18 november 2009 -
Ruim 59 procent van de Nederlanders doet totaal ander werk dan waarvoor zij zijn opgeleid. Dit blijkt uit onderzoek van NationaleVacaturebank.nl onder 528 respondenten. Een minderheid van de respondenten geeft aan dat zij de rest van hun loopbaan hetzelfde soort werk willen blijven doen.
Van de Nederlanders die wel een baan hebben die aansluit op de studie, geeft slechts veertien procent aan dat deze volledig past bij datgene waarvoor zij zijn opgeleid. Ruim één op de tien ondervraagden heeft daarentegen wel een baan die aansluit op wat zij vanaf de studietijd wilden doen. Florence Schmit, uitgever van NationaleVacaturebank.nl: "Het is opvallend dat een groot deel van de Nederlanders geen baan heeft gevonden die past bij de studie die ze hebben gevolgd. Dit kan voor veel onvrede zorgen in je werk. Het is belangrijk om in je huidige functie plezier te vinden zodat je lekker op je plek zit, met name omdat je een groot deel van je dag doorbrengt op je werk."
Droombaan Opvallend is dat 82 procent van de Nederlanders niet het soort werk doet waar hij als kind van droomde. Niet geheel verrassend dat de meerderheid van de respondenten eigenlijk best een andere baan wil. Zo staat 87 procent open voor vacatures die buiten het functiegebied vallen. "Voor veel mensen is het een grote stap om het roer om te gooien, juist in economische mindere tijden zijn ze bang voor het risico. Toch zouden zij hiermee het plezier in hun werk enorm kunnen vergroten," aldus Schmit.
Ik sta niet echt te kijken van deze cijfers. Je moet immers in je puberteit gaan bepalen welke vervolgstudie je gaat volgen en waar je toekomst dus moet liggen. Laten we wel zijn, hoeveel jonge mensen van deze leeftjd weten echt wat ze voor de toekomst willen en volgen daadwerkelijk de studie die exact aansluit bij hun toekomstbeeld.
De leeftijd waarop nu de keuze gemaakt moet worden is m.i. te jong. Maar dit alles wetende worden wel al die mensen ''afgerekend'' in hun carriere op iets wat ze 15/16 jarige besloten hebben of moeten dit op zijn minst uitleggen.
Dus blijven veel mensen ''hangen'' in waar ze ooit voor gestudeerd hebben en dat is zonde, want iemand die voor zijn droom gaat en gepassioneerd werkt is zoveel waardevoller. Waardevoller dan iemand die ergens een papiertje voor gehaald heeft en plichtsgetrouw invulling geeft aan de baan die in het verlengde van dit papiertje ligt.
Ik kan het niet anders dan met Helma hier eens zijn. Veel van de wijze van assessment zijn absoluut niet toereikend op de manier waarop ze nu worden ingezet. Het begint al op de lagere school waar het de weergave en gevolgen van de Cito betreft.
Daarna begint het gelazer weer opnieuw aan het ine van het tweede brugjaar. Nieuwe inzichten, alhoewel, als je 15 jaar alweer nieuw zou moeten noemen, geven aan dat de hersenen, de coherentie en de 'verbindings retoriek' van jongeren pas na hun 20e levensjaar zijn beslag heeft.
Dat betekend dat de volledige reden en beredenering en dus overzien van actie/reactie/consequentie, pas hierna volledig te noemen is. De Cortex is dan nog niet volledig en heeft vaak nog enkele jaren langer nodig.
Hele oude assessment systemen zeggen dan ook dat 'de persoon' pas met 25-27 jaar volwassen is. Uiteraard heb je ook hier nog wat nuancering, maar in de regel klopt dit als een bus. Tot die tijd ben je aan het groeien en emotioneel een 'volwassen' niveau aan het bereiken.
Uit winstbejag zag je dat de betreffende leeftijd van volwassenen naar beneden werd bijgesteld, met alle negatieve gevolgen van dien. Kinderen van 16 mogen al eigenhandig drank en tabak halen en nemen dat, zo is de praktijk, het ook mee voor jongeren. Al deze zaken hebben een verschrikkelijke inslag op hun leven en de samenleving.
We zien daarvan dan ook dagelijks de consequentie alleen niemand lijkt zich daar om te bekommeren. Mensen zijn verworden tot menselijke melkkoeien voor overheid en bedrijfsleven.
Het hellende vlak wordt hier dan ook heel aardig beschreven dat je dus op een bepaald moment in je leven komt en je jezelf afvraagt of het het allemaal wel waard is geweest en je jezelf al of niet tevreden voelt.
Ik ben van mening dat we eigenlijk weer terug moeten naar een situatie van, laat ons zeggen, 40 jaar geleden wat wetten en regelgeving betreft. Daar ben je dan weer pas met 23 jaar volwassen en kun je keuzes maken, die je nu al met 16 of daaronder, wordt toegedicht.
Wanneer er krachten zijn die dit vervolgens willen beredeneren, dan weet je at die krachten alleen maar economische motieven hebben die het individu alleen maar schade toe zullen brengen.
