Al meer dan 35 jaar gaf ik trainingen en workshops. Ik was een PowerPoint adept, wist waar je gratis goede foto’s kon downloaden, maakte zelf filmpjes en integreerde live poll’s. En hoewel mijn autoriteit nooit ter discussie stond, waren mijn toeschouwers steeds moeilijker te boeien. Wanneer ik mijn beamer aanzette, zakten mijn deelnemers in de hangmat-stand. En enthousiaste reacties kreeg ik nog nauwelijks. Toen kreeg ik een gouden tip om het anders te doen. Tegen al mijn verwachtingen in, sloeg dat in als een bom.
Van stift naar stick
De komst van PowerPoint, begin jaren ’90 van de vorige eeuw, maakte dat ik als docent eindelijk af was van die lawaaiige overheadprojector. Ook verraadden vlekken van permanent-markers aan m’n handen niet langer wat voor werk ik deed. Presentaties maken kon vanaf dat moment sneller, goedkoper en efficiënter.
Voor technisch georiënteerde trainingen met bijvoorbeeld foto’s bleek het een uitkomst. Maar voor de overdracht van echte kennis en voor het starten van een discussie was het de dood in de pot.
