16 december 2010 -
Het aantal bedrijven dat werk maakt van in deeltijd of flexibel werken lijkt toe te nemen. Onder meer KPMG, Heineken en Microsoft richten zich daarbij bovendien nadrukkelijk op vaders, die zonder problemen af en toe tijd moeten kunnen hebben voor hun kinderen.
KPMG zegt de mogelijkheden tot flexibilisering van werktijden al ingevoerd te hebben lang voordat `rolmodel` Wouter Bos bij het accountantskantoor in dienst trad.
Ik vind de term papa-dag zo'n onzin (net als mama-dag trouwens). Het klinkt, en zo staat het in dit stukje ook, alsof je maar af en toe papa bent.
Bedrijven zullen echter in de toekomst veel vaker te maken krijgen met medewerkers die 4 dagen willen werken. Prioriteiten bij zowel mannen als vrouwen veranderen, er wordt steeds vaker gezocht naar een goede balans tussen werken en vrije tijd.
Zeker bij tweeverdieners zal het vaker gebeuren dat ze met bijv. 2x 80% inkomen tevreden zijn. En dit heeft niet te maken met het feit of er kinderen zijn of niet.
Bedrijven kunnen er straks niet omheen en zullen zich moeten aanpassen.
Willem van Druten
|
|
17
-
12
-
2010
|
11
:
54
uur
Ik vind de begrippen wel op z’n plaats.
De vraag om flexibilisering van werktijd en minder werken manifesteert zich voornamelijk bij ouders. En ouderschap is in deze moderne tijd een deeltijd of parttime aangelegenheid. Voor een groot deel uitbesteed aan anderen.
Je kunt wel alles willen combineren (en/en, carrière en gezin en hobby en …) maar ergens ontstaat frictie dat tot keuzes dwingt. Het grote verschil tussen ouderschap en andere privé-zaken is dat je veel privé-zaken buiten het werk en tijdsonafhankelijk kunt organiseren, individueel te plannen en doen. Maar ouderschap niet. De mama en papa rol is gekoppeld aan een derde leidend / lijdend voorwerp. Het kind moet toch op gezette tijden naar en van de opvang en zo laat in de kribbe. En met het oog op toekomstige (kennis) schaarste anticiperen bedrijven daar nu eenmaal op.
En dat het daarmee cultuur en organisatieafhankelijk is lijkt mij duidelijk.
Het gaat mij dus niet om de discussie of verschillende levenspaden tegelijk moeten kunnen maar om het punt dat je het beestje, in termen van oorzaak en gevolg, bij de naam moet houden.
