Dat we in een fantastisch, welvarend, veilig, rijk en inspirerend land wonen hoor je niet zo vaak zeggen. Tijdens de lunch en bij de koffiemachine hoor je veel eerder klaagzangen die het tegendeel suggereren. Daarbij lijken steeds dezelfde gemeenplaatsen voorbij te komen die meestal stilzwijgend knikkend worden aanvaard. Hebben we het dan zo slecht in Nederland? Staan we met zijn allen op instorten? Ik denk het niet!
Onderuitzakkend klagen Voorafgaand aan een tv-interview over het anti-klaagboek en het thema klagen raakte ik in gesprek met een andere studiogast en iemand van het productieteam. Al snel ontspon zich een geanimeerde discussie over wat het is om daadwerkelijk "trots op Nederland te zijn". De woorden "trots" en "Nederland" in één zin waren direct genoeg reden voor mijn tafelgenoot om in zijn stoel onderuit te zakken.
De monoloog
Hij sprak vervolgens met sombere toon: "Ik ben helemáál niet zo trots op Nederland!". Het ‘helemaal’ werd beklemtoond en enigszins zwaarmoedig aangezet. Hij wachtte even, zette zijn vingertoppen tegen elkaar en begon een monoloog.
Stop maar, dacht ik (maar ik zei het niet), ik weet al wat er gaat komen! De volgende argumenten zijn standaard als we ons land door de mangel halen en hij zou ze vast allemaal gaan noemen:
1. Nederland wordt geregeerd door politieke amateurs en glijdt de afgrond in!
Wat een onzin!
We roepen al zo’n beetje sinds de Tweede Wereldoorlog dat het bergafwaarts gaat met Nederland en we staan nog steeds fier overeind. Nederland heeft een relatief stabiele parlementaire rechtsdemocratie en het land zou niet zo sterk zijn als er niet een boel knappe politieke koppen achter zouden zitten.
Opportunistische protestpartijen houden de elite alert maar het doemdenken heeft geen basis. Nederland wordt doorgaans geregeerd door professionals en is één van de sterkste landen van de wereld.
2. Nederland is onveilig en gaat ten onder aan drugs en criminaliteit!
Kom nou!
Als je ergens veilig over straat kunt dan is het wel in Nederland. Zeker, in de grote steden zijn voorbeelden genoeg van ‘onveilige buurten’ maar waarom wordt dit altijd geëxtrapoleerd naar het land als geheel? Het enige dat we daarmee bereiken is gevoelens van angst, onrust en paranoia.
De statistieken laten geen verontrustende chronische stijging zien van drugsgebruik en criminaliteit die een dergelijke achtervolgingswaanzin rechtvaardigen. Het vereist constant aandacht, jazeker, zoals in iedere complexe georganiseerde maatschappij. Maar Nederland is superveilig, u kunt gerust een wandelingetje maken.
3. Nederland wordt overspoeld door allemaal ‘buitenlanders’!
Hou nou toch op!
Wie kent zijn statistieken eigenlijk op dit gebied? Hoe verhouden zich de allochtonen tot autochtonen in Nederland? Hoeveel van de allochtonen zijn westers en hoeveel niet-westers? Wat bedoel je eigenlijk met ‘buitenlanders’? Weet je bijvoorbeeld hoeveel Duitsers, Fransen of Polen er in ons land wonen? Of Turken, Antillianen en Marokkanen?
Dergelijke sentimenten komen voort uit enerzijds slecht geïnformeerd zijn en anderzijds gewoon bang zijn. Bang voor het vreemde. Bang voor het eigen hachje. Nederland wordt helemaal niet overspoeld, we moeten beter leren omgaan met de onvermijdelijke maar beheerde en beheerste immigratie.
4. Nederland is vol, je kunt je kont niet meer keren!
Lariekoek!
Pak de fiets of de auto en rijd je stad of dorp uit. Weids groen en bos en water overal. Toch kunnen we ons hele leven in Nederland wonen en nooit op de eilanden geweest zijn, nooit over de afsluitdijk gereden hebben of de in de heuvels van Limburg gewandeld hebben.
En vol zeg je he? Wat is vol? Als je alle bewoners van de planeet Aarde één vierkante meter ruimte zou geven, hoeveel oppervlakte zouden we dan beslaan met zijn allen, denk je? Enig idee? Je vindt de oplossing onderaan dit blog (*). Nederland heeft ruimte zat, je moet het alleen willen zien en daarna willen opzoeken.
5. Nederland is één grote file en slipt helemaal dicht!
Ga toch fietsen!
Met maar 10 % minder auto’s op de weg zijn alle file’s in Nederland opgelost. Maar toch kruipen we met zijn allen, nou ja, met zijn allen, we kruipen in ons eentje in onze auto en gaan vervolgens met zijn allen precies op dezelfde tijd in dezelfde rij achter elkaar staan.
Ondertussen wordt er wel degelijk aan de weg getimmerd. De A2 is bijvoorbeeld hier en daar al naar drie of vier banen uitgebreid en dat heeft een geweldig effect op de ruimtelijke beleving op de weg. Je kunt steeds vaker lekker doorrijden. We betalen onze belasting nu juist om dat soort verbeteringen doorgevoerd te zien.
Dat zouden we best wel eens wat vaker mogen aanhalen. Er wordt hard aan de weg gewerkt en het gaat al een stuk beter!
6. Nederland heeft een zwak rechtssysteem en de criminelen komen er mee weg!
Laat je nakijken!
Onderzoek toont aan dat Nederland nu juist een van de strengste rechtssystemen heeft en onze straffen en boetes behoren tot de zwaarste ter wereld. Het enige dat ons af en toe in ons rechtsgevoel raakt is ons onbegrip van het rechtssysteem zelf. We begrijpen met onze intuïtieve interpretatie de besluitvorming van de rechters niet altijd en advocaten vertrouwen we al helemaal niet.
Maar ondertussen kun je veilig over straat en doet de regering haar best, ondanks de bezuinigingen, om dat op peil te houden. Nederland staat sterk in haar recht en criminelen, zij gewaarschuwd!
7. Er wordt alleen maar gezeurd, gezanikt en gemieremetierd in Nederland!
HO STOP!
Daar ben ik het mee eens!
Ik onderbrak de klager overigens ruim voordat hij aan bovenstaand rijtje kon beginnen. Vervolgens vroeg ik bij wijze van afleiding aan beide tafelgenoten om eens een paar positieve aspecten van Nederland te noemen.
"Waar wordt je nou enthousiast van? Wat kan je met trots vervullen als je het over ons land hebt? Wat zeg je tegen anderen als ze je vragen om eens lekker positief los te gaan over je geboorteland?".
Doodse stilte (het plafond werd uitgebreid bestudeerd).
"Mmmmmm. Moeilijk zeg! Tja…waar wordt ik nou enthousiast van? Ik zou het echt even niet weten…".
I rest my case!
Dáár zit 'em de kneep en dáár gaat het anti-klaagboek over. We peinzen ons suf als we gevraagd worden te anti-klagen. Hele litanieën spuien we als we mogen mopperen maar we staan meestal met onze mond vol tanden als we iets positiefs moeten noemen. Daar moeten we dan heel hard over nadenken en dat is precies mijn punt!
Door zelfbewustzijn te kweken hoop ik het besef aan te wakkeren dat het niet ‘normaal’ is om alleen maar te klagen. Dat het best ‘normaal’ mag worden het anti-klagen op positieve wijze te mixen met het gemopper van alledag. Dus mocht je nou nog een kopje koffie gaan halen vandaag; ik zou zeggen: grijp je kans!
(*) Wat is vol? Believe it or not, maar geef alle inwoners van de planeet aarde één vierkante meter grond en we passen allemaal op een oppervlak zo groot als vier maal de provincie Utrecht! (vergelijkbaar met het gezamenlijke oppervlak van Noord-Brabant en Limburg).
Ben het met het artikel helemaal eens. Jammer dat de maatschappij zo gevoed wordt met wat niet goed gaat en waarbij zelfs de meeste gekke oplossingen in programmas worden bedacht met ''echte specialisten''. De media die nauwelijks de halve waarheid vertellen. Laat mensen fouten maken zeker bij innovatie en vernieuwen zodat we gemaakte fouten kunnen verbeteren en bezig zijn met vernieuwngen en dus een nieuwe toekomst. Gelukkig hebben we een goed bedrijfsleven waardoor we het al jaren goed hebben.
Rosan
|
|
2
-
09
-
2011
|
09
:
50
uur
Wat een verademing om te lezen, fijn dat er mensen zijn die niet alleen maar ja en amen knikken en daadwerkelijk willen nadenken om ook het positieve te kunnen zien!
Ben
|
|
2
-
09
-
2011
|
21
:
58
uur
Fijn voor de schrijver dat hij het allemaal zo geweldig vindt in NL. Dat hij in zijn artikel falikante onzin opschrijft is minder fijn. Bijv. de stelling dat de gehele wereldbevolking met ieder één m2 grond in de provincie Utrecht zou passen. De Oppervlakte van deze provincie is 1.385 km2. Daar passen dan niet meer dan 1,385 miljard mensen op, dat is ongeveer 25% van de wereldbevolking. Als de schrijver van alle problemen die hij meldt maar 25% ziet, verklaart dat wellcht waarom hij het allemaal zo geweldig vindt.
Dank voor je reactie! Fijn dat je de moeite hebt genomen om de rekensom over de ''volle'' aarde na te lopen.
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk, er zat een foutje in het artikel over het de oppervlakte van de provincie Utrecht.
Op 11 mei 2011 schatte het U.S. Census Bureau de mondiale populatie op 6.918 miljard en volgens het CIA World Factbook zou de toename in 2011 ongeveer 76,4 miljoen zijn. Elke dag komen er circa 209.000 mensen bij.
(Bron: Wikipedia/wereldbevolking)
Utrecht heeft een (land)oppervlak van 1.385 km2 dus als je iedere wereldbewoner 1 m2 geeft passen we allemaal op een oppervlak zo groot als VIER MAAL de provincie Utrecht (vergelijkbaar met het oppervlak van Noord-Brabant en Limburg samen - reken maar na).
Ik heb het artikel inmiddels aanpast dus nogmaals dank.
Je mist echter wel een belangrijk punt. Twee punten eigenlijk.
Een dergelijke rekenfout doet niets af aan de strekking van de stelling respectievelijk mijn punt: ''vol'' is een relatief begrip. De meeste mensen denken intuitief dat de totale wereldbevolking bij 1 m2 per persoon hele continenten bestrijkt! Ik gebruik het dus als relativering want ik zeg niks over bijvoorbeeld de vervuilingsfactor van ieder mens en de bevolkingsdichtheid in steden enzovoorts. Dat zijn hele andere onderwerpen.
Maar het tweede punt dat je mist is m.i. veel belangrijker. Van het gehele artikel heb je er één aspect uitgehaald: die rekenfout. Je hebt gegoogled, je rekenmachine gepakt, nagerekend en ''HA! Kip ik heb je! Een fout! Hebbes!!'' Vervolgens stuur je een reactie met alleen dié opmerking. Dat is best jammer en kan ook anders.
Klagen gaat vaak over het instinctief benadrukken van negatieve afwijkingen. Dus zonder het positieve te zoeken en te benoemen. Anti-klagen zegt dat je gerust (constructief)kritisch mag zijn maar dat het geen kwaad kan dit vooraf te laten gaan door iets positiefs. Dat noem ik 'prikkelen in de vorm van prijzen'. Je doet de ontvangende parij daar over het algemeen veel meer plezier mee en je bereikt ook meer (*).
Mijn prikkelvraag aan jou is: noem eens een paar aspecten van het artikel die je positief hebben aangesproken? Daarna kun je nog altijd met me in discussie gaan over inhoud en stellingname.
Je hebt nu overigens opnieuw twee keuzes: je gaat op zoek naar de spellingfouten in deze reactie (die er ongetwijfeld in zitten) of je gunt jezelf een paar minuten om op zijn minst over de prikkelvraag na te denken. :-D
Aan jou de keuze. Ik ben reuzebenieuwd naar je reactie.
Met hartelijke anti-klaaggroeten,
Bart Flos
(*) Lees ook eens mijn artikel 'Vijf manieren om onbewust klagen te helpen voorkomen' hier op managersonline. Daarin vind je nog wat meer voorbeelden.
D. Vlaar
|
|
5
-
09
-
2011
|
10
:
51
uur
Punt 1. Mee eens. Baantjesjagers en amateurs. We hebben ons een paar oorlogen in laten rommelen in landen waar we niets te zoeken hebben. Als politicus wordt je afgeserveerd naar een managementsfunctie in vooral de zorgsector waar je lekker kunt graaien over de ruggen van degenen die aan de bedden werken. Loopt het fout dan krijg je een paar ton aan oprotpremie mee en dat wordt weer door je politieke vriendjes gedekt.
Punt 3.
Mee eens. Loop maar eens door de westelijke tuinsteden in Amsterdam, je waant je in Noord Afrika. De meeste van deze lieden leiden een parasitair bestaan en hebben geen enkele ambitie om ook maar op enige wijze een positieve bijdrage aan de samenleving te leveren. De bekende gezinnen, vader al vele jaren in de uitkering, moeder analfabeet en volledig onwetend en zoons crimineel. De niet westerse immigratie is de grootste ramp die Nederland na de oorlog getroffen heeft en heeft naar mijn mening tot een grotere maatschappelijke ontwrichting geleid dan de Duitse bezetting.
Punt 4.
Nederland is inderdaad overvol. In de loop der tijd heb ik vanuit de trein of de auto de grote steden aan elkaar vast zien groeien. Rijdt maar eens de A12 van Den Haag naar Arnhem, afgezien van de Veluwe is het temet één lintbebouwing van bedrijventerreinen of woonwijken. In de Randstad is amper nog enige open ruimte.
Punt 6.
In een Amsterdamse krant verscheen een artikelenserie over jeugdige criminelen. Dossiers zo dik als telefoonboeken maar niet veroordeeld te krijgen. Hele hordes reclasseringsfiguren en welzijnswerkers ter zitting aanwezig om maar te betogen dat een veroordeling de gouden toekomst van deze lieden niet in de weg mag staan. En dat beroofde winkeliertje? Ach, die ouwe lul was toch wel over 2 jaar weggesaneerd. En dan zie je weer zo'n wereldvreemde rechter, meestal een D66-type, wijs richting verdachten knikken om ze tot een taakstrafje te veroordelen. Waar ze overigens nooit zullen komen opdagen.
Daar waar je zegt ''mee eens'' neem ik aan dat je het eens bent met de geisoleerde, negatief geformuleerde stelling. Je bent het dus oneens met mijn positief geformuleerde ontkrachting van de stelling en mijn poging het leed te verzachten door te relativeren.
Anti-klagen gaat de (constructief)kritische noot niet uit de weg, he? Je maakt je ongetwijfeld zorgen over wat je om je heen ziet. Maar anti-klagen komt met een ''groter goed'': het doet een poging om, ergens gedurende de klaagzang, in oplossingen te gaan denken.
Vandaar dan ook mijn vraag aan jou: welke concreet meetbare en op termijn realistisch uitvoerbare oplossingen stel jij voor voor elk van jouw stellingen hierboven? Ga dus gerust eens op de stoel van de politicus zitten en bedenk wat je wilt doen om jou en je omgeving een beter gevoel te geven.
Ik ben erg benieuwd naar je reactie.
Met hartelijke anti-klaaggroeten,
Bart Flos
V.
|
|
3
-
07
-
2012
|
16
:
12
uur
Beste Bart,
Ik heb nu meerdere artikelen van je gelezen, alleen even interessant, helder en zeker leuk om te lezen.
Over de auteur:
