23 februari 2009 -
Een tiende van de Nederlandse werknemers, dat zijn 650.000 mensen, noemt zichzelf slachtoffer van pesterijen op het werk. 100.000 werknemers worden structureel gepest door hun collega's. Dat schrijft HR Praktijk.
Deze cijfers zijn afkomstig uit de jaarlijkse Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) van TNO en CBS en uit Europees onderzoek naar pesten. TNO benadrukt dat pesten veel voorkomt en dat het overal gebeurt. In Nederland komt het meer voor dan in veel andere Europese landen.
Leidinggevende
Volgens de Arbowet zijn leidinggevenden verplicht te zorgen dat iedere werknemer een veilige werkplek heeft en dat er procedures en goede afspraken zijn over omgangsvormen. In veel gevallen is de leidinggevende echter zelf betrokken bij het pesten.
Psychische klachten
Pesten zorgt volgens TNO voor frustratie, isolement en leed, maar ook voor depressieve en zieke werknemers. Slachtoffers hebben vaak last van stressklachten of psychische klachten waaronder slaapproblemen. Jaarlijks zorgt het pesten op het werk naar schatting voor ruim vier miljoen extra verzuimdagen per jaar. Behalve dat werknemers ziek worden, dalen de output en de kwaliteit van het werk. Verder krijgen de werkgevers naast verzuimkosten te maken met kosten voor juridische afhandeling, vertrekregelingen, medische kosten en werving- en selectie.
Tip
Belangrijk bij de bestrijding van pesten op de werkvloer zijn gedragsregels en het aanstellen van vertrouwenspersonen met wie gepeste werknemers kunnen praten. Daarnaast speelt de leidinggevende een belangrijke rol. Hij of zij moet pestende werknemers aanspreken op hun gedrag.
Bron:HR Praktijk
Dit bericht gaat uit van enkele misverstanden die we vaak tegenkomen over mobbing. De aantallen zijn groter: een op de zes in bijna alle sectoren. De TNO-enquete gebruikt de verkeerde begrippen en krijgt lagere aantallen.
In 80% van de gevallen is de baas de oorzaak of verantwoordelijk. Dat moet natuurlijk niet in een artikel voor managers staan, maar wordt in Engeland erkend door het Charter van werkgevers- en werknemersorganisaties. In Nederland staan alle partijen nog versnipperd en machteloos toe te kijken. Vertrouwenspersonen voelen zich volstrekt machteloos en onkundig over mobbing, zo bleek uit ons congres in november: www.mobbingexpertplatform.nl
Ze kunnen geen kant op, ze willen mediation en preventie, maar hebben geen invloed, en wat ze horen van slachtoffers kunnen ze niet kwijt aan de directie.
PenO afdelingen blijken een schandalige rol te spelen. Zie www.everyoneweb.com/mobbing
Meestal is er geen vertrouwenspersoon, meestal is er geen onafhankelijke klachtenprocedure. Meestal neemt de werknemer uit zichzelf ontslag: weggepest door de baas, die zijn directeur vals voorlicht over de reden.
De kosten zijn niet alleen voor het bedrijf hoog; de meeste kosten worden afgewenteld op het individu en de samenleving.
Het is tijd voor onderzoek en scholing.
De VARA in Zembla heeft op 15 februari helaas alleen slachtofferverhalen weergegeven, zonder perspectief. Op 14 maart is er weer een studiedag voor hoogopgeleide professionals die zelf slachtoffer dreigen te worden.
Evert
|
|
5
-
03
-
2009
|
09
:
33
uur
De uiteindelijke tip - de leidinggevende moet de medewerker aanspreken - is wel wat mager en te gemakkelijk.
Als er gepest wordt is dat een teken dat de cultuur niet gezond is. Daar moet dus ook op worden ingegerepen. Dat kan ook heel gericht in één dag, zonder een plan dat jaren in beslag neemt.
begin met de basis: het team (natuurlijk inclusief leidinggevende) benoemt zijn waarden.
Met deze waarden als verenigend uitgangspunt formuleert het team de positieve omgangsvormen, de nieuwe 'goede gewoonten' en als dat nodig mocht zijn, de harde afspraken.
Breng die waarden naar boven in een training waarbij het team ook werkt aan effectief communiceren,ieders valkuilen en kwaliteiten (waarbij je oud zeer zo nodig bespreekt)en het team schept zo de voorwaarden waarbij mensen weer fluitend naar hun werk kunnen gaan.
Onbevangen maar niet naief: vergeet niet om aan dossiervorming te doen. Zo schep je een brede context waarin ook het aanspreken door de leidinggevende de kracht krijgt die het verdient.
anoniem
|
|
20
-
03
-
2009
|
12
:
13
uur
Waar ik werk wordt veel geroddeld en gepest en inderdaad doen leidinggevenden hier ook aan mee. Dit niet zozeer actief, maar meer door onvoldoende op te treden en roddelen en pesten niet actief tegen te gaan. Pesten kan zeer schadelijk zijn voor het slachtoffer. Het trieste is dat pesters/roddelaars vaak goed in de groep liggen en door (of liever: ondanks) hun gedrag vaak juist in aanzien stijgen. Het is heel belangrijk dat leidinggevenden - maar óók collega's - optreden als zij zien dat iemand het slachtoffer wordt. Vaak gebeurt dit niet, omdat meedoen een (dubieuze) groepsband creëert en een betere positie. Wat ook heel belangrijk is dat er op een afdeling goed wordt gecommuniceerd en dat eventuele kritiek op een constructieve manier aan de persoon zelf wordt geuit. Heel vaak hoor je kritiek alleen via via of via steken onder water. Dit werkt pesten en roddelen in de hand.
Nicolle
|
|
6
-
04
-
2013
|
13
:
26
uur
Hoi,
Ik heb zelf ontslag genomen 2 weken voor dat mijn contract af liep.
Je zou denken dat is stom maar ik werd geestelijk kapot gemaakt door mijn baas en alle oude collega 's ook.ook voor mijn tijd daar zijn ex collega's op de zelfde manier vertrokken.
Het is een macht spelletje van hem.
Het is ook nog eens een zorginstelling je gaat niet zo maar weg en zeker niet als je baas verkeerde dingen doet bij zijn personeel en de mensen waar hij voor moet zorgen.
Het zijn verstandelijke gehandicapte mensen die hij kleineerd en nog meer rare dingen bij doet.
Daarom heb ikzo lang mogelijk gewacht met ontslag nemen.
Ik heb nu geen recht op ww en mijn eind afrekening is na 3 maanden nog steeds niet af gehandeld zo ging dat ook bij de rest van zijn ex werknemers.
Er zit 1 collega daar nog die op de zelfde manier wordt weg gepest maar die kan geen ontslag nemen zij zou niet zonder ww kunnen.
Dit is toch niet normaal allemaal.
Tom
|
|
9
-
04
-
2013
|
08
:
53
uur
Gelukkig zijn er ook positieve uitzonderingen!
Bij ons is een brochure uitgegeven over bejegening. Van medewerkers naar klant, van klant naar medewerker en collega's onderling. Ook hebben we een aantal vertrouwenspersonen.
Als op een van mijn afdelingen iets speelde tussen medewerkers, hoe klein ook, nam ik de betreffende mdw mee naar mijn kantoor. Op ongedwongen wijze, maar op de inhoud doorpakkend laat je ze zelf de conclusie trekken dat hun gedrag destructief is en niet bijdraagt aan een echte oplossing van het probleem. Gezamenlijk afspraken maken, monitoren en evalueren inclusief schriftelijke vastlegging. Dat doet recht aan alle betrokkenen t.w. de betreffende medewerkers, de directe collega's (want die hebben er ook last van) aan mijzelf als manager en de organisatie als geheel. Onverhoopt zelf uitgevallen wist ik mij gesteund door mijn directeur. Dat heeft uiteindelijk de gang terug naar het werk een stuk makkelijker gemaakt!! Hebben wij de perfecte organisatie? Nee, totaal niet, maar we doen wel ons best om het zo goed mogelijk te doen. Zichtbaar voor iedereen en dat straalt uit naar de hele organisatie. Je hoeft niet perfect te zijn, zolang je het maar blijft nastreven en blijft leren, juist als leidinggevenden, kom je een heel eind en dat is wat de medewerker wil zien, dat je je best voor ze doet, zoals mijn directeur dat voor mij deed. En als je dan weer een succesje boekt, voelt het goed dat je je best hebt gedaan. Niet alleen als manager, maar ook als mens!
In mijn kinderpsychologische praktijk in Den Haag kom ik geregeld pestslachtoffers tegen.Methoden tegen pesten op school werken zelden, omdat vergeten wordt dat pesten als een dierlijke functie beschouwd moet worden om de hierarchie en de functieverdeling in een groep te bepalen. Het heet dan eerder ''uitdagen'', ''grapjes maken'' of ''intermenselijke grenzen verkennen'', maar het gaat om hetzelfde fenomeen.
Bij kindslachtoffers doe ik altijd onderzoek naar diens persoonlijkheidskenmerken en talenten,naar gezinskenmerken en laat ik het slachtoffer onderzoek doen naar eigenschappen en zwaktes van de pester.En de situatie van het pesten zelf.
Zo heb ik een kind dat goed kon tekenen dit talent laten inzetten tegen de pester. De pester werd openbaar voor aap gezet met een goed herkenbare(naakt-)tekening.De heibel die voorspelbaar volgde heb ik gecoached en eindigde met vertrek van de pester. En het ex-slachtoffer werd tekenaar van de schoolkrant.
Een ander nogal dik kind met bovendien nog een symbiotische relatie met zijn moeder,bleek een onverwacht goed evenwichtgevoel te bezitten. Hem leerde ik eenwielfietsen. De symbiose verdween, hij werd slanker, kreeg aanzien en zelfvertrouwen, waardoor zijn plaats in de groep steeg. De pester had geen vat meer.
Ik weet zeker dat in de arbeidsrelatie vergelijkbare mogelijkheden aanwezig zijn. Het vraagt onderzoek en creativiteit.
Ellemiek
|
|
18
-
01
-
2014
|
10
:
01
uur
Ook ik word al jaren gepest op mijn werk. Mijn leidinggevende is ervan op de hoogte, maar ze doet er niets aan. Integendeel! Als eenling kun je niet op tegen een hele groep. Iemand, die afwijkt van de groep en zich niet aanpast aan de groep (hoe fout hun gedrag ook is) staat machteloos. Je hebt 2 keuzen: aanpassen aan de groep en jezelf hiermee verloochenen/je eigen normen en waarden ontrouw zijn of trouw blijven aan jezelf en (steeds meer) gepest worden. Het vreemde is, dat je zou denken, dat een baas blij is met iemand, die keihard werkt en eerlijk is, maar het tegendeel is waar. Iemand, die afwijkt van de heersende normen en waarden van de groep veroorzaakt onrust en dat is lastig. Het is gemakkelijker om deze persoon te isoleren en uit te schakelen dan om de groep aan te pakken. Zo blijf je als leidinggevende tenminste ''vriendjes'' met de grote groep.
Ik werk in een zorginstelling en de (aankomende) bezuinigingen werken dit soort gedrag nog meer in de hand. Door iemand in een kwaad daglicht te stellen, vriendjes te zijn/te slijmen bij de baas en zich daardoor beter af te schilderen, hopen collega's hun baan te kunnen behouden ten koste van een ander. Door de geniepige manieren, waarop dit gebeurt hebben buitenstaanders dit niet in de gaten. Verder voelen ze zich als groep sterk tegenover een ''gezamenlijke vijand'', die ze dan wegpesten.
