Tijdens vergaderingen en andere overlegmomenten verloopt de communicatie tussen de deelnemers niet altijd even soepel. De meningen lopen vaak uiteen. Er worden soms verschillende interpretaties gegeven aan de feiten en ook de belangen die een ieder bij een agendapunt heeft lopen frequent uiteen. Soms is het zelfs lastig vast te stellen of iemand een feit vaststelt, een mening verkondigt of zijn belangen verdedigt. Het zou mooi zijn als je feiten, meningen en belangen altijd gemakkelijk uit elkaar zou kunnen houden, maar mensen geven vaak hun mening verpakt in de vorm van een feit, zoals: "De informatie die we hebben is niet betrouwbaar" of "We hebben er te weinig tijd voor".
Onweerlegbare feiten?
Nog lastiger is het dat mensen vaak zelf niet in de gaten hebben, dat wat ze zeggen niet per se altijd op waarheid gestoeld is. Ze hebben het idee dat ze het hebben over onweerlegbare feiten, terwijl het eerder gaat om aannames. Ze zijn overtuigd geraakt door eerdere ervaringen van henzelf of anderen. En door de indruk die ze hebben opgedaan, zien ze overal de ‘bewijzen’ om zich heen. Deze neiging, om informatie te zoeken, te interpreteren, en te herinneren op een manier die iemands bestaande overtuigingen bevestigt, wordt de conformation bias genoemd. Je ziet dus vooral wat je verwacht te zien en je hoort vooral dat wat aansluit bij wat je al vindt. Zo is het bekend dat mensen met een bepaalde opinie zich vooral laten informeren door bronnen (media en gelijkgestemde personen) die dezelfde opinie uitdragen als zijzelf. Daardoor voelt je eigen mening al snel als een feit.
