17 december 2010 -
Op de jaarlijkse kerstborrel op het werk praten Nederlanders het liefst met directe collega’s. De baas staat vaak alleen: slechts negen procent grijpt de kerstborrel aan om met de directie te kletsen. Dit blijkt uit onderzoek van NationaleVacaturebank.nl onder ruim 1.000 respondenten.
Niet alle werknemers kunnen zich verheugen op de jaarlijkse kerstborrel. Eén op de vijf heeft namelijk geen kerstborrel dit jaar. Mark Borgman van NationaleVacaturebank.nl: "Nu de economie weer aantrekt, zou je verwachten dat werkgevers weer geld durven uitgeven aan bedrijfsactiviteiten. Maar blijkbaar houden sommige werkgevers nog de hand op de knip. Jammer, want dergelijke gelegenheden zorgen voor een goede sfeer op de werkvloer." Een op de drie werknemers heeft zelfs nooit een kerstborrel. Borgman: "Dit hoeft niet te betekenen dat er niets georganiseerd wordt. Sommige bedrijven slaan de kerstborrel over en geven een borrel in het nieuwe jaar."
Eenzame kerst voor directie 62 procent van de Nederlanders praat tijdens de kerstborrel het liefst met zijn of haar directe collega’s. Slechts 28 procent durft het aan om met collega’s van andere afdelingen te praten. "De meeste collega’s zien en spreken elkaar iedere dag, dus de kerstborrel is een mooie gelegenheid om mensen van andere afdelingen eens te spreken. Toch kiezen de meeste mensen voor het vertrouwde en blijft men liever bij de directe collega’s," aldus Borgman. De directeur die de kerstborrel aangrijpt om bij te kletsen met zijn of haar werknemers, komt bedrogen uit. Borgman: "Maar weinig werknemers praten tijdens de borrel met de baas. Misschien zijn ze bang dat collega’s vinden dat ze slijmen of om met een borrel teveel op rare dingen tegen de directeur te zeggen."
Gespreksonderwerpen Top vier gespreksonderwerpen tijdens de kerstborrel:
1. Privéonderwerpen
2. Het werk zelf
3. De laatste roddels over collega’s
4. De bedrijfsresultaten
Dat mensen niet snel en/of veel met de collega's van andere afdelingen praten herken ik wel. Het overige gelukkig niet. Gisteravond op onze kerstborrel was het een gezellige en ongedwongen sfeer waarin mijn directeur (directleidinggevende), mijn directe MT-collega's, de medewerkers van de afdelingen en ikzelf over allerlei zaken (prive, werk, algemeen) hebben gepraat. Zonder achterdocht en zonder het idee dat praten met mij of met mijn baas geslijm is. Dat is waardevol.
Directeur zijn heeft voor en nadelen. Part of the job ... en er zijn ergere zaken in de wereld.
Sylvia Schulte
|
|
17
-
12
-
2010
|
10
:
02
uur
Ons bedrijf is klein en bestaat nog maar een paar maanden, maar ik schrik van dit artikel. Wij hebben goed contact met ons team van zo'n 20 docenten; iedereen is in principe aanwezig op een gezamenlijk contactmoment (docenten zijn verspreid over een groot deel van Nederland) en iedereen praat met iedereen. Waar ik benieuwd naar ben, is of bedoelde directeuren een afwachtende houding aannemen, of zich met kerstborrel en al gezellig babbelend onder het personeel mengen. We leven toch zeker niet meer in een tijd dat er wordt opgekeken naar iemand die nu toevallig het bedrijf leidt? Er lijkt me werkelijk iets mis als de mensen die nu toevallig voor jouw organisatie werken, je niet willen of durven aanspreken. Doelen bereik je samen; dieptepunten onderga je samen, dus van de leuke dingen geniet je toch zeker ook samen! Hier hoeven m.i.geen zware, diepgaande gesprekken gevoerd te worden. Een directeur die zich regelmatig onder zijn personeelsleden begeeft, weet wat er speelt. Dat is natuurlijk lastig als je er honderden of duizenden hebt, maar de mens in de werkrelatie is m.i. een van de belangrijkste aspecten. Maar misschien denk ik er zo over, omdat ik vrouw ben... Het artikel hierover van gisteren was helder genoeg. Dus, directeuren van Nederland, als je vorig jaar alleen stond met de kerst/nieuwjaarsborrel, laat het je dit keer niet gebeuren. Succes en alle goeds voor een gezamenlijk fijn, gelukkig, leerzaam, verstandig, succesvol en bovenal gezond 2011!
Sylvia Schulte
Willem van Druten
|
|
17
-
12
-
2010
|
11
:
08
uur
Snap het nut van dit soort gekunstelde gezelligheid niet zo.
Is het iets dat je vanuit het bedrijf organiseert omdat je denkt dat je medewerkers dit verwachten of wil je een bepaalde “andere boodschap”overbrengen die bijvoorbeeld in het geval van een nieuwjaarbijeenkomst veel duidelijker uit de bus kan komen?
In een normaal bedrijf heb je het hele jaar momenten of aanleidingen om bilaterale contacten met legio inhoud te hebben (van successen tot bloopers en van multidisciplinaire samenwerkingsverbanden tot het delen van elkaar’s hobby of interesses).
De kerstborrel is wel makkelijk voor het geven van een kerstpakket:”Hier, je pakket, van “ons” voor jou, de rest van de HR cyclus levert waarschijnlijk niet zoveel op dus aanpakken, zelf meenemen en niet achteraf zeuren over de inhoud. Een gegeven paard …. En Inkoop heeft erg zijn best gedaan maar wist het met de fiscale ruimte ook niet meer. En nu één borrel want we moeten nog naar huis”. Het is een soort instant en incidentele bedrijfscocooning wat niet echt bruggen slaat of bouwt. Als ik vooraf en achteraf het enthousiasme en de reacties hoor dan voegt het ook niets toe aan binden en boeien of wat dan ook.
Als directie of topmanagement hoef je er helemaal niet bij te zijn. Tenzij je bang bent dat ze je het hele jaar nog niet hebben gezien of gesproken. Dan is het natuurlijk een mooie etalage om te showen dat je een mens bent en in pak ook een biertje durft te drinken.
Als het moet zou ik het vrijblijvend organiseren en als directie zelf naar Yap Yum gaan.
En ieder die zin heeft in een goed gesprek is daar dan welkom.
Marcel
|
|
17
-
12
-
2010
|
13
:
39
uur
@Silvia. Ik ben het met jouw inzichten eens... en ik ben een man. Ik ga uit van interpersoonlijke gelijkwaardigheid, los van de functies en de hierarchie.
@Willem. Wat een rare gedachtegangen. Past bij personen die hun personeel dezelfde waarde toekennen als een computer of bedrijfsauto.
De kerstborrel, waarover ik eerder schreef, werd door de voorzitter van de RvB aangegrepen om in amper 5 minuten een terug- en vooruitblik te geven en vooral, op authentieke wijze, zijn dank namens het bedrijf uit te spreken voor de inzet van iedereen dit jaar. Klein gebaar maar wel het verschil. Door de cultuur waarin ik werk, voel ik me het hele jaar mens en geen machine. Hetzelfde geldt voor mijn leidinggevende, mede collega managers en mijn medewerkers.
Hans Rood
|
|
17
-
12
-
2010
|
17
:
33
uur
Een kerstborrel of wat voor bedrijfsbijeenkomst dan ook is een goedbedoeld maar hopeloos ouderwets en achterhaald middel om werknemers 'bij het bedrijf te betrekken'. Een soort verplicht bezoek aan je schoonmoeder anders krijg je scheve gezichten in januari. De enorme groei van het aantal ZZP'ers maakt duidelijk dat de tijden van gezellig lachen met de baas waarna men zich weer netjes voegt in de 19e eeuwse kuddegeest (gelukkig) echt voorbij is.
Willem van Druten
|
|
17
-
12
-
2010
|
20
:
23
uur
@Marcel
Ja het is een gedachtegang. Alleen je gevolgtrekking past niet op mij.
Ik reageer ook niet op jouw kerstborrel of hoe jij daar zelf inzit.
Als het geapprecieerd wordt; vooral doorgaan.
Ik constateer alleen dat het in veel gevallen niet gewaardeerd wordt en er niets van achter blijft. Dan kun je beter wat anders doen met al dan niet verplichte aanwezigheid (een nieuwjaarsbijeenkomst met wat meer tijd dan vijf minuten voor evalueren en projecteren van de toekomst). Vanuit een beroepsmatige invalshoek en het bedrijfssociale aspect heb ik het eens in een democratisch trechtertje gegooid. Ja, helaas vanuit een budgettaire achtergrond (stom, doe ik ook nooit meer).
81 % ging liever in het voorjaar op een vrije zaterdagmiddag karten met de hele club ten laste van de kerst- en nieuwjaarsborrel (let wel; beide zijn onder werktijd en nog was bijna 25% niet aanwezig i.v.m. variabel werkroosters (namen de moeite niet om te komen) of snippergedrag. Tel daar nog eens het typische Nederlands kritische commentaar bij en je gaat karten.
Peter van Gelderen
|
|
21
-
12
-
2010
|
13
:
22
uur
Wanneer de directie besluit om tijdens de kerstborrel niet eens de moeite neemt ook met personeel te gaan praten weet je toch ook hoe de ''rollen'' verdeeld zijn. Personeel word door zo'n directie alleen als productiefactor gezien en niet als mens. Die hele kerstborrel is dan een farce en puur alleen voor de buhne Lijkt me dan ook heel logisch dat personeel op dat moment niet bij de directie gaat staan om bij collega's niet als verrader te worden beschouwd. De sfeer op de kerstborrel is niet anders dan in de werktijden.
Willem van Druten
|
|
21
-
12
-
2010
|
13
:
43
uur
Als je het dan toch over cijfertjes hebt.
Blijkbaar is het nostalgie voor de minderheid en/of ontbreekt er wat in bedrijven.
Nadat de baas zijn kerstspeech heeft gehouden en de kerstpakketten heeft overhandigd kan de baas toch ook het initiatief nemen om zich te mengen tussen zijn werknemers. Bij ons bedrijf staat iedereen gelijk aan elkaar en staan we gezellig met zijn alle bij elkaar op de kerstborrel. Overigens ken ik bedrijven waar de baas zich enkel op zijn kantoor begeeft en nooit op de werkvloer komt... dan wordt het inderdaad lastig om een band op te bouwen met collegas en zullen ze bij soortgelijke bijeenkomsten minder snel de moeite nemen om een praatje aan te gaan met hun baas. Kortom, ik denk dat de baas zijn beste kant ook moet laten zien tijdens de werkuren op het bedrijf. Laat je gezicht zien en ga op de werkvloer ook eens een praatje aan met werknemers op operationeel niveau.
Bij toeval stuitte ik op bovenstaand leuke artikel!
Ik heb juist een omgekeerde ervaring!
Ik heb reeds vanaf dat ik jong was, altijd de TOP van de bedrijven waar ik werkte opgezocht! C.q. met de betreffende Directeur, manager, gecommuniceerd. Ik was functioneel dan ook het beste op mijn plek als rechterhand van de Directie. Zo heb ik meerdere jobs bekleed!
Ik herinner ik mij een personeelsfeest bij de Rabobank organisatie (een vestiging met 100 medewerkers!) waar ik werkte, waarbij ik aan de tafel van de Raad van Bestuur zat. Waargebeurd!
Ik hield toen al van een mooi en vooral interessant gesprek en nog steeds!
Ook maakte ik heel makkelijk contact met de Directie van die betreffende Rabobank-vestiging.
Een anecdote daaromtrent. Normaliter kwam er bij trouwerijen van medewerkers, bij die betreffende Rabobank-vestiging, altijd maar één van de driehoofdige Directie naar de trouwreceptie. Nu bij mij kwamen ze alledrie!! Afijn, die gebeurtenis ben ik nooit vergeten!
Deze eigenschap, om mij op alle niveaus te bewegen (ik ben zelf immers de trotse! dochter uit een arbeidersmilieu), dus ik spreek met Jan de arbeider, t/m Piet de Directeur (en dan vooral als mens!) heeft mij in mijn latere leven geen windeieren gelegd!
Graag bericht ik u bij deze ook over het zeer bijzondere boek van Leo van der Hoeven, getiteld Boek Opstaan in het donker (subtitel Wake up Hero!).
Deze biografie die leest als een roman, gaat over ondernemen, business, geld, succes, the sky was the limit, daarna meerdere grote tegenwinden.... wat leidde tot de grote ommezwaai in zijn, ons leven!
Boek Opstaan in het donker, wordt door lezers een pageturner genoemd, en ontving al veel lovende kritieken. Afijn lees de reviews op Managementboek en op bol.com.
Het boek krijgt de hoogste score van 5 sterren.
Een grote aanrader dus om te lezen!
Schrijver Leo van der Hoeven, adviseerde voorheen in Nederland zeer succesvol een honderd-tal organisaties. In het hier en nu komen er regelmatig Directeuren, Managers van bedrijven naar ons Guesthouse, op ons landgoed in Mallorca voor professionele Coaching!
Tja en om de cirkel rond te maken m.b.t. wat ik hierboven schreef over mijn contact met de Directie, alsmede met de Raad van Bestuur, van die Rabobank-vestiging, even het volgende. Niemand minder dan Herman Wijffels (Voormalig Topman van de Wereldbank en 'ja daar komt het...' tevens voormalig Directeur van Rabobank Nederland!!), schreef ons een prachtige mail en beveelt boek Opstaan in het donker van harte aan!
Iedere Directeur, Manager kan zijn, haar voordeel doen met dit bijzondere boek! Tevens is dit boek een fantastisch geste voor het e.v. Kerstpakket in de organisaties van eerdergenoemden!
Wij vernemen na het lezen zeer graag de bevindingen.
