Met de kerstdagen en oud en nieuw voor de deur is het gangbaar terug te blikken. Op het jaar dat achter ons ligt. Een bijzonder jaar weer. Ook managerial gesproken.
Met de kerstdagen en oud en nieuw voor de deur is het gangbaar terug te blikken. Op het jaar dat achter ons ligt. Een bijzonder jaar weer. Ook managerial gesproken.
Devaluatie van de E 2000 was het jaar van de hyperdevaluatie van de letter E. De combinatie van deze letter met traditionele bedrijfsactiviteiten was een jaar eerder nog de garantie voor driecijferige groei van de aandeelhouderswaarde. E-commerce, e-tailing, e-banking: het kon niet op. Totdat de rek er uit was en de PowerPoint-managers van jonge dot.coms niet langer wegkwamen met geld verbranden. De omslag in Nederland kwam met de inmiddels legendarische beursgang van World Online. Dat échec kwam de belegger duur te staan.. Slechts een handjevol mensen verdiende goed aan Neerlands grootste IPO ooit. Nina Brink natuurlijk met wat trawanten en niet te vergeten het advocatenduo Spong/Hammerstein, dat nu namens de gedupeerde beleggers op basis van het woordje ‘transferred’ in het prospectus van WOL honderden miljoenen guldens terugeist. Maar niet alleen beleggers likken hun wonden. Menig internetondernemer zag zijn IPO-plannen –bedoeld om het geldbrandje op te stoken- zelf in vlammen opgaan. Geen bank durft een IPO van dot.coms nog aan. Alleen Maurice de Hondt kreeg het nog voor elkaar en maakt om de drie maanden prachtige papieren winsten. Om de salarissen te kunnen betalen, verkoopt hij echter stukje bij beetje het tafelzilver. De slimme jongens verkopen zichzelf namelijk onderhands. VNU kocht zo voor een prikkie de succesvolle websites Startpagina en Ilse. Bricks & Mortar worden Clicks & Mortar, dat is eind 2000 de internetbalans.
Vuurwerk Bricks staan er in de buurt van de vuurwerkfabriek SE Firework na de mega-explosie niet meer. De ramp was een tragedie voor de slachtoffers, maar is vanuit management-perspectief een interessante casus. Het crisismanagement door burgemeester Mans van Enschede bijvoorbeeld was volgens het boekje. Daadkrachtig, actiegericht, actief communicerend. De uiteindelijke vraag is echter hoe het zover heeft kunnen komen dat een vuurwerkdepot midden in een woonwijk wordt geplaatst. Achteraf wordt er natuurlijk veel over en weer gewezen. Lag het aan Defensie, het gemeentebestuur, VROM? Voormalig ombudsman Oosting mag het uitmaken. Het zal wel een polderrapport worden.
Identiteitscrisis Het is misschien wel een teken aan de wand dat de overheid zijn traditionele veiligheidstaken zo verwaarloost. Overheidsmanagers verkeren in een ware identiteitscrisis. Hoe vallen anders de buitensporige hoge inroep van consultancybedrijven bij overheidsorganen te verklaren? Er zijn nu zelfs consultancybedrijven aan het werk om de effectiviteit van al die consultancypraktijken te onderzoeken. De vraag is echter in hoeverre consultancybedrijven goede waarheidsvinders zijn. De uitkomsten van het KPMG-onderzoek naar het declaratiegedrag van voormalig burgemeester Bram Peper van Rotterdam staan in schril contrast met de bevindingen van het Openbaar Ministerie. Wie heeft er gelijk, de consultant of de ambtenaar? Of ligt de waarheid weer eens in het midden?
W. Bush Wie naar verluidt ongeveer het product is van adviseurs is de nieuwe president van de Verenigde Staten, George W. Bush. De dans om het Witte Huis van dit jaar mag in de managementboekjes. Want wat bracht de Texaanse gouverneur –aanvankelijk kansloos geacht- in Washington? Niet zijn plannen of analytische denkvermogen, maar –cliché- zijn persoonlijkheid en relaties, dé twee managementeigenschappen die niet in te huren zijn. Net als zijn grote voorbeeld, Ronald Reagan, laat hij het beleidsmatige werk graag over aan anderen – aan managers zeg maar. Zoals het een echte leider betaamt.
Houvast Aan een echte leider vraag je niet of hij de nieuwste managementinzichten toepast. Gelukkig zijn er niet zo heel veel leiders in het Nederlandse bedrijfsleven, managers zijn er des te meer. Anders zag het er slecht uit voor ‘goeroes’ die deze groep van de broodnodige ‘tools’ voorzien. Managers houden van handigheidjes als de balanced scorecard, investors in people en 360 gradenbeoordelingen. Dat biedt namelijk houvast. En is dat niet waar iedereen naar op zoek is in tijden dat organisaties zich van de ene in de andere reorganisatie storten. “De omgeving verandert namelijk voortdurend,” is het argument. ‘Omgevingen’ hoeven echter niet gereorganiseerd te worden. Rara, hoe kan dat.
De ‘omgeving’ wordt niet gemanaged, zou dat het zijn? Misschien komen we er in 2001 achter.
