Anna: "Kristel..?" Kristel: "Ja…? Anna: "Zou jij op mijn verjaardag iets leuks kunnen doen, een stukje cabaret of zo??" Kristel: "… Eh … ja, eh…ik doe eigenlijk geen verjaardagen…" Anna:"Ah, dat is toch leuk! Ik zou het echt te gek vinden! Wat kost je voor zo’n avondje?" Kristel: "Nou ja, dat ligt eraan, wat wil je dat ik precies doe?"
Anna: "Gewoon iets leuks, een kwartiertje uit je show of zo, hoeveel kost dat?"
Kristel: "Ja, eh, nou, dat vind ik moeilijk want je bent een vriendin."
Anna: "Zeg nou gewoon wat je kost!!"
Kristel: "Ja, eh…ik weet niet, ik doe dit soort dingen nooit"
Anna: "Wat verdien je normaal...?"
Kristel: "Dat verschilt per keer, ligt ook aan de omstandigheden, de locatie, wel of geen maatwerk, begrijp je?
Anna: "Ik huur een zaal, er komen allemaal vrienden en als je iets over mij wilt zeggen mag dat maar dat hoeft niet. Dus, hoeveel is dat?"
Kristel: "Ja…nou, eh…."
Anna: "Je kunt toch gewoon een bedrag noemen? Als ik het niet wil betalen dan zeg ik dat wel, daar komen we toch wel uit?"
Kristel: "Ja, maar ik ga niet vragen wat ik normaal verdien, je bent een vriendin."
Anna: "Ja en een zakenvrouw, ik kan echt wel voor mezelf opkomen hoor."
Kristel: "Ja, jij wel, ik doe dit normaal nooit, daar heb ik een manager voor"
Anna: "Moet ik die bellen dan?"
Kristel: "Nee, doe niet zo raar."
Anna: "We kunnen toch onderhandelen?"
Kristel: "Dat is niet mijn sterkste punt. Maar ik begin het te leren. Ik heb op vakantie 12 euro voor een pet betaald waar ze 30 euro voor vroegen!"
Anna: "In een winkel?"
Kristel: "Nee, op straat…eh…zo’n nep pet"
Anna: "Een nep pet?"
Kristel: "Ja, een Burberry, maar dan geen echte."
Anna: "Maar wel mooi?"
Kristel: "Ach, je ziet wel dat ie niet echt is."
Anna: "En daar heb je 12 euro voor neergelegd?"
Kristel: "Ja…maar hij wilde 30!"
Anna: "Wilde je hem wel hebben dan?"
Kristel: "Eh…nee, niet echt. Maar ik kwam niet van hem af"
Anna: "Haha…ja, je begint het te leren Kris!"
Kristel: "Hoe zou jij dat dan doen?"
Anna: "Als ik niets wil? Gewoon, weglopen!"
Kristel: "Ja dat probeerde ik, maar hij kwam achter me aan! Ik had al gezegd dat ik geen 30 euro ging betalen, en ook dat ik niet echt een pet nodig had. Ik draag namelijk nooit petten. Dus toen ik wegliep vroeg hij wat ik er dan voor zou willen betalen. "Niets", dacht ik, maar dat durfde ik niet te zeggen.
Anna: "Wat zei je dan?"
Kristel: "10…ik wilde hem niet beledigen."
Anna: "Wat deed hij toen?"
Kristel: "Hij reageerde alsnog heel beledigd. Althans, dat speelde hij. Toen zei hij 15, en kreeg ik hem mee voor 12."
Anna: "Jij hebt echt nog veel te leren."
Kristel: "Ja, ik vind dat moeilijk. Die man moet ook eten."
Anna: "Begrip tonen is niet verkeerd in een onderhandelingssituatie maar je moet nooit je eigen doel uit het oog verliezen! Een goede voorbereiding is dan ook belangrijk. Zorg dat je weet wat je wilt en bereid je voor op wat de ander zou kunnen vragen!"
Kristel: "Voorbereiding? Ik liep gewoon langs een kleedje met petten."
Anna: "Ja, maar je wilde niks kopen en hebt dat wel gedaan. Dus eigenlijk viel er niets te onderhandelen. Jij bleef niet bij je standpunt of hij was een goede verkoper. Als iemand je overvalt met een voorstel wees dan eerlijk en vraag om wat bedenktijd zodat je al je wensen op een rijtje kan zetten voordat je in gesprek gaat"
Kristel: "Ok, ga door."
Anna: "Bij onderhandelen gaat het niet alleen om de knikkers maar ook een beetje om het spel. Stel dat jij die pet wel had willen hebben en er hooguit 10 euro voor had willen betalen. Welk minimum vind je redelijk?"
Kristel: "Nou…het blijft een nep pet."
Anna: "Even voor het verhaal. En hij moet ook eten, zei je net.
Kristel: "Ok…5."
Anna: "Wat nou als hij op jouw bod van 10 gelijk Ja had gezegd?"
Kristel: "Dan had ik gebaald dat ik niet minder had geboden."
Anna: "Precies, en dat is het spel! Onderhandelen is een gesprek waarin twee of meer partijen (ogenschijnlijk) tegengestelde belangen tot een oplossing brengen (1). Beide partijen zoeken dus naar een compromis zodat uiteindelijk iedereen een tevreden gevoel heeft."
Kristel: "Dus bij goed onderhandelen heb je eigenlijk geen echte verliezers?"
Anna: "Precies, en in een ideale situatie heb je zelfs alleen maar winnaars. Jij doet jezelf tekort omdat je teveel rekening houdt met hem, daar hebben wel meer vrouwen last van, wat dat betreft doen mannen dat toch beter, denk ik".
Kriestel: "Dus als ik een man was geweest, had ik maar 5 euro voor die pet betaald?"
Anna: "Nee, dan had je hem niet eens gekocht! Dus even kijken of je het nu begrepen hebt, wat kost je?"
Kristel: "Als ik Karel had geheten had ik het niet gedaan omdat ik dus eigenlijk geen verjaardagen doe. Maar omdat je me overviel met deze vraag en ik begrijp dat je het leuk vindt maak ik graag een uitzondering en kom ik voor € 400,-.
Anna: "Deal!"
Kristel: "Eh…wacht even…had ik nou meer moeten vragen dan?"