaalde rendementen in het verleden of ervaring werd niet gevraagd, want de makelaar of projectontwikkelaar had een goed verhaal en kwam betrouwbaar over. Helaas zijn teveel van deze 'buitenkansjes' anders gelopen dan destijds voorgespiegeld.
Waar nu vooral behoefte aan is, is vastgoed met een acceptabel verhuurrendement van vijf à zes procent en waar u als juridisch eigenaar ook zelf van kunt genieten. Opvallend is dat met name Oostenrijk, maar ook Duitsland en Zwitserland zich hier kunnen verheugen op een grote aantrekkingskracht van aspirant-kopers. Dit zijn stabiele landen waar ook de waardeontwikkelingen van vastgoed minder onderhevig zijn aan pieken en dalen.
Resideren in het buitenland
Het aantal pensionados, dat (semi)permanent verblijft in het buitenland zal, naar onze verwachting, groeien. Natuurlijk kunnen hiervoor fiscale aspecten een belangrijkste rol spelen, maar laten we niet vergeten dat de kwaliteit van het leven bij een vergrijzende bevolking prioriteit nummer een wordt. De kinderen en kleinkinderen blijven belangrijk, maar die kunnen ook in het buitenland meegenieten.
Als investeerder of aspirant-koper van een woning of beleggingsobject in het buitenland moet u natuurlijk wel weten wat u koopt, van wie u koopt en of er addertjes onder het gras zitten.
`We hebben het, uitzonderingen daargelaten, nog steeds niet slecht`
Hier ben ik het helemaal mee eens. Gelukkig is de markt anno 2015 aan het aantrekken en kunnen we (waarschijnlijk) positieve ontwikkelingen verwachten komende jaren.
