29 april 2010 -
Het aantal mensen dat het afgelopen decennium buiten hun thuisland werkte, steeg met een kwart. De wereldwijde mobiliteit van arbeid neemt de komende tien jaar een nog grotere vlucht. Het aantal werknemers dat buiten hun thuisland werkt, stijgt het komende decennium met maar liefst 50 procent.
Dit blijkt uit onderzoek van PricewaterhouseCoopers (PwC). De wereldwijde verbondenheid van handel, technologie, kapitaal en regelgeving verlangt een intensivering van de wereldwijde mobiliteit van werknemers. Dit leidt volgens het onderzoek vooral tot een verhoging van korte termijn verblijven van werknemers en internationale forenzenstromen.
Opkomende economieën
De groei van wereldwijde mobiliteit van arbeid hangt daarnaast ook samen met de verdere ontwikkeling van opkomende economieën, toenemende focus op nieuwe omzetstromen en een veranderende demografie. Ook het aantal landen waar werknemers naar toe worden uitgezonden groeit waardoor er nieuwe uitdagingen ontstaan op het gebied van regelgeving, beloning en communicatie. PwC berekende dat ondernemingen gemiddeld in 1998 werknemers uitzond naar dertien locaties, in 2009 naar 22 en dit aantal stijgt naar 33 in 2020.
Samenwerking tussen ondernemingen en overheid
Het rapport - Talent Mobility 2020: The next generation of international assignments - is gebaseerd op trend data van internationale werknemers bewegingen van 990 ondernemingen, populatie data en de meningen van CEO's en werknemers over de hele wereld. Bestuursvoorzitters identificeren het hebben van het juiste talent op de juiste plaats als een kritieke succesfactor voor groei. 55 procent van de ondervraagde bestuursvoorzitters overdenkt hun aanpak van wereldwijde mobiliteit als gevolg van de crisis. Samenwerking tussen ondernemingen en overheid wordt het sleutelwoord. Het delen van kosten en kennis om grenzen van mobiliteit en regelgeving te verleggen is de drijfveer.
Economische meerwaarde Rien Wiegeraad, partner bij PricewaterhouseCoopers, zegt hierover: "Het is duidelijk dat ondernemingen de economische meerwaarde van internationale uitzendingen erkennen. Hoewel de oude internationale werkmodellen nog niet de geschiedenisboeken in hoeven, is het zaak voor bedrijven en overheden om meer samen te werken om werknemersverkeer te vereenvoudigen. Samen profiteren ze bijvoorbeeld van de werknemerstrek naar ontwikkelingslanden. Idealiter is internationale mobiliteit daarom geen slachtoffer van zware en kostbare administratieve lasten, maar profiteren beide partijen er juist van."
De nieuwste generatie werknemers, generatie Y, ziet werken in het buitenland als een onderdeel van hun persoonlijke ontwikkeling. Uit eerder PwC-onderzoek onder 4.200 afgestudeerden blijkt dat 80 procent graag over de grens werkt. 70 procent verwacht een niet-moedertaal te gebruiken tijdens dit werk.
Bereidheid versus vergoedingen
"De mate van bereidheid door jonge werknemers om in het buitenland te werken maakt waarschijnlijk de buitenlandvergoeding in de toekomst overbodig," voorspelt Rien Wiegeraad. "Echter, immigratie- en belastingsystemen zorgen er samen met opleidingskosten voor taalcursussen, voor dat het complex en kostbaar is om iemand uit te zenden. Maar de technologische ontwikkelingen maken het werken wel makkelijker."
Nieuwe zakencentra en de impact van demografie Het groeiende belang van de opkomende economieën verandert mobiliteitspatronen, aangezien werknemers uit die landen ook vaker in het buitenland werken. Kortom, er is niet alleen een groei van consumentenvraag en concurrentie, maar ook een steeds groter wordende groep talenten uit de opkomende economieën. Daarnaast is er een verschuiving gaande in de top van steden waarnaar werknemers worden uitgezonden. Elf van de 30 populairste bestemmingen van 60 jaar geleden zijn vervangen door nieuwe bestemmingen. Onder andere Lahore, Shenzhen en Chennai behoren tot de nieuwkomers. De verwachting is dat in 2025 Londen en Lima uit de top zijn geduwd door steden uit de opkomende economieën.
Andere trends
- Werkgevers staan voor de uitdaging om met drie tot vier verschillende generaties om te gaan;
- Vooruitgang in technologie verandert de manier waarop wereldwijde en virtuele teams worden gemanaged;
- Technologie wordt gebruikt om verplaatsingen van medewerkers te traceren zodat juiste belastingmaatregelen en regelgeving wordt toegepast, maar dit heeft als gevolg dat privacy van werknemers wordt aangetast;
- De olie-, gas-, mijnbouw- en constructie-industrie steunen al zwaar op mobiliteit van werknemers, andere sectoren kunnen hiervan leren.
Ik ben zelf een aantal jaren geleden ook naar het buitenland vertrokken om te werken in het buitenland. Ik ben destijds terecht gekomen bij een telecombedrijf in Parijs: marketing manager Benelux. Een unieke ervaring. Net afgestudeerd en nog nooit tijdens mijn studies (b.v. stage) in het buitenland geweest.
De keuze was destijds op mij gevallen omdat ze iemand zochten die de Nederlandse & Engelse taal kon spreken en ook wat van de franse taal af wist. In de maanden die volgden werd mijn franse taalkennis alsmaar beter en beter.
In mijn functie was ik verantwoordelijk voor het rayon Benelux (Nederlandstalig). Na 2 jaar deed ik ook het Franstalige gebied in dit rayon erbij. Meer verantwoording en uitdaging.
Na 5 jaar ben ik teruggekeerd naar Nederland en had ik erg veel mogelijkheden doordat ik nu ook de Franstalige jobs aan kon nemen ! Ik kan u vertellen dat een extra taal spreken absoluut een grote meerwaarde is. Dit in combinatie met goede praktijkresultaten gaven mij een functie die ik nooit zou kunnen krijgen als ik de afgelopen 5 jaren in Nederland was gebleven. Er is schaarste aan mensen die de echte vreemde talen spreken. Kans !
Als ik op internet zoek zijn er wel steeds meer bedrijven die werk in het buitenland voor je kunnen regelen. Destijds ben ik via www.buitenland-werken.nl naar het buitenland gegaan. Het is een vacaturewebsite dus je moet wel alles zelf regelen. Ik vond dat geen probleem.
Als er mensen die nog tips willen over werken in het buitenland kun je mailen op laanloper@live.nl
groet,
Vincent van de Berg
Succes !
Gijsen Frank
|
|
11
-
06
-
2010
|
11
:
30
uur
Hallo,
Ik kan de reactie van Vincent alleen maar beamen.
Zelf heb ik 14 jaren in Belgie voor een Duitse Multinational gewerkt, en was gedurende deze periode wekelijks onderweg (hoofdzakelijk Europa).
Mede door mijn opgedane ervaring in die jaren + mijn flexibele houding tegenover buitenlandse verplaatsingen ben ik dan gevraagd geworden om 6 maanden naar China (Shanghai) te verhuizen, om een team van lokale medewerkers op te bouwen en te trainen.
Dit was voor mij ''de'' springplank naar de volgende stap in mijn loopbaan! Na 6 jaren ben ik nog steeds in Shanghai, ik heb nooit 1 seconde spijt gehad van mijn beslissing en kan het iedereen eigenlijk alleen maar aanraden.
De ervaring die ik hier in China heb kunnen verzamelen (cultureel, Chinese taal, mensenkennis, bedrijfskennis, professionele zelfdiscipline...) zou ik anders met zekerheid nooit hebben kunnen opdoen.
In onze organizatie wordt ''global mobility'' hoog in het vaandel gedragen, en wordt dit inmiddels als basisvereiste gesteld voor middle-management dat zich verder wil ontwikkelen binnen de groep.
Van mijn persoonlijke ervaring durf ik stellen, dat managers, die een buitenlandse werkervaring achter de rug hebben, flexibele denkers met verantwoordelijkheidsgevoel zijn, die zich niet snel laten ontmoedigen wanneer het tegen zit.
Een echte aanrader voor eenieder die een doorzetter is, en van aanpakken weet ...
