7 december 2010 -
Terwijl in Scandinavische landen het zelfroosteren niet meer weg te denken is, komt deze sociale innovatie in Nederland slechts schoorvoetend van de grond. Kijkend naar de vooruitgang, blijkt veel daarbij af te hangen van personen die de voordelen zien van zelfroosteren en bereid zijn in projecten hun nek daarmee uit te steken. Déhora 'beloont' nu deze mensen met de Nederlandse Zelfrooster Award.
Deze 'prijs' gaat jaarlijks naar personen die een bijzondere verdienste hebben behaald op het thema zelfroosteren. De eerste Nederlandse Zelfrooster Award wordt aanstaande donderdag uitgereikt aan Edwin Arts van NedTrain. Hij maakte zich binnen NedTrain sterk om gedurende een jaar een pilot met zeggenschap op flexibele werktijden te toetsen. Onder zijn begeleiding hebben circa 60 medewerkers dit experiment recentelijk zeer succesvol afgesloten. Vanaf 1 december is hij verantwoordelijk voor de verdere uitrol van deze innovatieve roostersystematiek.
Seminar
Donderdag aanstaande organiseert het Nederlands Centrum voor Sociale Innovatie een seminar over zelfroosteren in Utrecht. Ben Jansen, algemeen directeur van Déhora, zal tijdens dit seminar aan Edwin Arts de eerste Nederlandse Zelfrooster Award overhandigen.
Recht op flexibel werken
CDA en GroenLinks komen op voor het recht van flexibele werktijden. In Nederland zijn heel veel medewerkers gebonden aan een bepaalde tijd of plaats bij de uitvoering van hun werk. Denk bijvoorbeeld aan verpleegkundigen, winkelmedewerkers, onderhoudsmonteurs en beveiligers. Ook voor hen kan dit recht op flexibele werktijden echter kansen bieden. Velen van deze werknemers hebben behoefte aan zeggenschap over eigen werktijden. Onder meer om een goede balans tussen werk en privé te kunnen aanbrengen, wat kan leiden tot minder stress, minder files, hogere arbeidsparticipatie en minder beroep op kinderopvang. Zelfroosteren kan in dergelijke situaties het antwoord zijn.
Als een manier of model van werken of plannen zoals zelfroosteren in Scandinavische landen al common sense is dan is het in Nederland droevig gesteld als je dat hier nog Sociale innovatie gaat noemen en er een prijsje aan koppelt.
Geen wonder dat we in het PISA onderzoek naar het opleidingsniveau in OESO landen alleen maar verder naar beneden kukelen. We hobbelen blijkbaar steeds verder achter de ontwikkelingen aan of vinden telkens opnieuw het wiel uit.
Zo zijn er ontwikkelingslanden waar ze nooit anders gedaan hebben dan Het Nieuwe Werken omdat ze de fase van het Oude Werken door welvaartsgebrek niet eens kennen en meegemaakt hebben. Daar heet het dan ook gewoon Werken met alle beperkte middelen van dien. Wat wij in het westen proberen te minimaliseren (het verminderen van de negatieve effecten van welvaart) proberen anderen in luxetermen nog steeds te maximaliseren.
Ik geloof dat ik in het kader van zelfroosteren maar eens een siësta in las om dit te overdenken. Overigens zijn er dichter bij huis ook sterke voorbeelden van zelfroosteren te vinden; bijvoorbeeld in het criminele milieu en de onderwereld. Sectoren waar ook veel kennis en geld zit.
