U hebt een aanpak die werkt en anderen kunnen leren van uw ervaring. Vandaag bent u gevraagd om een collega in te werken en van advies te voorzien. U hebt de kennis en de kunde, maar hoe draagt u die het best uit zonder belerend over te komen? Frank van Marwijk voorziet u van advies.
"Als manager ben ik inhoudelijk verantwoordelijk voor projecten op de lange termijn en ik geef advies over investeringen. Het team waarmee ik werk, werkt hard en is professioneel. Met mijn leidinggevende samenwerken gaat stroef. Hij gunt mij niet alle projecten, herkent mijn expertise niet en dat ontmoedigt mij. En ik kan het politiek spel niet meespelen. Hoe zorg ik dat ik toch op waarde geschat wordt?"
Vakantie zien we als iets leuks en ontspannens, waar je vooral van mag genieten. Maar als het gaat om werk, wordt deze associatie minder gemaakt. Nee, dat wordt eerder gezien als noodzakelijk, serieus, saai en soms stressvol. Kan dat niet anders? U bent immers meer op uw werk dan op vakantie, aldus Frank van Marwijk.
Na jaren van standaard PowerPoint-presentaties kreeg John Vrakking een gouden tip om voordrachten voortaan heel anders aan te pakken. Hij ging er mee aan de slag. "Het sloeg in als een bom," zegt hij nu tot zijn eigen verbazing. Benieuwd naar deze aanpak?
"Ons personeelsbestand bestaat voor 60 procent uit dertigers en veertigers. We selecteren op talent en investeren veel in kennis. Dat loont, daar zijn we trots op, want zowel de werksfeer, als de kwaliteit en de resultaten zijn goed. Maar veel talent vertrekt. Negen van de vijftig fte vertrokken afgelopen jaar. De meesten zijn zelf benaderd. Hoe moet ik dit plaatsen ik dit en hoe hou ik ze binnen?"
"Onze afdeling is nieuw en mijn team bestaat uit jonge mensen. Ze zijn praktisch en hebben de juiste, vernieuwende ideeën. Vernieuwen is het doel, maar dat is niet gemakkelijk, omdat er veel drempels zijn die afremmen. Duidelijk is dat de bedrijfscultuur niet matcht met waar mijn team voor staat. Er ontstaat groepsvorming en ik vrees dat de motivatie zoekraakt. Wat kan ik doen?"
De ingrediënten om jouw mensen uit de klaagstand te halen zijn verantwoordelijkheid bij hen laten, zelf positief blijven en bijdragen aan een oplossingsgerichte cultuur. John Vrakking beschrijft hoe je dat aanpakt.
Durft u van de gebaande paden af te wijken? Hebt u bijvoorbeeld het lef om uw baan op te zeggen om iets onbekends te gaan ondernemen? Waagt u zich vol vertrouwen in het diepe? In dit artikel vindt u de grondbeginselen voor meer lef. Vanaf vandaag durft u alles aan.
"Als manager worstel ik met mijn team. We acteren in een dynamische omgeving, waar snelheid het verschil maakt. Mijn afdeling richt zich op duurzaamheid.Ik heb een goed team, maar er is ook spanning onderling, waarschijnlijk door de sterke groei en verandering die we ondergaan. Een zwak punt in alle snelheid is om iedereen te betrekken bij de groei. Hoe verbeter ik dit punt?"
Het is onprettig om een klacht te krijgen en daarom willen we er liefst zo snel mogelijk vanaf zijn. In plaats dat we er ons ervoor openstellen, schieten we in de weerstand. We luisteren maar half, ontkennen of bagatelliseren de klacht of proberen die af te wimpelen. We vinden het ook moeilijk om verantwoordelijkheid te nemen en kaatsen die zelfs soms terug op de klager zelf.
Als leidinggevende wil je dat je mensen zelf verantwoordelijkheid dragen, zelf initiatief ontplooien en daarnaar handelen. Wie dit niet duidelijk laat blijken, is binnen de kortste keren als leidinggevende toch zelf weer in het proces aan het werk. En dat terwijl je graag vanaf de buitenkant het proces wilt ondersteunen. John Vrakking beschrijft vier manieren om medewerkers verantwoordelijkheid te laten nemen.
Hoe gaat u om met zwaar weer? Laat u zich omver blazen door tegenslag? Brengen obstakels u van het pad? En raakt u ontworteld als de wind anders waait dan u zou willen? Dan wordt het tijd om te werken aan uw veerkracht en een flexibele benadering van uw problemen te ontwikkelen
Wees eerlijk: wat is er van de doelstellingen die je voor dit jaar geformuleerd hebt, terecht gekomen? Laat me raden: niet bijster veel. Een troost: nog maar een half jaar en er zijn weer nieuwe kansen. Dan is er weer een nieuw jaar, nieuwe voornemens. Met opnieuw dezelfde doelen, dat dan weer wel. Zinloos dus: lees waarom je met doel-denken geen schijn van kans hebt.
"Al een paar maanden ben ik bezig met een digitaliseringsslag, maar dat lukt maar niet. We hebben net een reorganisatie gehad en zijn met z’n allen nu ons weg daarin aan het vinden en druk met dagelijks werk. Ik kan niet duidelijk maken dat we gefaseerd aan de slag moeten met digitalisering. Nu lopen de kosten maar op en ik kan geen afgesproken resultaten opleveren. Wat kan ik het beste doen?"
