Hoger salaris Azië verleidt Europese topbestuurders
7 oktober 2011 -
Terwijl in 2011 veel Europese topbestuursleden slechts een inflatiecorrectie ontvingen op hun salaris, gingen in Azië de bonussen van topbestuursleden gemiddeld omhoog met zeven procent. In Europa is dit slechts gemiddeld 2,5 procent. Dit blijkt uit onderzoek van Mercer. Volgens de HR-adviesorganisatie dreigt het gevaar dat leidinggevend talent uit Europa naar Azië trekt.
De stijging in Azië is volgens Mercer te danken aan de snelle economische groei, inflatie en een tekort aan leidinggevend talent. Voor 2010 waren de beloningen van topbestuurders in Europa en Amerika hoger dan in Azië, maar daar is nu duidelijk verandering in gekomen.
Bubbel
Jurgen van den Brink, Business Leader Human Capital bij Mercer: "Vorig jaar zagen we de salarissen van topbestuurders in Azië al boven de Europese beloningen uitstijgen, maar nu verwachten we dat ze omstreeks 2013 ook de Verenigde Staten hebben ingehaald. Het gevaar van deze hoge stijging is dat men afstevent op een bubbel, die de relatie tussen beloning en prestatie verzwakt en de salarisstructuren binnen bedrijven misvormt." De toename is vooral te zien in China, India, Indonesië, Vietnam, de Filippijnen en Maleisië. Japan vormt de enige uitzondering; dit land zakt zelfs onder Europees niveau als het gaat om beloningsbeleid.
Leidinggevend talent trekt Europa uit
De wereldwijde economische crisis zorgt ervoor dat grote organisaties in West-Europa zich afkeren van kortetermijnprikkels als het gaat om salaris. Vooral ondernemingen in Spanje, Portugal en Duitsland hebben te maken met de enorme druk vanuit wet- en regelgevers, media, publieke opinie en aandeelhouders om hun beloningsbeleid beperkt te houden. "De westerse beloningsstructuur wordt veelal tegengewerkt door zwakke economische groei en aanhoudend scherp toezicht op beloningen in het tumult van de financiële crisis. Azië wordt door deze ontwikkelingen juist aantrekkelijker voor leidinggevend talent. Westerse bedrijven moeten dus hun beloningssystematiek en –beleid herzien om de beste spelers aan te blijven trekken en hun concurrentiepositie te kunnen blijven behouden," aldus van den Brink.
Je kunt je afvragen of je als organisatie zit te wachten op dit soort opportunistische 'leiders.' Een echte topbestuurder voelt aan wat er speelt op organisatorisch en maatschappelijk vlak, maakt deel uit van het financieel-economisch en maatschappelijk krachtenveld en zet zijn/haar schouders eronder om met elan en ondernemerszin gezamenlijk de strijd aan te gaan met de verslechterde omstandigheden.
Die vertrekt niet met de staart tussen de benen naar de hoogste bieder.