7 oktober 2010 -
Verrassende resultaten uit een onlangs door de Universiteit van Twente samen met Involve uitgevoerd onderzoek naar de ontwikkeling van sociale informele netwerken in organisaties. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn deze heel goed te beïnvloeden.
Persoonlijke interesse van mensen, snelheid en flexibiliteit van het netwerk, formele bemoeienis, aandacht en bevestiging van het management zijn daarbij belangrijke succesfactoren. De interne communicatie adviseur kan hierbij een goede begeleidende rol spelen. Onder meer door sociale media te gebruiken als ondersteunende tool van de ‘communicatoren’ in dit netwerk, in plaats van als doel op zich.
The medium is NOT the message… Aanleiding voor het onderzoek is dat vrijwel iedere communicatieprofessional speelt of worstelt met de vraag: ‘Wat kan of moet ik met sociale media?’ Daarbij valt op dat de tools zelf alle aandacht krijgen. Deze nadruk op het ‘middel’ is des te opvallender omdat we als beroepsgroep de tijd van ‘interne communicatie is een nieuwsbrief’ inmiddels achter ons dachten te hebben gelaten. Vallen we terug in de die oude middelenvalkuil!? Vandaar de vraag naar hoe en waarom mensen zouden willen netwerken, en hoe sociale netwerken ontstaan en zich ontwikkelen. Omdat het sociale medium een middel is en geen doel op zich. ‘The medium is in dit geval NOT the message’.
Hoe sociale netwerken werken
Netwerken ontstaan uit de intrinsieke behoefte van mensen om contact te leggen, informatie uit te wisselen en groepen te vormen. Onderzoek op dit gebied is tot nu toe vooral gericht geweest op structurele analyse van netwerken (hoe ziet het eruit) en heel voorzichtig ook op de kwaliteit van de relaties binnen zo’n netwerk (levert het wat op). Het onderzoek ‘How social networks work’ focuste vooral op hoe en waarom netwerken zich ontwikkelen en welke kansen dit de organisaties biedt om netwerken te richten en te stimuleren. Het onderzoek, uitgevoerd door Isabel Ruiter in het kader van haar masterscriptie, bestond naast literatuuronderzoek uit een praktijkonderzoek via de sneeuwbalmethode waarbij drie thematische casussen in drie verschillende organisaties zijn onderzocht.
Voortdurende beweging
Uit het onderzoek blijkt dat ieder netwerk zich op een geheel unieke manier vormt en voortdurend ook blijft vormen. Zoals genoemd is de combinatie van formele aandacht en persoonlijke interesse daarbij cruciaal. Daarnaast is vooral ook de persoonlijke relatie tussen leden in een netwerk belangrijk. De kracht van netwerken staat of valt dan ook met de verbinding via persoonlijke interesses, de mate van inspiratievol contact met collega’s, de signalerende/agenderende rol en de flexibiliteit en snelheid die het netwerk heeft.
Sociale media kunnen deze (beweging in) persoonlijke interactie en sociale netwerken zichtbaar maken, vergemakkelijken en versnellen en zijn bij uitstek het middel om groepen mensen bij elkaar te brengen om kennis uit te wisselen en samen te werken. Niet onbelangrijk voor wie beseft dat recente studies van het Massachusetts Institute of Technology (2009) bewijzen dat ‘The employees with the most extensive personal networks were seven percent more productive than their colleagues’. Voorwaarde is wel dat ze gericht worden ingezet en ondersteund, passend bij de doelen en de cultuur van de organisatie en aansluitend bij de motieven voor mensen om zich te (willen) verbinden. Alleen dán kunnen sociale media actief bijdragen aan het ontstaan van sociale netwerken over onderwerpen die voor je organisatie van belang zijn.
Interne communicatie faciliteert
De resultaten uit het onderzoek en de brede Involve praktijk boden mooie handvatten voor een white paper: The medium is NOT the message!: Sociale media in een brede interne communicatiecontext. Deze whitepaper bouwt verder op de resultaten van onderzoek. En helpt de (interne) communicatie professional die morgen aan de slag wil met een praktisch stappenplan.
Want handvatten genoeg in ieder geval voor de IC-adviseur. In de visie van Involve zal deze professional zich steeds meer richten op het vlak van het laten ontstaan en ondersteunen van dergelijke netwerken. Kennis over hoe netwerken zich vormen biedt hierbij aanknopingspunten. In het onderzoek van de Ruiter worden de verschillende fasen in het vormen van sociale netwerken gebruikt om dit te onderbouwen. Met een bestaand model van De Jong (2010) als basis benoemt ze de volgende fasen voor de ontwikkeling van netwerken: Initiëren, wederzijdse actie, uitwisselen, agenderen, structureren.
Duidelijk is dat de interne communicatieprofessional zich steeds meer zal richten op het faciliteren van de ‘communicatoren’ binnen de organisatie. Zodat zij zelf verbindingen leggen en van daar uit bijdragen aan de organisatiedoelen.
Meer informatie
De samenvatting van het onderzoek 'How social networks work': de ontwikkeling van interne niet geformaliseerde organisatienetwerken: een multiple casestudy’ en de whitepaper 'The medium is NOT themessage!': Sociale media in een brede interne communicatiecontext zijn hier te vinden.
Er komt steeds meer op mensen af en het moet allemaal in de hersenpan verwerkt worden. Als je je zo nu en dan niet afsluit en je gedachten weer eens de vrije loop geeft, kan je opgeslokt raken in het web dat sociale media heet.
Zolang je het maar gedoceerd toepast geloof ik niet in een sterke beinvloedingsfeer. Waarbij ik toegeef dat ''het gedoceerd tolaten'' niet voor iedereen even gemakkelijk is.
Maar alle (relatief) nieuwe zaken moet ingebed worden in de mens, dat is nu eenmaal geen proces van weken.
Trojan
|
|
7
-
10
-
2010
|
11
:
49
uur
Onderzoek? Scriptie? Afstuderen? Sociale netwerken? Haha... We weten toch allemaal wat deze woorden informeel betekenen? ''Ik moet afstuderen, ik pak een gemakkelijk kroegonderwerp, ik interview mijn vrienden en ik hang er wat conclusies aan op''.
En we worden er echt beter van....iedereen knalt zijn leven maar het internet op. Mensen hebben 4 miljard vrienden en komen zogenaamd op de meest interessante plekken?? Geeft aan in wat voor zielige maatschappij we leven. Iedereen is zo wanhopig eenzaam, dat ze hun leven overal in de etalage willen zetten in de hoop dat het hun innerlijke leegte vult.
Mensen voelen en ervaren tegenwoordig hoe groot de wereld is en daarmee beseffen ze zich hoe klein ze zelf eigenlijk zijn. Vroeger was de wereld niet groter dan een dorp of een stad, dan was je de ster van je gemeenschap als je 5km verderop op vakantie ging. Tegenwoordig hoor je er pas bij als je met je pasgeboren kinderen naar Machu Pichu bent geweest. De (westerse) wereld verschraald. Ik ben benieuwd waar we over 20 jaar zijn? Alles gaat maar om 1 ding en dat is... LATEN ZIEN WAT JE HEBT en nog belangrijker... LATEN ZIEN WAT EEN ANDER NIET HEEFT!!!
De sociale media, en daar zijn al wat artikelen inmiddels aan gewijd, vanuit verschillenden perspectieven, die betrekking hebben op de waarde beoordeling van die verschillende sociale media.
De mens 'an sich' is in enige mate exhibitionistisch. De ene wat meer dan de ander. Sommigen gebruiken de sociale media slechts als uitlaatklep, een ander zoekt er weer persoonlijke contacten, en de derde manipuleert ermee dat het een lieve lust lijkt.
Wat ik nergens lees, en noem mij een ervaringsdeskundige van de sociale media, ik ben namelijk bij verschillende starts betrokken geweest van die sociale media zoals we die nu kennen als IT consultant vaak, is dat die sociale meia maar een beperkte intrinsieke waarde heeft, en een zeer beperkte houdbaarheid.
Veel mensen schermen nu graag met de potentie van die sociale media, maar die is in werkelijkheid helemaal niet zo groot. Toegegeven, wanneer je dit wil bezien vanuit een verkoop technisch oogpunt, kun je uiteraard altijd een kosten/baten analyse er op loslaten en de potentie proberen aan te boren.
Wanneer het gaat om werkelijke binding, zakelijke binding, dan zijn er genoeg voorbeelden inmiddels die erop duiden dat die sociale media soms regelrecht ongeschikt is gebleken.
Werving en selectie
Er verschijnen steeds meer do's en don'ts mbt het jezelf profileren op het internet vanuit het oogpunt van mogelijke sollicitatie. Ik kan maar niet genoeg benadrukken, aan die potentiële werkgevers of opdrachtgevers, dat wanneer je gaat googlen op een potentiële kandidaat, je soms maar bar weinig kunt ontlenen wat je onder ogen krijgt.
De missers kunnen legio zijn. Iemand die helemaal niet eens een profiel bezit, maar toch een compleet profiel ergens blijkt te hebben. Een negatief profiel. Iemand wiens profiel gehackt is en op vele andere sociale media gehackt.
Ik noem even twee voorkomende fenomenen. Wat te denken van iemand die niet helemaal goed begrijpt hoe om te gaan met iets dergelijks en diens, vrijwel hele hebben en houwen' on line te zetten. Iemand die opzoek is naar een levenspartner van gelijke kunne?
Vanuit deze beleving ben ik nog niet een maal tegen gekomen dat een potentiële werkgever of opdrachtgever de kandidaat heeft verteld dat deze middels google werd gescreend. Zeer verfoeilijk want je hebt hier te maken met twee hele belangrijke juridische vraagstukken.
Je weet niet of je al of niet werd afgewezen omdat je verschijnen op het internet de opdrachtgever of werkgever, als of niet welgevallig was gebleken. Hier hebben wij het over discriminatie.
Een werkgever of opdrachtgever kan niet zomaar aannemen dat hetgeen er op het internet staat van iemand, ook wel daadwerkelijk van die persoon is. En om dan iemand af te wijzen, zonder overigens te vermelden dat google daarvoor de grondslag is geweest, verwerpelijk en illegaal zelfs.
Je ziet steeds meer recruiters vissen in de vijver van die sociale media waarvan je, net als in het normale leven overigens, niet altijd kunt uitgaan van het gegeven dat hetgeen wat je ziet ook daadwerkelijk is wat je denkt dat het is.
Ik kan u uit ervaring vele voorbeelden noemen van mensen die op een bepaalde manier op het internet te vinden zijn doch dat die de lading van die mensen absoluut niet dekt. Ik durf zelfs zomaar te beweren dat dit wel eens meer dan 50% kan zijn. De sociale media vergroten zaken en personen namelijk ernstig uit.
Om daar dus een potentieel of een mening aan te ontlenen? Ik zou dat niet eens aandurven maar wie ben ik????
Lees hier dat u de reactie ziet van een ter zake zeer kundige die gewoon de praktijk illustreert. Aan uzelf de vrijheid hiermee te doen wat u goed dunkt uiteraard.
Twitter is naar mijn mening een perfect medium voor organisaties. Nieuwsbrieven verspreiden, interne berichten, het kan allemaal snel als iedereen twitter aanschaft. Helaas zie je vaak bij een deel van de groep nog weerstand tegen nieuwe manieren van communicatie, waardoor het vaker langer duurt eer het is ingevoerd.
Heel eenvoudig zie ik in mijn omgeving hoe de sociale media een aantal mensen beinvloed. Men roept iets op een bepaald medium en verwacht eigenlijk al dat ik met al mijn onwijsheid, daar liefst direct op reageer. Mocht ik een dag geen facebook hebben gezien dan wordt me dit wellicht via een whattsapp of tweet wel duidelijk gemaakt. Even op de koffie komen is er niet meer bij maar porren doen ze als de beste. Ik lijk me te beseffen dat ik oud wordt maar doe mij dat kopje koffie maar of een biertje in de kroeg.
Daar mag iedereen mij, in het openbaar beinvloeden.
