Teamleden die samenwerken, beïnvloeden elkaar voortdurend. De aanwezigheid van anderen werkt vaak stimulerend, maar soms is deze juist niet zo bevorderend voor de motivatie. Als medewerkers in een groot team gedemotiveerd raken, kunnen ze zich gemakkelijk verstoppen achter de inspanningen van anderen. Dit geldt vooral als de resultaten van de groep lastig te herleiden zijn naar de inspanning van individuen en er weinig controle is op het werk. Medewerkers kunnen dan het gevoel krijgen dat ze zich helemaal niet hoeven uit te sloven, want niemand merkt toch wat ze wel of niet doen. Hoe zorgt u ervoor dat de mensen in uw team gemotiveerd blijven? Hoe kunt u bereiken dat de teamleden elkaar aanvullen in plaats van dat individuen binnen de groep free-ridergedrag vertonen en de kantjes eraf lopen?
Wanneer schiet u te hulp?
U bent aan het fietsen langs een kanaal. Plotseling ziet u in het water een persoon die overduidelijk niet kan zwemmen. Hij spettert wild met zijn armen, gaat telkens kopje onder en elke keer als hij boven komt snakt hij naar lucht. U twijfelt geen seconde, springt van uw fiets en duikt in het water om de drenkeling te redden. Voor u is deze reactie vanzelfsprekend. Toch is het goed mogelijk dat uw levensreddende actie minder vanzelfsprekend was als er een grote groep omstanders zou staan te kijken naar dit schouwspel op het moment dat u kwam aanfietsen. Hoe meer mensen getuige zijn van een noodgeval, des te minder aanstalten individuen maken om te helpen. Dit omstandereffect treedt vaak op als er een noodsituatie is, terwijl er veel mensen aanwezig zijn.