7 juli 2011 -
Werving en selectie op basis van ‘no cure no pay’ houdt de markt negatief in haar greep, aldus Primatch. De werkwijze waarbij de recruiter een percentage van het jaarsalaris van een geplaatste kandidaat ontvangt, leidt tot slechte dienstverlening. Recruiters zouden zich op uurbasis moeten laten belonen. Dat is transparant, goedkoper en de kans dat een vacature succesvol wordt ingevuld is groter.
Primatch verbaast zich over het ‘harde, commerciële beleid’ dat de werving en selectiewereld in haar greep houdt. "De branche doet al jaren z’n best om de eigen markt te verpesten," zo stellen Jeroen Bergen en Ronald Leeuwenberg. "Goede recruitment vereist inzicht in een bedrijfscultuur en in de mentaliteit en de beweegredenen van kandidaten. Maar werving- en selectieconsultants worden intern tegenwoordig vaker afgerekend op commerciële vaardigheden. Niet op aspecten als kennis, kwaliteit en de toegevoegde waarde die ze bieden aan opdrachtgever én kandidaat."
Ethiek Met het commerciële belang in het achterhoofd en onder het motto ‘niet geschoten is altijd mis’ zou ook ‘de minst slechte kandidaat’ worden voorgesteld. "Voor je het weet worden kandidaten beschouwd als ‘handelswaar’. Je gaat niet adviseren, maar een kandidaat verkopen. Daar is niemand mee gediend. De opdrachtgever niet, maar ook de kandidaat niet. Bovendien werkt het zogenoemde snelle ‘cv-schieten’ onethisch gedrag in de hand. Bijvoorbeeld een kandidaat voorstellen zonder dat hij of zij dat feitelijk heeft toegestaan zodat je in ieder geval de eerste bent."
Hoge kosten
Ook bedrijven klagen vaker over de hoge kosten van werving- en selectiebureaus. Een gemiddeld recruitmentfee zit snel in de buurt van twintig tot 25 procent van het jaarsalaris. Hoe zwaarder de functie, hoe hoger de fee. Bij een jaarsalaris van 50.000 euro met een beloning van twintig procent betaalt een opdrachtgever dus 10.000 euro. Deze vergoeding zou moeten opwegen tegen de kosten die een bedrijf maakt wanneer het de werving en selectie zelf doet. "No cure no pay is momenteel vooral een krachtig verkoopargument," werpt Leeuwenberg tegen. "Het lijkt mooi, een opdrachtgever betaalt alleen als zijn probleem wordt opgelost. Maar het reële werk bij de succesvolle invulling van een vacature bedraagt maximaal 30 uur. Zet dat af tegen een uurtarief van honderd euro en de conclusie is dat recruitment op urenbasis een besparing van 70 procent oplevert."
Crisis De hoogconjunctuur van voor de kredietcrisis zou veel bureaus in slaap hebben gesust door deze al te makkelijke verdiensten. Optimistische recruiters stellen dat ze nu, in crisistijd, even moeten overleven maar dat bij een aantrekkende economie direct weer personeelsschaarste zal ontstaan. Dus wachten ze rustig op goede tijden. "Een fundamentele denkfout", volgens Bergen. "Bedrijven gaan uit kostenoverwegingen vaker over tot zelf werven met de mogelijkheden die internet biedt. Tevens komen er generaties op de arbeidsmarkt die steeds beter in staat zijn om zelf via internet de baan te vinden. Bureaus die hun businessmodel niet aanpassen, krijgen in de toekomst het deksel op de neus." De oplossing is dat recruiters zich - net als bijvoorbeeld een accountant of IT’er - op uurbasis laten betalen voor hun consultancy.
Kansen
Volgens Primatch vormt het afstappen van een vast fee geen bedreiging voor de branche maar biedt het juist kansen. Het urenmodel is aantrekkelijk voor kleinere bedrijven die door de hoge recruitmentfee vaak buitenspel worden gezet. En grote multinationals kunnen via een maatwerkconstructie de stappen naar behoefte afstemmen. Daarbij heeft de opdrachtgever volledige controle over het proces. Dat werkt tijdbesparend, transparant en kan tot 70 procent goedkoper zijn.
Wat een standaard , slap verhaal, ja zet de recruiters ook op de payroll en schaf de branche af. En wat een open deuren, inleven in de cultuur etc. natuurlijk kan dat erbij horen, maar vaak zeker op horizontale instroom posities moet er juist wat aan die zogenaamde cultuur veranderen. Bedrijven willen gewoon een oplossing voor hun probleem, en hebben daarvoor de beste mensen nodig. Headhunters biedt de juiste mensen aan en schroef de fee op naar 35% , tenslotten geef je ook nog een jaar garantie!!
Natuurlijk kan het beter en moeten we vernieuwen,
Opdrachtgevers willen graag no cure no pay en daarnaast gemak en inzage in het proces en de kandidaat (meer dan een CV alleen)wij werken met het SocialCV en een vast bedrag ipv een percentage zodat het niet salaris afhankelijk is.
Automatisering zorgt voor lagere prijzen en beter inzicht.
Het feit dat veel bedrijven in W&S hun tarieven naar beneden hebben bijgesteld is hun eigen keuze geweest tijdens de mindere jaren en dan is het lastig om het weer naar boven bij te stellen.
John
|
|
7
-
07
-
2011
|
10
:
31
uur
Dit is gewoon preken voor eigen parochie. Primatch levert recruitmentdiensten op uurbasis en vind dat de rest dat dan ook maar moet doen? Wat een onzin dat er meer transparantie is als je op uurtje-factuurtje basis werkt. Het wordt er voor de opdrachtgever juist helemaal niet transparanter door, want weet je van tevoren niet hoeveel uur je met een invulling bezig bent.
Martijn
|
|
7
-
07
-
2011
|
11
:
52
uur
Dit heeft wel een heel hoog ''wij van wc-eend adviseren wc-eend....'' gehalte.
Mark
|
|
7
-
07
-
2011
|
15
:
50
uur
Ik zou de significantie in succesvergroting wel eens onderbouwd willen zien van werken op uurbasis vs. een vaste fee. Niet te vergeten hoe hier controle en handhaving op toegepast gaat worden. Moeten we willen gaan naar een model in de sector Hypotheken en Pensioenen waarbij alles aan banden wordt gelegd en gereguleerd? Lijkt mij niet. Het argument dat factureren op uurbasis de hele markt vrij maakt van cowboybedrijven lijkt mij niet overeind te blijven staan. Ethiek is leidend in zaken doen binnen de W&S branche maar heeft te maken met ''de vent'' niet met ''de tent''. Goede, kundige en betrouwbare consultants zoeken dus!
Ron
|
|
7
-
07
-
2011
|
22
:
19
uur
Wat een slap verhaal. Snap de titel ook niet. Als recruiters een noodklok moeten luiden dan is met name omdat bedrijven bij economsche tegenwind meteen gaan snijden in het recruitmentbudget. Hierdoor blijft recruitment een adhoc activiteit en zal het nooit de juiste (strategische) inbedding krijgen. Zal men het nooit leren en blijft anticyclisch werven iets voor later, als we volwassen zijn.
