Een goede manager is een meester in communiceren. Hij of zij weet als geen ander zijn of haar bedoelingen over te brengen. Zo zou het tenminste moeten zijn, toch? Als u kijkt naar hoe u zelf met mensen omgaat, concludeert u misschien dat dit u wel goed afgaat. Uw vragen worden beantwoord, uw adviezen worden opgevolgd en uw ideeën worden uitgevoerd. Bovendien beschouwt u zichzelf als een goede luisteraar. U houdt rekening met de meningen en gevoelens van anderen. Dit alles blijkt uit uw resultaten. U haalt uw doelen. Dat is toch de ultieme bedoeling? Toch is het maar de vraag of u altijd letterlijk zegt wat u bedoelt en of u altijd begrijpt wat anderen bedoelen. Eerder schreef ik daarom een handleiding voor meer begrip en heldere communicatie: Wat bedoelt u eigenlijk? Vandaag belicht ik de andere kant: hoe betekenisvol is impliciete communicatie?
Letterlijk of overdrachtelijk
Als u met klanten of medewerkers in gesprek bent, hebt u misschien het idee dat u letterlijk zegt wat u bedoelt. In werkelijkheid zijn er maar weinig mensen die dat altijd doen. In ons alledaagse taalgebruik gaan we uit van routines, aannames en verwachtingen. We laten belangrijke informatie die we als vanzelfsprekend beschouwen weg, we voegen er iets aan toe of zeggen, soms ongemerkt, iets totaal anders dan wat we feitelijk duidelijk willen maken. We gaan er gemakshalve van uit dat de ander wel snapt wat we bedoelen, zonder extra uitleg. Meestal klopt dat ook wel.
