24 november 2010 -
Risicomanagement staat onmiskenbaar op de agenda sinds de crisis, maar bedrijven die er daadwerkelijk strategisch mee aan de slag zijn gegaan zijn nog dun gezaaid. Uit onderzoek van de Economist Intelligence Unit blijkt dat de meeste ondernemingen nog geen investeringen hebben gedaan in risicobeheersing en/of om risicomanagement in hun dagelijkse praktijk en cultuur te integreren.
Daar komt bij dat de meeste bedrijven risicobeheer niet betrekken bij hun zakelijke beslissingen en bedrijfsstrategie. Als ze dat al doen, dan zien ze risico met name als bijzaak bij het besluitvormingsproces. Slechts vier van de tien ondervraagde ondernemingen verwachten van hun risicomanagers dat ze het management voorzien van doordachte analyses om de bedrijfsstrategie te onderstenen. De meeste risicomanagers worden echter slechts ingezet voor controle en uitvoering. Genoeg verhalen over risicomanagers wiens terechte waarschuwingen in de wind werden geslagen. Inmiddels is het bedrijfsleven er wel van doordrongen dat een duidelijk en consistent risicobeleid essentieel is, maar toch blijven veel organisaties het moeilijk vinden om risicomanagement te integreren met de algemene bedrijfsstrategie. De grootste obstakels: de bedrijfscultuur en slechte interne communicatie.
Gebrek aan investeringen
Ook het gebrek aan investeringen speelt natuurlijk een rol bij het feit dat risicomanagement nog niet voldoende betrokken wordt bij het besluitvormingsproces. Minder dan de helft van de ondervraagde bedrijven heeft geld gereserveerd voor risicoprocedures en minder dan een kwart voor de opleiding van risicomanagers of het aannemen van deze mensen.
Gevaar
Het gevaar hiervan is met name dat het belang van risicomanagement weer naar de achtergrond verdwijnt zodra het weer goed gaat met de economie. Dit komt ook omdat de managers die nu belast zijn met het uitvoeren van het risicobeleid te weinig van het vakgebied afweten om het op de agenda te houden en risicobeheer te integreren in de bedrijfscultuur. Als zij niet doordrongen zijn van het belang, hoe kunnen ze de rest van de medewerkers dan overtuigen van het belang van effectief risicomanagement. Dragen de risicomanagers echter proactieve en positief bij aan het integreren van risicomanagement in de bedrijfscultuur en het besluitvormingsproces, dan is de onderneming uiteindelijk beter voorbereid op risico’s en dat draagt bij aan een verbeterde concurrentiepositie.
Bron:Management Issues
Een erg zinnig artikel. Het heeft mij al veel vaker verbaast dat iets basaal als Risico management geen deel uit maakt van de organisatie. Allereerst dient dit een zaak te zijn die een ieder strak tussen de oren moet zitten.
Ik geef u even een simpel voorbeeld. Bij de Shell is jaren geleden al het E2E principe ingevoerd. Dit werd van bovenaf opgelegd.
Wat is een E2E.
Een 'End 2 End' procedure stelt elk individu binnen de organisatie verantwoordelijk voor de opgenomen taken of gevallen die men dagelijks tegenkomt. Dat gaat erg ver in sommige opzichten, volgens buitenstaanders.
Wanneer ik als individu van de organisatie iets signaleer, word ik automatisch eigenaar van een situatie of een probleem. Mijn collega, die dit principe kent, zal zich meteen collegiaal naast mij plaatsen om een bepaalde situatie op dan wel aan te pakken. Ik blijf 'eigenaar' van die situatie tot ik het aan de juiste collega heb overgedragen en dan nog geld er de plicht tot communicatie van een ieder, elkaar op de hoogte te houden van 'een afloop'.
Twee voorbeelden.
Ik constateer bijvoorbeeld dat er markt tendensen zijn die een grote negatieve impact hebben op de organisatie. Ik neem dit op met de juiste mensen binnen de organisatie. Ik draag de informatie over en blijf in de informatie keten.
Ongeacht of ik zelf actie moet nemen of niet, ik blijf wel betrokken. Bij de organisatie en dat ene geval.
Een tweede.
Ik kom op de zaak en constateer dat er tegels in het voetpad aardig zijn verzakt. Ik heb dan de morele verantwoordelijkheid dit te melden bij een facilitair persoon die meteen actie neemt. Men plaatst dan een hekje om te voorkomen dat anderen per ongeluk zich zouden kunnen bezeren.
Hoe het ook zij, het gaat om een 'collectieve verantwoordelijkheid' die de saamhorigheid binnen de organisatie vergroot. Met heeft oog voor elkaar en elkaars mening en visie.
Het enige wat dit m.i. vaak tegenhoud is dadendrang, overambitie, scoringsdrift en een houding van 'het zal allemaal uiteindelijk wel goed komen'.
Het bevreemdende is waarschijnlijk, in mijn ogen dan van uit de plek van een programma/project manager, dat een onderwerp zoals deze, gewoon deel uit maakt van de Prince II routine. Ik zou een ieder willen aanraden eens een blik te werken op een standaard templade van een Project Initiatie Document.[PID] Het is een standaard document waarbij u straffeloos delen van dit document kunt overhevelen naar andere procesvormen.
Mocht u meer willen weten? Ik vertel het u graag. Zo eenvoudig is dat.
De doelstelling van risicomanagement is om de continuïteit en integriteit van bedrijf, pand of organisatie te behouden. Met integriteit wordt met name bedoeld de bescherming van het imago van de firma. Indien aan deze zaken te kort wordt geschoten kan de naam en faam van de organisatie onherstelbare beschadigingen oplopen. Imagoschade heeft voor herstel meer tijd nodig dan voor het niveau waarop de goede naam staat. Vergeet in deze dus ook niet het steeds belangrijk worden van ''digitaal risicomanagement''.
Jammer dat risicomanagement alleen ten tijde van crisis zo nadrukkelijk in beeld komt. Risicomanagement moet eigenlijk altijd een vast onderdeel in je bedrijfsvoering zijn. Bij de stichtng lopen we ook veel tegen bedrijven aan die daar nu pas echt bij stil staan. Jammer en een gemiste kans. Maar goed om het nu adequaat te regelen voor de toekomst. Daar helpen we ondernemers ook bij en geeft ze een prettig gevoel als het eenmaal ingebed is in hun bedrijf.
