Als mensen voelen we ons boven de dierenwereld verheven, omdat we tot denken in staat zijn. Dat zou ons humaner maken, beter in staat om leven-en-laten-leven vorm te geven door ons mededogen en invoelingsvermogen. In de praktijk valt dat nogal tegen, aldus John Vrakking.
"Veranderen is niet erg, maar wel als ze om de paar maanden voorbij komen. Ze overvallen ons en er lijkt sprake van ad hoc beleid. Er is een wisseling in de directie geweest, dat kan er mee te maken hebben. Hoe dan ook, ik heb er in mijn team in ieder geval last van en we raken het vertrouwen kwijt. Het zet me telkens een paar stappen terug in werk. Op dit moment zijn we terug bij een verandering, die maanden geleden al een keer gepasseerd is. Hoe ga ik hiermee om?"
Legt u makkelijk contacten met mensen? Staat u graag voor een groep? Toont u een beetje lef in de dingen die u onderneemt. Bent u trots op wat u uitdraagt? En vindt u uzelf de moeite waard! Mooi, dan staat u zelfverzekerd in het leven. Maar niet iedereen is zo overtuigd van zichzelf.
Waar mensen samenwerken vliegt soms ineens het deksel van de pan. Het komt voor in bedrijven en organisaties, in de profit- en non-profitsector. Zomaar, op een afdeling op de zaak of in de muziekcommissie van je koor. Maar ook binnen een vakgroep, tussen de partners van een advocatenkantoor en bij medisch specialisten in een maatschap. Hoe ga je daarmee om?
Onderzoek wijst uit dat 75 tot 85 procent van wat mensen zich voornemen rond de jaarwisseling niet lukt. Een kwart van alle plannen haalt zelfs het eind van de eerste week niet. Blijkbaar is er iets mis met de manier waarop we dit aanpakken. Het goede nieuws is dat 15 tot 25 procent van de voornemens wél slaagt. Wat kunnen we daarvan leren?
"Onze medewerkers ervaren structurele hoge werkdruk en vinden dat wij als management er niets aan doen. Het ziekteverzuim is wel toegenomen, maar is onder de norm. Wel zie dat de prestaties achterblijven. Ik denk dat het ligt aan de persoonlijkheid en doelen van medewerkers. Hoe spreek ik ze daarop aan?"
"Het voeren van functioneringsgesprekken gaan mij niet altijd goed af. Ten eerste zie ik er tegenop omdat de setting zo formeel is en omdat het gesprek ook het beoordelingsgesprek is. In ons bedrijf werken we met standaardformulieren en afwijkingen worden niet op prijs gesteld. Het lijkt een invuloefening. En we werken steeds meer digitaal. Hoe zorg ik dat ik het gesprek zo motiverend en inspirerend hou voor de medewerkers en mezelf."
Wanneer we iets doen dat buiten onze dagelijkse routine valt, op onbekend terrein raken, ontwaakt er iets in ons bewustzijn. Wij mensen keren dan naar binnen en we worden onzeker. De nieuwe situatie doet een appèl op onze vecht/vlucht-reflex. Dat kun je wegredeneren, want er is niet vaak iets echt levensbedreigends en wegrennen voor iets waarvoor je zelf een keuze hebt gemaakt is ook onzin. Maar de dreiging zit tussen onze oren en de mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest…
We communiceren steeds gemakkelijker met e-mail en dat kan er toe leiden dat ongewilde uitingen van emotie er te gemakkelijk doorheen glippen. We gaan er vlug van uit dat de emotie waarmee we het bericht schrijven ook correct geïnterpreteerd wordt door de ontvanger. Frank van Marwijk geeft tips om deze en andere e-mail misverstanden te voorkomen.
"Ik werk in een verantwoordelijke functie, waar ik me in toenemende mate erger aan de directie en de omgang met de mensen. Er wordt vrij politiek en maatschappelijk onverantwoord gewerkt. Er is veel geroddel, ook in mijn team. Ik wil daar niet aan meedoen. Het lukt me niet om weg te gaan; ik weet niet wat ik ervoor terug krijg. Mijn ontevredenheid neemt toe en mijn energie af. Wat te doen?"
"Het zijn net kinderen, maar dat mag je niet zeggen," verzuchten leidinggevenden wel eens als het over hun medewerkers gaat. Zit daar misschien iets in? Klopt het wel dat het brein na een fase van puberen is uitgerijpt?
Het is belangrijk om variatie in uw netwerk aan te brengen. Mensen die andere dingen doen en anders denken dan u gewend bent, geven u toegang tot een totaal andere wereld, betoogt Frank van Marwijk.
"Het ontwikkelen van onze jonge medewerkers kost tijd, waarvoor ze soms niet het geduld hebben. Dan kan het gevaar dreigen dat ze overstappen naar een andere organisatie, waar dan weer hetzelfde gebeurt. Hoe kun je zorgen dat jonge medewerkers zich wel gaan ontwikkelen en expertise opbouwen en behouden blijven voor dd organisatie?"