30 maart 2011 -
"De manier waarop wij in het Westen werk hebben georganiseerd, moet de komende jaren drastisch veranderen. Gebeurt dit niet, dan zullen de kosten van de vergrijzing, de ontgroening en het gebrek aan innovatie onze welvaart ernstig in gevaar brengen." Dit zegt Ben Kuiken, oud-hoofdredacteur van Management Team en schrijver van het boek 'De laatste manager'.
De meeste organisaties zijn ingericht volgens het Angelsaksische, Tayloriaanse model van de fabriek, zegt Kuiken. "Dit zijn sterk hiërarchische organisaties met vele lagen managers die hun medewerkers vertellen hoe ze hun werk moeten doen. In sommige organisaties, zoals in de verpleegzorg, wordt zelfs gebruik gemaakt van stopwatches om te meten hoeveel tijd een medewerker over een bepaalde handeling mag doen." Volgens Kuiken is dit model niet langer houdbaar. "We zijn allang geen producteneconomie meer, maar een kenniseconomie. Kenniswerk kun je niet met een stopwatch in de hand sturen, dan krijg je ongelukken. Je zult veel meer ruimte moeten laten aan de individuele medewerker, en gebruik moeten maken van diens creativiteit, vakmanschap en probleemoplossend vermogen."
Nieuwe Werken
Dit inzicht is inmiddels ook doorgedrongen tot de bestuurskamers van grote organisaties, weet Kuiken. Veel organisaties zijn bijvoorbeeld bezig met Het Nieuwe werken, waarbij de medewerker grotendeels zelf kan bepalen waar en wanneer hij Wijn werk doet. "Dat is een eerste stap in de goede richting, maar als je echt wat wilt bereiken, dan zul je medewerkers op een heel andere manier moeten aansturen. Dan zul je hem niet alleen zelf moeten laten bepalen waar en wanneer hij werkt, maar vooral: hoe hij zijn werk doet. Zelf beslissingen laten nemen, bijvoorbeeld, in plaats van alles volgens protocollen en regels doen en overal toestemming voor moeten vragen." Nu is hier binnen organisaties vaak geen ruimte voor. "De meeste managers doen hun stinkende best om de doelstellingen van de organisatie te verwezenlijken, maar hebben regelmatig het gevoel dat ze trekken aan een dood paard," zegt Kuiken. "Dat komt doordat medewerkers vaak weinig betrokken zijn bij hun werk en bij de organisatie. Dit wordt ook bevestigd door tal van onderzoeken. Door de organisatie anders in te richten, door haar terug te geven aan de medewerkers, gaat die betrokkenheid en daarmee de productiviteit met sprongen vooruit."
Buurtzorg
Het voorbeeld dat Kuiken geeft is dat van Buurtzorg Nederland. Dit is een landelijke thuiszorgorganisatie met ruim 3000 medewerkers die volledig werken in zelfsturende teams. "Die teams regelen alles zelf, van het werven van cliënten tot het maken van de roosters, en dit gaat perfect. Sterker nog: door op deze manier te werken, is Buurtzorg Nederland dertig procent goedkoper dan een vergelijkbare andere thuiszorgorganisatie. Dit is dus een oplossing om de zorg betaalbaar te houden. En het mooie is: de verpleegkundigen willen er graag werken. Ze melden zich spontaan aan. De cliënten geven Buurtzorg bovendien een dikke acht."
Nieuw organiseren
Om een nieuwe manier van organiseren te stimuleren, nam hij het initiatief voor een nieuw online magazine: nieuworganiseren.nu. Deze site wil een platform bieden aan iedereen die zich met organiseren en de vernieuwing van de economie bezighoudt. De missie van het platform nieuworganiseren.nu is om meer organisaties als Buurtzorg Nederland in ons land te krijgen. Dit is nodig om ook in de toekomst concurrerend te zijn en de kosten van de vergrijzing op te kunnen vangen. Die missie wil de redactie onder meer verwezenlijken door deze organisaties in het licht te zetten, door lessen te trekken uit hun ervaringen en door de discussie over de toekomst van organisaties te stimuleren.
Enkele ontwikkelingen die een wetmatigheid zijn; Demografische ontwikkeling, MVO en opkomst en invloed van social media. Deze ontwikkelingen hebben een grote impact op onze manieren van leven en dus organiseren.
Het doet mij goed dat er steeds meer mensen begrijpen dat 'nieuwe' manieren niet alleen belangrijk zijn, maar vooral ook leuk! Leuk omdat mensen nu uitgedaagd worden om te werken vanuit interesses en drijfveren. De energie die daarbij vrijkomt is aanstekelijk. Organisaties van mensen die dit begrijpen zijn nu al bekend als bijvoorbeeld ''great place to work''. Werken wordt dan vooral invulling geven aan wat je belangrijk vindt, met succes en resultaat als gevolg. Samen de wereld elke dag een beetje mooier maken, voor jezelf en je omgeving is dan een feestje!
Ik word helemaal enthousiast van zo'n artikel! De geschetste ontwikkelingen bieden ruimte om te werken van binnenuit. Als 'werken van binnenuit' kan en mag, is er ruimte voor authenticiteit en creativiteit. Grote woorden, grote thema's maar hoe dan ook: we leven in een tijd van grote veranderingen en nieuwe mogelijkheden om van binnen naar buiten te leven en te werken. Ik zie ook risico's. Er zijn zoveel mensen die ont-aard zijn, die niet weten waar de kern van hun bestaan in besloten ligt. Het is dan zo moeilijk om om te leren omgaan met nieuwe vrijheden. Vragen als ''Wie ben ik?'', ''Wat wil ik?'', ''Waar wil ik voor gaan?'', moeten ineens zelfstandig worden beantwoord. Ik hoop echt dat we hier steeds meer en steeds beter in zullen slagen. Dan ligt er een mooie toekomst in het verschiet. Hoezo optimistisch? ;-) En dat in een wereld waar de ene ramp op de andere volgt. Laten we de vrijheid die we hier hebben dan ook echt benutten! Er zijn zoveel plekken waar mensen niet over die vrijheid beschikken...
Het is voor bedrijven (mensen) een pittige mentale verandering. Van aansturing via procesbeheersing en minitieuze regelgeving naar het gesprek hebben over wat er echt speelt en wat ons van binnenuit beweegt. Tegelijk maakt het een enorme energie en focus vrij als we dit (kunnen) aanspreken. Niet alleen medewerkers willen graag zinvol werk doen en iets authentieks bijdragen, ook consumenten verbinden zich steeds bewuster met een bedrijf (en gaan er uit zichzelf reclame voor maken), of keren zich er van af. Wat een impact op omzet!
Er zijn veel kansen nu voor mensen en bedrijven om hun ware natuur tot uitdrukking te brengen en iets goeds te doen. Plezier en resultaat liggen in elkaars verlengde. We zijn er alleen nog niet zo aan gewend om hier in zakelijk verband zo over te praten. Maar dit zal beslist veranderen. Mensen willen hun leven niet meer slijten in een zakelijk keurslijf maar volwaardig deelnemen, zich verbinden en iets goeds bijdragen.
Ik ben nu 11 jaar actief met sociale innovatie en nieuw organiseren en ben blij dat het meer en meer aanslaat dat het anders kan. Daarnaast het feit dat het natuurlijk onvermijdelijk is dat als de mens verandert ook de omgang met elkaar en de werkwijzen zullen moeten veranderen. En als we dit niet doen er vanzelf problemen komen, want de verandering gaat gewoon door, ook als je niet meebeweegt :-) Dus ergens worden we allemaal vanzelf in beweging gezet.
Als we dit gegeven weten dan is het toch fijn als je vanzelf die beweging in gaat en begeleidt in plaats van wachten tot de beweging jou en jouw bedrijf inhaalt. Daarvoor is delen van kennis en ervaring en elkaar steunen belangrijk.
Dus fijn dat dit digitale tijdschrift tot leven is gekomen om daar een bijdrage aan te leveren. Dankjewel Ben voor jouw initiatief!
Hartelijke groet,
Marjolein Hins
leo
|
|
30
-
03
-
2011
|
11
:
09
uur
Klinkt erg generaliserend en theoretisch.Geschetste model is afhankelijk van karakter eigenschappen. Deze zijn erg persoonsgebonden ,complex en veelvormig en niet makkelijk snel te veranderen. Veel en vaak succesvolle bedrijven werken met het aloude MBO (management By Objectives) waarbij de output haarfijn via SMART wordt geformuleerd met de juiste randvoorwaarden en er veel ruimte wordt gegeven aan het input proces. De werknemer wordt zijn eigen ondernemer bij de doelen.Opvallend detail. De werknemers die met goed time management en dagplanningen werken zijn het succesvolst. In het algemeen zijn mensen veel gelukkiger met deze meer betrokken manier van werken en hebben meer zingeving.Laat de arme man die met dit verhaal komt eens een eigen bedrijfje leiden.Of kiezen jullie in het vervolg voor betere ACTUELE voorbeelden/informatie.
Leo
Helemaal eens met het artikel en de insteek. Inmiddels hebben wij ook een stap gemaakt in de richting van het nieuwe organiseren. Zowel ons software development team als onze verkooporganisatie zijn gaan werken volgens het Agile principe. Meer specifiek de SCRUM methodiek. Zelfsturende teams met eigen verantwoordelijkheid voor resultaat, aanpak en invulling van het werk. Alhoewel de methode uit de software ontwikkelhoek komt, is hij met wat passen en meten op allerlei bedrijfsonderdelen toe te passen. Wij zijn er in ieder geval heel enthousiast over. Het geeft sturing, focust op nuttige waardecreatie en geeft medewerkers eigen verantwoordelijkheid.
Fijn om op een publiek forum te lezen waar ik mijn hele werkzame leven al voor pleit en wat we vol in de praktijk brengen bij ons begin 2006 gestarte ICT advies- en ontwikkelbedrijf. Hierdoor werkt bij ons iedereen in volle eigen verantwoordelijkheid, inzet en trots aan het gemeenschappelijke doel. Dat doel is op basis van een stevig fundament van kennis (hoge school of universitaire opleiding) en ervaring (8 tot 20 jaar praktijkervaring) het succes van onze klanten op korte termijn te vergroten en voor lange termijn te verzekeren.
Ik onderschijf het artikel. Ecare Services is vanaf de opstart van Buurtzorg betrokken geweest bij de ontwikkeling van het concept en we zijn verantwoordelijk voor de software en ondersteuning van het Buurtzorg concept. Ik ben tevens blij dat steeds meer bedrijven de Agile methode gebruiken voor de ontwikkeling van software. De beste manier als het gaat over het nieuwe organiseren
Bas Aghina
|
|
15
-
04
-
2011
|
09
:
43
uur
Goed initiatief van Ben, gat in de markt!
Eigenlijk zien we hier de voltooiing - en dat klinkt misschien vreemd - van het oud socialistische ideaal van de 'verheffing van de arbeider'. Moderne (kennis)werkers worden (al dan niet als zzp-er) 'managing professionals'; mensen die via hun werk naar zo groot mogelijke vrijheid streven en zichzelf, hun ambities en kijk op de wereld, willen terugzien in de producten van hun werk. Wat de staat - gelukkig zou ik bijna zeggen - niet is gelukt van bovenaf, lukt de combinatie van hogere opleiding, sociale media en technologie dus wel. Grote groepen mensen veranderen van arbeider in zelfsturende professionals 'Ambachtslieden 2.0' zou je kunnen zeggen.
Ben, veel succes met het tijdschrift, ik ga het lezen.
