4 maart 2011 -
Een derde van de Nederlandse organisaties maakt zich niet druk over het wegvloeien van ‘ervaringskennis’ door de vergrijzing en heeft hiertegen ook nog geen maatregelen genomen. Opmerkelijk, aangezien in 2011 het verloop van medewerkers zal toenemen door de uitstroom van babyboomers.
Ook blijkt dat organisaties nog maar weinig alternatieve leervormen als e-learning of gaming inzetten, terwijl dit de jongere generatie werknemers juist aanspreekt. Dit blijkt uit onderzoek dat Improvels deed bij 71 Nederlandse bedrijven in verschillende branches. Opvallend is wel dat driekwart van de respondenten het belang van kennisdeling tussen medewerkers onderschrijft, maar hier in de praktijk dus geen invulling aan weet te geven. Ina Kurvers, directeur van Improvels: "Organisaties moeten nu het nog kan de aanwezige kennis in hun organisaties verankeren. Dit kan bijvoorbeeld door de ontwikkeling van programma’s die de kennisdeling tussen oudere en jongere werknemers bevorderen. Doen ze dit niet, dan ontstaat er bij veel organisaties op korte termijn een nijpend kennistekort. Bovendien schaadt dit het concurrerend vermogen van organisaties ten opzichte van andere spelers in de markt. Een zorgelijke ontwikkeling in een economie die zich steeds meer tot kenniseconomie ontwikkelt."
Opleidingsbudgetten niet effectief besteed Improvels onderzocht ook de manier waarop organisaties hun medewerkers ontwikkelen. Opvallend is dat de ondervraagden het budget dat zij besteden aan externe opleidingen als meetlat zien voor hun investering in de ontwikkeling van hun personeel, terwijl budgetten vaak niet altijd effectief worden ingezet. Interne leertrajecten hebben veel organisaties niet in beeld, terwijl hier wel een tijdsinvestering en dus ook kostenplaatje aan vastzit.
Jongere voelt zich minst aangesproken door klassikale leervorm Bij de ontwikkeling van personeel kiezen bedrijven als leervorm het vaakst de klassikale training. Opvallend is dat de ondervraagden nog maar weinig alternatieve leervormen inzetten als bijvoorbeeld e-learning, gaming of communities of practices (COP’s), terwijl dit de jongere generatie werknemers juist aanspreekt. Zij geven de voorkeur aan informeel leren; dat betekent zeer praktijkgericht, grotendeels in projectvorm en zoveel mogelijk interactief.
Werkgever toetst effect training niet aan praktijk Een koppeling naar het effect van een training en de praktijk wordt nauwelijks gemaakt, zo blijkt uit het onderzoek. "Men vindt het moeilijk om de resultaten toe te wijzen aan de opleiding of training omdat omgevingsfactoren een rol spelen of omdat van tevoren niet klip en klaar is vastgesteld wat het gewenste effect zou moeten zijn. Daarnaast is het animo om geld te spenderen aan een meting achteraf over het algemeen niet groot. Door juist vooraf goed na te denken over het gewenste effect in de praktijk van een opleiding of training wordt de kans op succes vergroot, waardoor een effectmeting achteraf dan niet eens meer nodig is," aldus Kurvers.
Opnieuw laat het Nederlandse bedrijfsleven zien niet vooruit te kijken en hier zeker niet op te anticiperen. Keihard gesproken heeft deze mentaliteit in een groeiend internationale bedrijfswereld met gemotiveerde nieuwkomers als China, India, Brazilie, Colombia en nog een handvol pro actieve industrie- en handelslanden, geen enkele toekomst meer. Het Nederlandse bedrijfsleven springt niet in gaten, is te weinig pro actief en laat zich al navelstarend en zichzelf prijzend internationaal in een hoekje zetten. Eigen schuld, dikke bult. De beste medewerkers, oud of jong, lopen weg, gaan naar het buitenland en zijn verloren voor de Nederlandse economie. En het begin van de uittocht is nog maar net gestart, de pensionado zijn hen al voorgegaan naar landen waar niet alleen een beter weersklimaat is, maar ook een beter ondernemersklimaat en fiscaal klimaat.
Ik zoek inmiddels ook al mijn koffers op, na het zien van mijn inhoudingen op mijn loonstrook in januari.
De grens is bereikt. Alleen nog niet voor het bedrijfsleven, blijkbaar.
Als we dan toch aan kneuterigheid tenonder gaan, laten we dan voor alle zekerheid wel even afspreken dat de laatste wel even het licht uit maakt en de gas kraan dicht
draait :-)
Maar alle gekheid op een stokje,wat is er aan de hand, geld niet meer vooruit zien is regeren?
We hebben pas geleden de discussie gehad over transactioneel management, alhoewel procedures er juist zijn om het leven makkelijker te maken,moet dat er niet toe leiden dat er niet meer nagedacht moet worden op de werkvloer, getuige de ervaringen in de ziekenhuis verpleging, meestal met een dodelijke afloop. Ja ik wist het niet het stond niet in de computer!!!!
Dus hoe pak je dat aan, ik heb er wel gedachten over , maar hoor graag van anderen hoe zij dit aanpakken.
Laten we ondertussen wel gewoon blijven investeren in onze medewerkers, maar zoals Bart zegt investeer op de juiste manier, meestal worden er intern of extern cursusen gedaan waarbij de helft van de aanwezigen er verplicht bij zit en het toch al allemaal zo goed weet, en de ander helft die wel gemotiveerd meedoet ,is de opgedane kennis binnen een week weer vergeten, omdat er geen opvolging in de praktijk aan gegeven word.
Bijkomend voordeel, er is ergens wel iemand die eraan verdiend.
@Bart. Ik denk dat je een belangrijk onderwerp aansnijdt: de opkomende economieën. De Nederlandse arbeidsmarkt is krap en de vergrijzing gaat dat nog veel erger maken. Kennis verdwijnt daarmee en daar bovenop hebben we niet genoeg mensen om onze producten en diensten te produceren. Hoe kunnen we dan concurreren in een globale economie? Als het doorzet, dan zullen we over 10 jaar alles uit het buitenland moeten inkopen en zijn veel Nederlandse bedrijven weg geconcurreerd?
Een oplossing is om dit nu te realiseren en te zorgen dat we kunnen tappen uit de globale arbeidspool. Nederlandse bedrijven kunnen nu vestigingen in het buitenland opzetten of met leveranciers samenwerken om talent aan te trekken. De kennis kan dan stap voor stap overgedragen worden voordat alle baby boomers weg zijn en zo zijn er ook voldoende mensen om te produceren.
Ik heb hier recent een artikel over geschreven, wellicht interessant: (Klik hier)
cobol
|
|
5
-
03
-
2011
|
09
:
06
uur
Eén van de redenen van het groeiende kennistekort is OUTS!ourcing. Vooral banken maken zich hier schuldig aan.
Dezelfde graai-filosofie die tot de financiële crisis heeft geleid, leidt nu tot de nieuwe kennis-crisis. Men doet namelijk ongeveer niets aan kennis-management. Men leidt tegenwoordig geen jonge medewerkers meer op, hetgeen vroeger wel veel werd gedaan.
Je ziet nu dat het niveau van gestructureerd en methodisch werken in de ICT er ontzettend op achteruit is gegaan, terwijl Nederland daar vroeger dank zij bedrijven als Volmac en Raet er een voorloper in was.
Door het OUTS!ourcen zijn we hier bezig keihard af te glijden naar een niveau dat onder dat van de 3e-wereld terecht komt. Niet voor niets wordt zodra het echt moeilijk wordt, toch af en toe een typische senior met structured roots ingehuurd. Structurele oplossingen blijven echter uit.
Als er binnenkort een bank met een knap, innovatief product komt die daardoor de klanten bij de concurrent weg trekt, dan kunnen de geoutsourde concurrenten niet snel genoeg acteren om het tij te keren. Dit komt omdat de ontwikkelcyclus met partners uit andere culturen, erg in-efficiënt verloopt en de kennis van de eigen systemen is verdampt.
Zelfs de meest simpele wijzigingen in de software kosten nu effectief qua doorlooptijd maanden, terwijl men vroeger met eigen personeel dit in uren kon realiseren. Het graai-denken blokkeert de logica. Men verzuimt onderzoek te doen naar de effectiviteit van de huidige situatie, dit nog afgezien van de toenemende kwetsbaarheid als het gaat om fraude of terreur.
Outs!ourcing is één van de versnellers van het kennistekort. Graaidenken veroorzaakt nog steeds het nemen van verkeerde beslissingen.
Helaas constateer ik dat er alternatieve vormen komen van vergroening via het ontslaan van alles wat grijs is. Het idee wordt gewekt dat de wijsheid van de grijsheid overbodig is en dat deze doorgewinterde en weinig met ziekteverlof gaande mensen veel te duur zijn geworden. Een giga berg aan ervaring verlaat het bedrijf via de achterdeur. Het groene wordt met veel tamtam door de voordeur naar binnen gehaald. Lekker goedkoop en nog volledig onbekwaam en dus kneedbaar. Hoe verhoudt zich dat met de politieke wens om mensen door te laten werken tot hun 67 jaar. Als de politiek de bovenstaande strategie de ruimte geeft dan zullen slecht weinigen tot die leeftijd door kunnen werken en komt pensioenopbouw ook in de knoei.
Liesbeth
|
|
7
-
03
-
2011
|
09
:
08
uur
Ik ben het volledig met de reacties eens. Het kennisniveau is hier en daar dramatisch. Ik heb er zelf voor gekozen om als zzp'er maar met mijn kennis (deels) mijn brood te gaan verdienen. Ik denk dat mede om die reden er momenteel zoveel zzp'ers zijn: kenniswerkers die niet meer door dit soort managers willen worden aangestuurd. Maar... er moeten toch meer oplossingen zijn dan alleen de verzelfstandiging van kenniswerkers? Wie kan er reageren vanuit een bedrijf waar wél wat aan kennismanagement wordt gedaan? Ervaringen waar we wat van kunnen leren?
Gerard
|
|
7
-
03
-
2011
|
10
:
05
uur
Laat de bedrijven deze strategie maar volgen, wij hebben een 'oude' sales- en marketing-rot aangenomen (54 jaar). Nu, bijna een jaar later, zijn onze salesinspanningen weer logisch, meetbaar en effectief. Daar heb ik meer aan dan aan het geleuter van zijn meestal erg jonge voorgangers. Onze beste verkoper heeft hij er (na zeer veel heibel met de rest van de directie) uit geknikkerd en met de rest van het team de omzet bijna 10% laten stijgen terwijl de markt daalt, hoera voor mijn provisie!. Het mooie van deze kerel is dat hij rustig blijft waar andere paniekeren, logisch analyseert en nadenkt en de rust weet te bewaren. Echt een Coach/Mentor die wij als jonge honden nodig hadden. Ik hoop dat hij blijft zitten tot zijn 67e, dan zit hij er in ieder geval 5x langer dan het gemiddelde van zijn voorgangers ;-). Ervaring, kennis en verworven attitude dat is waar het om draait als je jonge honden effectief wilt inzetten, Wij vullen aan wat hij tekort komt en hij vult aan wat wij tekort komen.
@cobol. je maakt een aantal statements die ik niet helemaal kan plaatsen. Wat bedoel je met graaicultuur die leidt tot outsourcing? En hebben je andere opmerkingen te maken met outsourcing of offshoring, dat is me ook niet helemaal helder. Volgens mij haal je die door elkaar?
In 2003 was de AWVN reeds actief om bedrijven wakker te maken. Eigenlijk al redelijk laat, net zoals de overheid, die in 2000 wat begon te zeggen over de vergrijzing.
Onbegrijpelijk want in 1946 en 1947 was er een grote geboortegolf, die gedurende de jaren door onze economie trok. Als gevolg scholen bij bouwen, huizen bij bouwen, werk ontwikkelen en nu wordt de golf omgedraaid.
Vanaf 2011 tot 2015 stroomt meer dan 45 % van de nog werkende bevolking weg. En nog zijn er werkgevers die denken dat het wel zal mee vallen. Kennis binnen het bedrijf houden, daar hebben ze niet eens bij stil gestaan. Tot op heden worden mensen boven de 50 jaar niet meer aangenomen, ze zijn te duur en te oud!
Werknemers die met pensioen vertrekken, die moeten in de laatste paar maanden even hun opvolger inwerken (40 jaar werkervaring in 3 maanden overdragen, welke gek denkt dat dat kan, ja managers die alleen op kort termijn regeren.
Door de economische crisis voelen de werkgevers geen druk om mensen binnen te halen en ouderen i.p.v. het dagelijkse werk te laten doen, ook tijd vrij maken om de jongeren op te leiden en kennis te geven.
In de grote industrie worden nu al premies gegeven aan de werknemers, wanneer ze iemand binnen het bedrijf kunnen halen. De jeugd zoekt geen werk in ploegendiensten en zijn ook niet erg geïnteresseerd in veel geld. De allochtonen jongeren zijn slecht of te laag opgeleid en zijn geen alternatief voor de opvang van hoog technisch personeel. De Polen, Roemenen en Bulgaren komen qua opleiding ook te kort. Ik ben benieuwd hoe de kortzichtige werknemers verenigt in het VNO/NCW dit gaan oplossen. Helaas voor hen moeten ze er op rekenen dat de werknemer om hogere salarissen gaan vragen en anders gaan ze naar de concurrent.
Met dit onderwerp ben ik al 35 jaar bezig en tot 2000 werd ik als een soort idioot gezien, want het ging toch goed zo.
Los van alle andere toestanden (hogere AOW leeftijd, wie krijgt nog een redelijk pensioen) wordt dit een grote uitdaging voor niet alleen Nederland, maar voor heel de wereld.
Sterkte werkgevers!
