2 februari 2011 -
Mr. Sandra Kruijt en drs. Gabor Mooij schreven samen een gratis e-paper over mantelzorg en personeelsbeleid. Hun belangrijkste conclusie is dat een werkgever structureel moet letten op signalen dat een werknemer moeite heeft met het combineren van arbeid en zorg.
Eén op de acht medewerkers van bedrijven en organisaties is een mantelzorger. De werk-privébalans is een belangrijk knelpunt bij mantelzorg. Veel werkende mantelzorgers voelen zich overbelast. Vaak gaan mensen er van uit dat het zorgen voor een ziek familielid er gewoon bij hoort. Daarmee vergeten ze dat een te grote belasting door de combinatie werk en zorg dan ook normaal kan worden. De mantelzorger kan zich dan steeds vaker ziek melden op het werk. Dit verzuim is voor de werkgever onverklaarbaar als de mantelzorger op zijn werk niet over de zorgtaken praat.
Zorggesprek Kruijt en Mooij concluderen dat het afstemmen van mantelzorg en werk soepeler verloopt als werkgever en werknemer tijdig een ‘zorggesprek’ voeren. Een werkgever voorkomt ziekteverzuim als direct leidinggevenden letten op signalen dat een medewerker moeite heeft met de combinatie van mantelzorg en werk. Door het goed laten aansluiten van werk en mantelzorg voldoet de werkgever aan zijn zorgplicht als goed werkgever. Verder benadrukken Kruijt en Mooij de rol en de eigen verantwoordelijkheid van de (hard werkende) medewerker-mantelzorger.>
Dat de leidinggevende signalen tijdig op moet pikken, over wat dan ook, is inherent aan diens functie. Dat het zo weinig plaatsvindt heeft m.i. te maken met veel relatief slechte managers. Helaas zijn veel managers erg begaan met het proces, toppertjes willen ze mogelijk nog wel begeleiden, maar dan stopt het vaak.
Problematiek als rond bijv. de mantelzorgers wordt vaak niet eens opgemerkt. Maar een goede manager, en gelukkig zijn die er ook, neemt voldoende tijd voor zijn/haar medewerkers en laat allerlei zaken de revue passeren. Zodra een medewerker zich veilig voelt bij een leidinggevende, zal deze ook eerder vrijuit spreken.
