Vijf soorten sollicitatieblunders (plus adviezen om ze te voorkomen)
14 september 2011 -
Robert Half interviewt regelmatig Human Resource (HR) professionals over hun ervaringen met sollicitatiegesprekken. Dit levert een interessante lijst op van blunders die sollicitanten maken. Hoewel extreme blunders zeldzaam zijn, blijkt dat zelfs kleine fouten betekenen dat kandidaten een baan mislopen. Het bedrijf heeft daarom een aantal grappige video’s met tips gemaakt die sollicitanten kunnen helpen.
De fouten zijn vaak subtiel. Een aantal zaken op een rij waar HR managers naar kijken en de voorbeelden die ze ervan gaven.
1. Sociale vaardigheden
Sociale vaardigheden – of beter gezegd – het gebrek aan die vaardigheden.
• Een kandidate werd gevraagd waarom ze haar huidige functie ging verlaten. Haar antwoord was: "Mijn manager is een zak. Alle managers zijn zakken."
• "Ik interviewde een kandidaat die tijdens het hele gesprek een toverbal in zijn mond hield."
2. Salariseisen
Het paard achter de wagen spannen door te vroeg in het gesprek eisen te stellen aan salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden. Kandidaten zouden moeten kijken naar de behoeften van de werkgever.
• Iemand werd gevraagd wat hem motiveerde. De sollicitant zei: "Ik heb een groot huis, een grote auto en een grote schuld op mijn creditcard. Betaal me en ik ben gelukkig."
• "De kandidaat vertelde me dat hij niet echt interesse in de baan had, maar hij vond het wel prettig dat de positie gepaard ging met een groot aantal vakantiedagen."
3. Openheid
HR managers stellen eerlijkheid op prijs, maar gebruik uw gezonde verstand, wees niet te open.
• De HR manager vroeg of er nog vragen waren over de positie. De sollicitant vroeg daarop: "Wat gebeurt er als ik ’s ochtends wakker wordt en ik heb geen zin om naar mijn werk te gaan?"
• "Een kandidaat somde alle redenen op waarom ik hem niet moest aannemen."
• "De sollicitant zei dat hij liever voor onze concurrent zou werken."
4. Kledingkeuze
Werkgevers verwachten dat sollicitanten professioneel gekleed naar een interview komen. Het is niet zo dat de correcte kledij automatisch leidt tot een baan, maar het omgekeerde is het wel het geval. Een aantal voorbeelden van wat kandidaten niet moeten dragen.
• "Iemand droeg het uniform van zijn vorige werkgever."
• "De dame arriveerde in een catsuit."
• "Een persoon kwam naar het interview gekleed in pyjama en slippers."
5. (On)eerlijkheid
Tot slot, de grootste fout is oneerlijkheid.
• Nadat de kandidaat een compliment had gekregen over de keuze van zijn universiteit en de behaalde cijfers, zei de sollicitant: "Ik ben blij dat u het hebt opgemerkt, want ik heb niet echt aan die universiteit gestudeerd."
• "Nadat de kandidate binnen was gekomen voor een interview vroeg in de ochtend, vroeg ze of ze de telefoon mocht gebruiken. Ze belde haar werkgever om zich ziek te melden, terwijl ze een pseudo hoestbui kreeg."
Adviezen
Robert Half geeft nog enkele adviezen om fouten te voorkomen:
• U moet geen antwoorden geven van één woord, maar niet meer op houden met kletsen is ook niet aan te raden. Geef voldoende informatie. Probeer ook niet om stiltes tijdens het gesprek te vullen met geklets.
• Het is niet alleen wat u zegt, maar ook hoe u het zegt. Onderuit hangen, voortdurend heen en weer schuiven op uw stoel, uw armen kruisen of gespannen kijken, kunnen worden geïnterpreteerd als desinteresse of nervositeit.
• Het is belangrijk om tactisch en diplomatiek te zijn. Lever geen kritiek op vorige werkgevers. Dit geeft altijd een verkeerde indruk. Zelfs een ironisch bedoelde opmerking kan verkeerd uitpakken. Als u twijfelt, niet doen.
• Als u de indruk hebt dat een gesprek niet loopt, doe dan niet alsof u al afgewezen bent. Blijf kalm en ga door met het interview. Als u toont dat u zich vlug herpakt, kan dat in uw voordeel werken.
Grappig dat dit artikel verschijnt. Ik kan me niet zo heel erg veel voorstellen bij de gegeven voorbeelden. Ik zou graag ook even een onderzoekje zien van dezelfde onderzoeker bij sollicitanten en hun ervaring met HR functionarissen.
Een kleine greep uit een stuitende realiteit mij beseffend dat veel HR functionarissen meteen zullen ontkennen dat dit voor zou komen.
- Oneigenlijk gebruik van POP/functioneringsgesprek
Veel gehoorde klacht bij werknemers, uiteraard niet openbaar gemaakt, is dat er POP gesprekken plaats vinden die niet als zodanig initieel werden omschreven. Zo komt het nogal voor dat een 'informeel' gesprek plots werd bestempeld tot een POP of functioneringsgesprek
- Leeftijdsdiscriminatie
Het komt vaker voor dan toegegeven maar er blijft een continue stroom van aanwijzingen dat bij minstens 40% van de gevallen waar ouderen van 45+ reageren op een advertentie om onduidelijke redenen worden afgewezen. Een aantal van hen kan gewoon stellen dat er een jongere kracht werd aangetrokken.
Het blijft vaak een hele kleine wereld, ook binnen uw vakgebied mijn beste HR functionaris.
- Arrogantie
Iets wat ook vaker naar voren kwam is dat er gesprekken zijn geweest met een HR functionaris waarbij de betreffende er bij zat alsof die alle kennis van de wereld in zich leek te dragen. Vooral wanneer een sollicitant inhoudelijk op het gesprek verder wilde werd er gesteld dat die 'details' in een eventueel vervolg gesprek zou volgen.[????]
- Oneigenlijk gebruik van een assessment test
Het komt blijkbaar wel erg vaak voor dat sollicitanten op voorhand worden aangezet tot het invullen van een assessment test voor een vacature. Enkelen van hen hebben later navraag gedaan naar de uitkomst. Allen hebben nog steeds geen reactie gekregen doch wel een afwijzing. [?????]
- Geen antwoord na reactie
Het schijnt erg professioneel en trendy dat je mensen die reageren op een vacature gewoon niets laat weten. Tenminste, als ik de geluiden om mij heen beluister dan schijnt dit zo. Een zeer kundig proces manager wist te vertellen dat het zo erbarmelijk was gesteld dat het hem verbaasde eens gewoon een reactie te hebben ontvangen binnen drie dagen.
Klaarblijkelijk vind men het binnen HR het heel professioneel staan te vermelden dat,''In dien je/u binnen tien werkdagen niets van ons verneemt, je/u niet verder wordt meegenomen in de overweging....''[????]
De lijst kan vast wel langer worden doch ik denk dat ik mijn punt wel heb gemaakt. Professionaliseren van HR betekend vaak twee dingen.
1. Weet wie je bent en wat je kunt
2 Wees realistisch
de Kort
|
|
14
-
09
-
2011
|
09
:
06
uur
Het zijn wel erg 'belachelijke' voorbeelden. Allemaal, maar in pyjama verschijnen? Er zullen toch ook voorbeelden zijn waarbij men inderdaad per ongeluk een blunder gemaakt heeft?
Norah
|
|
14
-
09
-
2011
|
17
:
25
uur
Kan het helemaal eens zijn met de reactie van numoquest. Ik kom er nu achter dat het geen antwoord geven wel héél veel voorkomt.
H. Swijtink
|
|
10
-
03
-
2014
|
09
:
11
uur
Even een opmerking over het advies om niet nerveus/onzeker over te komen tijdens een solliciatiegesprek: dat werkt averechts. Het proberen verbergen van spanning leidt vaak juist tot krampachtigheid en onbewuste gesloten nonverbale communicatie zoals gekruiste armen. Als sollicitant kun je het beste je zenuwachtigheid tonen of nog beter; het zeggen. Dit haalt vaak al veel druk van de ketel waardoor het gesprek vanzelf meer ontspannen verloopt.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat hier door de interviewer negatief op werd gereageerd. Integendeel; nervositeit geeft aan dat de sollicitant veel belang hecht aan het gesprek en het kunnen verbaliseren hiervan laat zelfkennis en communicatievaardigheid zien.
