We leven in het communicatietijdperk. Informatie is snel en overvloedig beschikbaar. We moeten steeds keuzes maken uit het grote informatieaanbod. We leren daarom snel te lezen en vlug door de enorme hoeveelheid input te zappen en scannen. Of een inhoudelijke boodschap aandacht trekt, wordt steeds meer bepaald door de verpakking. De manier waarop de inhoud gepresenteerd wordt, krijgt daarom steeds meer belangstelling. Persoonlijke uitstraling is in deze tijd belangrijk. U bent in toenemende mate ook zelf een communicatie-instrument. Iedereen heeft inspraak in alles. De manier waarop u leiding geeft, zegt iets over hoe u uzelf ziet in relatie tot anderen. Maar ook leiderschapsstijlen zijn aan de mode onderhevig.
De verpakking boven de inhoud? De laatste weken bent u doodgegooid met campagnes voor de verkiezingen. Daarbij viel het op dat de politici het niet altijd over de inhoud van hun programma hadden. Zo zagen we Jan Peter Balkenende eenmalig als presentator van RTL Boulevard. Wouter Bos ging rappen bij Katja Schuurmans. Mark Rutte was te zien als James Bond in Veronica Magazine. Alexander Pechtold en Geert Wilders deden mee in de Lama’s. Femke Halsema won in Fifteen een kookwedstrijd van verschillende andere politici. De politici werkten hard aan hun likeability. Het leek in deze periode vooral belangrijk om positief op te vallen. De politici moesten daarvoor iets meer van zichzelf laten zien. Ze moesten eerlijk en betrouwbaar overkomen. Niet alleen hun ideeën, maar ook hun persoon mocht daarbij ter discussie staan. Dit laatste is hen in ieder geval wel gelukt. Natuurlijk stond hierbij behalve oprechtheid ook de grens van serieus genomen worden ter discussie.
Uiterlijk vertoon Een politicus moet in deze tijd niet alleen zijn inhoudelijke boodschap laten horen. Hij moet ook laten zien wie hij persoonlijk is. We mogen niet meer voorbij gaan aan de mens achter de verkiezingskandidaat. Of een politicus betrouwbaar is, wordt steeds vaker afgeleid aan de manier waarop hij zich gedraagt en kleedt. Een politicus moet authentiek zijn, wat onder andere blijkt uit hoe hij lacht en of hij wel of geen stropdas draagt. Verder moet een politicus congruent in zijn communicatie zijn, wat betekent dat zijn lichaamstaal aansluit bij de boodschap die hij uitdraagt. Het gaat er niet alleen om wat een politicus zegt, maar vooral ook hoe hij over komt. Dit laatste bepaalt voor een groot deel hoeveel stemmen hij zal krijgen. Hierbij moet hij zich afstemmen op zijn doelgroep. André Rouvoet zou het een stuk minder goed gedaan hebben als hij zijn stropdas had afgedaan. Dit zou niet passen bij de manier waarop hij zichzelf ziet en door anderen gezien wil worden.
Bediende, entertainer of gastheer? De manier waarop iemand zich presenteert, maakt duidelijk hoe hij zichzelf ziet en hoe hij door anderen gezien wil worden. Dit zelfbeeld is afhankelijk van mode en verwachtingen.
