27 september 2010 -
Ruim 75 procent van de hoogopgeleiden vindt het na twee jaar stilstand tijd voor persoonlijke groei en staat open voor een uitdagende functie blijkt uit onderzoek van YER. Na de vakantieperiode (voor veel mensen een periode van reflectie) daalt de waardering voor de huidige baan naar een povere 5,8 en houden werknemers de vacaturesites met meer interesse in de gaten.
Uit onderzoek van YER blijkt dat medewerkers na twee jaar recessie dóór willen met hun carriere. De hogeropgeleide professional anno 2010 is zelfbewust, ambitieus, wil zichzelf ontwikkelen en wil er toe doen. Neemt daarbij het heft in eigen hand en maakt eigen keuzes ingegeven door veel zelfvertrouwen. Zeker nu de economische situatie verbetert en daarmee de kansen op de arbeidsmarkt voor de hedendaagse Young Professional, trekken zij hun eigen carrièreplan.
Afgenomen loyaliteit
Na twee jaar recessie is de loyaliteit naar de huidige werkgever door aanhoudende reorganisaties, bezuinigingen op bedrijfsuitjes/evenementen en gebrek aan promoties, trainingen en opleidingen, sterk afgenomen. Het orienteren op een nieuwe baan is door gebruik van Internet en Social Media bovendien gemakkelijker dan ooit.
YER onderzoek
Naar wat werkzoekenden anno 2010 beweegt deed YER onderzoek onder sollicitanten. Een inventarisatie van trends op een twaalftal functionele gebieden. De moderne werkzoekende gedraagt zich steeds meer als consument en beschikt over het zelfvertrouwen en de middelen om steeds flexibeler inhoud te geven aan het eigen carrièreperspectief. Social media spelen hierin een cruciale rol. Het gluren bij de buren is niet meer weg te denken uit het oriëntatiegedrag van werkzoekenden.
Opvallend, maar niet verrassend bericht. In maart dit jaar meldde de Telegraaf reeds dat 48% van de werknemers openstond voor een nieuwe functie (& 39% van de werknemers niet of nauwelijks betrokken was bij de huidige werkgever). In juni meldde de Hay Group dat 59% van de hoger opgeleiden zich voor 2010 had voorgenomen een andere baan te gaan zoeken. Nu de crisis haar einde lijkt te zijn genaderd is dat kennelijk al opgelopen naar 75%. Weten wat je hier als werkgever, HR manager en leidinggevende aan kunt (of wellicht inmiddels: moet!) doen? Kom dan op 19 oktober naar het congres Waardering 2010 in het World Forum. Hier staat precies deze uitdaging centraal: Hoe realiseer ik meer betrokkenheid nu én behoud ik mijn goede medewerkers straks?
Het is tijd voor verandering, maar dan op fundamenteel niveau. Veranderingen willen doorvoeren bij de ''oude'' garde werkgevers, vergt teveel overtuigingskracht met als gevolg frustatie en twijfel over je intenties. Althans voor diegene die de boodschap overbrengt. Begin bij de essentie. Begin bij het onderwijs en als je het al over ondernemers hebt, start bij de startenden. De ''oude'' garde zet nog steeds winstmaximalisatie op de eerste plaats,hetgeen weer zich over 'n tijd openbaart in nieuwe chaos. Niet doen.
Laat de nieuwe generatie meedenken en voedt hen met verhalen en voorbeelden over de huidige amokmakers.
Groet van 'n hele kleine onderneemster met grote idealen...
Het is het intrappen van een open deur uiteindelijk. Waar gaat het om? De uittreding van de babyboomers is begonnen. Dit heeft nogal consequenties. Daar waar werkgevers zich nogal vasthouden aan 'stille/verborgen' discriminatie, komen dadelijk erg bedrogen uit. Wat is namelijk praktijk?
Er gaan gaten vallen op vele cruciale posities. De houding van opdrachtgevers/werkgevers, voor een dubbeltje op de eerste rang te kunnen zitten, zal snel opgeld doen eisen. Men heeft makkelijk de mond vol over recessie, over 'betrouwbaarheid', heel veel keus waardoor men maar al te graag,soms ridicule, eisen stelt aan een sollicitant.
Men eist graag een aantal zaken van een kandida[a]t[e], maar overspeeld eigen hand uiteindelijk. Waar het aan gaat om 'Loyaliteit', 'Integriteit', Carrière mogelijkheden', 'Persoonlijke ambitie', staan werkgevers en opdrachtgevers erg arrogant in de schoenen momenteel. Dat heeft zo consequenties waar men niet al te zeer bij stil lijkt te staan.
Wil je loyale werknemers en een goed team, dan vergt dat investering in mensen, mensen met competenties. Mensen die je bij wil schaven. Jarenlang is Donner in de voorgaande kabinetten bezig geweest de werknemer te 'flexibiliseren'. Velen moesten maar zzp-er worden want men moest niet denken dat lange arbeidsverhoudingen nog van deze tijd zouden zijn. Dat gaat zich nu mede gelden.
Werkgevers denken dat zij het onderste uit de kan kunnen eisen van potentiële kandidaten, potentiële kandidaten voelen zich steeds minder geroepen een beroep te doen op verregaande loyaliteit. Een van de spin-offs is dat desperate zzp-ers, vrijwel alles doen om een opdracht binnen te halen. Die denken niet eens meer in termen als loyaliteit en gestelde eisen maar aan inkomen.
Veel talent is niet meer te herkennen omdat recruitment en HR niet eens meer de kennis en kunde heeft juiste afwegingen te kunnen maken in de hoos van reacties op een uitgezette vacature. Het is momenteel een weer war van allerlei componenten die dra, en de eerste signalen zijn er al. werkgevers en opdrachtgevers moeten al na gaan denken over het invullen van cruciale opengevallen posten en worden geconfronteerd met eigen beleid van de afgelopen tien jaar.
Men wilde verregaande flexibilisering van de arbeidsmarkt, heeft dit ook afgedwongen en wordt nu meer en meer geconfronteerd dat hele belangrijke en cruciale posten, zonder investering in Menselijk kapitaal, vrijwel niet meer mogelijk is.
Het is dan niet zo verwonderlijk dat we op de drempel van een hele grote stoelendans staan. Een hele kostbare stoelendans. Een stoelendans door werkgevers/opdrachtgevers en een incompetente en impotente overheid zelf veroorzaakt.
Nu kunnen beiden roepen wat zij willen maar als we het hebben over Loyaliteit op de werkvloer? Dan ben ik bijzonder benieuwd hoe dit zich zal gaan verhouden in de praktijk. Immers, een werkgever en opdrachtgever hebben heel veel steken laten vallen en gedacht niet zo veel meer in Menselijk kapitaal te hoeven investeren. Dat zal nu een bottleneck blijken.
Het IMF heeft Donner ruim twee jaar geleden al gewaarschuwd dat de situatie op de NL arbeidsmarkt, meer evenwicht nodig had, omdat er snel personele problemen aan zaten te komen. Namelijk steeds meer exit mogelijkheden voor werkgevers, en grotere onzekerheden voor werknemers. Het IMF heeft een hele goede kijk gehad en Donner noch de werkgevers hebben ook maar iets met die visie gedaan.
