Als je als leidinggevende hard werkt, hoeven je medewerkers dat niet te doen. Hoe meer jij doet, hoe meer je aan het redden en oplossen bent. Hoe meer jij stuurt en regelt, hoe minder je medewerkers zullen hoeven doen. Hard werken van jouw kant draait er op uit dat je de ander verantwoordelijkheid ontneemt. Daar moet je liefst per direct mee stoppen… Puur en alleen om je ingrijpreflex in te perken. "Maar dan gaat er van alles fout", hoor ik je denken. Als dat zo is, reageer je vanuit een voorspelbaar patroon. En je dwingt je medewerker in een ander patroon. Wil je weten welk en wat je eraan kunt doen?
Ieder z’n eigen verantwoordelijkheden
Uiteraard ben je leidinggevende geworden omdat je ervaring hebt met óf leidinggeven óf een topper bent in het vakgebied van de mensen waaraan je leidinggeeft. Dat laatste komt het meest voor: je bent dan min of meer meewerkend voorman. Vanuit je ervaring ben je dan ook de deskkundige en daarmee een vraagbaak voor elke junior. Je hebt dan wat taakvolwassenheid heet: je hebt maturity.
