Aanhoudende kritiek op banken slecht voor duurzame ontwikkeling
16 november 2011 -
De inspanningen van de financiële sector om een grotere rol te spelen in de duurzame ontwikkeling van Nederland worden tegengewerkt door de aanhoudende kritiek uit de samenleving en het onvermogen van de sector daar een gezamenlijk weerwoord op te vinden. Dat is een van de conclusies uit het rapport ‘Terug naar een duurzame toekomst’ van de Stichting Leiderschap en Duurzaamheid.
Het zou daarom beter zijn als de commissie-de Wit, die weer is begonnen met haar onderzoek, zich zou richten op het vinden van toekomstbestendige oplossingen, in plaats van het aanwijzen van schuldigen. Alleen met een constructieve insteek, aansluitend bij de werkelijke behoeften van de samenleving, kan het noodzakelijke vertrouwen in de financiële sector hersteld worden.
Versnipperde aanpak
Banken, verzekeraars, institutionele beleggers en beleggingsinstellingen zijn allemaal op hun eigen manier bezig met het verduurzamen van hun producten en diensten, maar doen dat vooral vanuit een individuele kijk op de behoefte in de markt. Dat levert een versnipperde aanpak op die weinig massa maakt door het gebrek aan samenwerking. Een strategische keuze of een vergaande integratie in de bedrijfsstrategie, zoals we dat inmiddels wel volop zien in de reële economie, ontbreekt.
Tegenstrijdig beeld
Uit het onderzoek dat de afgelopen acht maanden op eigen initiatief van de Stichting is gedaan, rijst een tegenstrijdig beeld op: aan de ene kant zien we dat de dialoog over duurzaamheid tot en met 2007 een zekere snelheid begon te krijgen, maar dat die na de financiële crisis van 2009 traag en gefragmenteerd is geworden, waardoor momentum ontbreekt. Anderzijds is er binnen de financiële sector wel degelijk sprake van tal van initiatieven, die echter weinig zichtbaar zijn. Of weinig zichtbaarheid krijgen omdat het interessanter is om op de ‘slechte’ kant van de sector te blijven hameren. Tegelijkertijd constateren we een zekere moedeloosheid in de relatie tussen sector en de samenleving; wijzen op andere mogelijkheden wordt door de sector snel opgevat als kritiek en 'banken bashen'. " Toch gloort er ons inziens hoop, omdat we voor ons onderzoek zoveel mensen hebben gesproken die daar verandering in willen brengen," aldus de onderzoekers. "Die enorme potentie van mensen in de financiële sector kan pas ten volle tot ontplooiing komen als ze weten dat collega's bij andere partijen ook hun best doen om meer mee te laten wegen dan alleen maar geld. Waar het nu lijkt dat de initiatieven vooral van buiten de sector komen, zien wij kansen voor de financiële sector zelf."
Vier aanbevelingen
Uit het onderzoek leiden de onderzoekers een viertal aanbevelingen af:
1. Maak het strategische belang van duurzame ontwikkeling voelbaar
2. Werk aan vernieuwing van de competenties van de financiële professional
3. Schep een permanente verbinding tussen de samenleving en de sector
4. Geeft ruimte aan vernieuwende initiatieven binnen de sector
Ik vraag me af of het mogelijk is dat banken de interest niet zo belachelijk hoog te berekenen. In mijn situatie vormt het een enorm probleem om het geld iedere maand terug te betalen. Ik snap best dat er winst gemaakt moet worden, maar er komt zo geen eind aan het aflossen van de schulden omdat je eigenlijk van de 151 maar 50 aflost. Zodoende komt er geen einde aan je aflossing. Vooral tegenwoordig met zoveel werkenloze, kun je nog amper rondkomen, je huis warm houden. Hier in de UK kan je een gedeelte van het betaalde bedrag terug krijgen, is dat ook in Nederland?. Zo betaal ik de DSB Bank ervoor, indien mij iets zou overkomen, mijn kinderen daar niet over lastig worden gevallen, maar als ik een beetje laat met betalen ben, wordt mijn zoon steeds lastig gevallen met telefoontjes, sorry maar dat betreft intimmidatie in mijn ogen!, en ik vind, dat als je de aflossing ooit nog kan overleven, het bedrag terug zou moeten krijgen. Waarom moet de bevolking overal voor boeten. Ik heb mijn vier kinderen alleen opgevoed, moest lenen om h.h. apparaten te kopen, tweedehands fietsen kopen nadat die steeds gestolen werden, zodat mijn kinderen naar school konden, kortom, normale dingen die een gezin nodig heeft, omdat mijn salaris veel te laag was en de rekeningen veel te hoog. De bedrijven/banken/regering zelf kunnen best besparen op andere dingen, daarbij denk ik niet aan personeel. Het is gewoon onmogelijk alles te betalen als je nagaat dat men het salaris inkort, en bijvoorbeeld de huur zo gigantisch hoog is. Dan haalt men ook nog eens werknemers uit andere landen binnen, om de Nederlanders eruit te werken, hoe kan men dan verwachten dat je dit ooit afbetaald!? Als je de bank in de UK belt, krijg je werknemers uit India aan de telefoon, de helft van de tijd kunnen zij jou, of jij hun niet goed verstaan. Het zorgt alleen voor frustratie en irritatie bij de klant. Bovendien maak ik mij ernstig zorgen, als men het er steeds over heeft hoe geweldig het management van de Chinezen is, dat men dit soort werknemers wil binnenhalen, beseffen jullie ook dat je China zo in de kaart speelt. Je hoort nooit iets over de Chinezen die al in Europa wonen, en mijn echtgenoot (Peruaan) vertelde gelezen te hebben dat zij interesse hebben om Europa te financieeren, nog even en alles is in handen van Arabieren of Chinezen. Jullie maken het zo gemakkelijk voor crimminelen de grenzen over te komen, en daarbij denk ik ook aan de mafia (Bulgarije) enz. Lekker veilig gevoel bekruipt je als je naar bed gaat om te slapen. Ik maak mij zorgen over de toekomst voor onze jeugd, zou op mijn knieen willen smeken dat ze geen kinderen nemen, wat staat ze te wachten!? werken als slaaf onder het bewind van de Chinezen? Toen ik 16 jaar was, hoorde ik mijn oom vertellen over het ''gele gevaar'' en begreep dat niet, nu wel want alle materialen, kleding komt alleen nog maar uit China. De hele economie draait volgens mij om hun. Ze kunnen ons maken of breken. Eerlijk gezegd denk ik dat de huidige bedrijven overal toe in staat zijn, zoals het veraden van hun eigen Nederlandse bevolking. Alles draait alleen nog om dat smerige rotgeld, en diezelfde personen zitten vooraan in de kerk, geven geld voor het goeie doel om hun schuldgevoelens te zuiveren.
