In het beroemde managementboek Good to great van Jim Collins maken we kennis met admiraal James Stockdale. Stockdale had acht jaar in een Vietnamees krijgsgevangenkamp doorgebracht, onder de meest gruwelijke omstandigheden. Maar ondanks talloze martelsessies behield Stockdale een eigenschap die maar weinig mensen hebben: het vermogen om zichzelf en anderen door een ondraaglijke situatie heen te slepen. Vele jaren later vroeg Jim Collins admiraal Stockdale wat zijn geheim was en ook welke mensen de gevangenschap wél overleefden en welke niet.
Volgens Stockdale waren het de optimisten die in krijgsgevangenschap als eerste het loodje legden. De mensen dus die tegen zichzelf zeiden: ‘met Kerstmis zijn we thuis.’ Maar Kerstmis kwam en Kerstmis ging en ze zaten er nog steeds. Daarna verheugden ze zich op vrijlating met Pasen, daarna met Thanksgiving. Maar ook deze dagen gingen voorbij. Leven met hoop die telkens weer vals blijkt te zijn is kennelijk zo demotiverend dat je het op den duur opgeeft.
