22 februari 2008 -
Onder de bestuurders en toezichthouders van de Nederlandse AEX- en AMX-fondsen doen zich weinig excessen voor. De Amerikaanse CEO verdient bijna zes keer zoveel als zijn Nederlandse collega.
Dit stelt Hay Group. Het internationale onderzoeks- en adviesbureau presenteerde gisteren drie verschillende studies over topbeloningen en zet de feiten op een rijtje. De resultaten van de drie onderzoeken relativeren het jaarlijksterugkerende debat over topbeloning dat weer voor de deur staat. In Nederland richt de aandacht voor bestuurdersbeloning zich te eenzijdige op de excessen, waardoor het zicht op de feitelijke praktijk verloren gaat, zo waarschuwt Hay Group. Afgelopen jaar ging alle aandacht uit naar de tientallen miljoenen van onder meer Jan Bennink (Numico) en Rijkman Groenink (ABN AMRO). Zij ontvingen echter een veelvoud van de Nederlandse en zelfs Amerikaanse gemiddelden. "Bennink en Rijkman Groenink vormen dan ook echte uitzonderingen," aldus Jeroen Kirch, directeur executive compensation bij Hay Group.
Verschil van tien miljoen
De Nederlandse AEX-CEO verdient gemiddeld 2,3 miljoen euro per jaar. "Dat is een krappe 50 procent van het gemiddelde in Europa en achttien procent van het salaris van topbestuurders in de VS," aldus Kirch. "Zij verdienen met gemiddeld bijna dertien miljoen euro per jaar, een dikke tien miljoen per jaar meer dan onze topbestuurders."
De beloning van topbestuurders in Amerika ligt niet alleen hoger, de opbouw van hun salaris is ook significant anders dan in Europa. Zo ligt het basissalaris in de VS gemiddeld ongeveer twintig procent lager. De Amerikaan moet het meer hebben van zijn bonus en nog meer van zijn aandelenregelingen: die zijn goed voor respectievelijk 300 en 590 procent van hun basissalaris. In Nederland zijn bonussen en aandelenregelingen achtereenvolgens 105 en nogmaals 105 procent van het basissalaris.
Schandalen en excessen
Kirch: "Rond de Nederlandse boardrooms is een beeld ontstaan van ‘snelle zakkenvullers’. Wat daarbij zelden wordt belicht, is dat voorzitters en leden van Raden van Bestuur in ons land gemiddeld dertien jaar bij de onderneming werken waar ze nu leiding aan geven. Die mensen zitten er dus niet in om even snel te cashen over de hoofden van hun mensen." Kirch vindt dat commissarissen scherper moeten kijken naar de daadwerkelijke prestaties. "Als er geen succes wordt geboekt, dan moet de bestuurder natuurlijk niet met een grote zak geld naar huis."
Nuance
Volgens Kirch bereik je een averechts effect met het voortdurend uitlichten van enkele uitzonderingen: "Natuurlijk moeten we kritisch blijven als maatschappij en vragen blijven stellen, maar het ironische is dat de extra aandacht voor excessen de beloning alleen maar opdrijft."
Voor de gemiddelde Nederlander is de nuance inmiddels tamelijk onzichtbaar, meent Kirch. "Natuurlijk is die 2,3 miljoen euro een hoop geld en veel mensen zouden dat ook wel willen hebben. Maar hoeveel mensen zijn bereid het klokje rond te werken én zijn geschikt om de verantwoordelijkheid te dragen voor de prestaties en de toekomst van een concern met tienduizenden medewerkers? Daarnaast moeten we niet vergeten dat de eigenaren van die concerns – de aandeelhouders – en ook de commissarissen de beloningen moeten goedkeuren. Dit vraagstuk is een veelkoppig monster. Er is namelijk niet één antwoord te geven op de vraag of het te veel, genoeg of te weinig is, hoe frustrerend dat ook is".
Toezichthouder op niveau directiesecretaresse
Uit een analyse van de beloning van de toezichthouders die deze bestuurders moeten controleren, oftewel de Raden van Commissarissen, blijkt dat de gemiddelde president commissaris een jaarlijkse vergoeding van 70.000 euro ontvangt. Een secretaresse van de Raad van Bestuur kan dat ook verdienen. Bovendien bedraagt in het Verenigd Koninkrijk de jaarlijkse vergoeding van voorzitter van de Raad van Commissarissen een slordige
740.000 euro. In vergelijking daarmee wordt de Nederlandse toezichthouder terughoudend betaald, zelfs in het licht van de ietwat zwaardere verantwoordelijkheid die de rol van voorzitter in het Verenigd Koninkrijk met zich meebrengt.
1. Als de vos de passie preekt, boer let op je kippen! (Hay Groep leeft hiervan) - en goed - ze doen trouwens echt hun best wel)
2. Als de Britten gek zijn, waarom moeten wij dan ook in hun sloot springen
Opnieuw wordt weer duidelijk dat er een kleine groep zeurpieten het beleid in Nederland weet te bepalen door met leugens en onwaarheden de publieke opinie, maar zeker de politieke opinie te bewerken.
Ik ben benieuwd hoe deze figuren, wiens mening veelal is gebaseerd op jaloezie en anti-kapitalisme uit de jaren '60 van de vorige eeuw nu weer reageren op dit onderzoek.
Natuurlijk is het veel geld, maar ze doen er ook wat voor. Dit in tegenstelling tot veel van die zeurterroristen die geen enkele maatschappelijk belang en nut hebben.
h. renting
|
|
22
-
02
-
2008
|
08
:
59
uur
Inderdaad, de meesten verdienen niet veel. Het jammerlijke is echter, dat ze wel veel 'salaris' krijgen. En als ze dat nog niet genoeg vinden, worden ze heel vindingrijk in het aanvullen van hun inkomen, getuige o.a. het onroerendgoedschandaal in de ' bovenwereld'''' . Wat is dat eigenlijk ''bovenwereld'' ? Hoog boven in de graaiwereld van 'onze top' ?
En wat is veel en wat is weinig. Kijk eens naar het bedrag waar een gemiddelde, hard werkende werknemer mee thuiskomt. Verschillen in toegevoegde waarde voor het bedrijfsresultaat? Ach dat is betrekkelijk. Een vraag: Heeft een etmaal voor een topceo meer uren dan voor 'de gewone man'. Hij is langer bezig dan van acht tot vijf? Dan verbaas ik mij ook over de'vele 'bijbanen'van de meeste ceo's. Netwerken? Soms lijkt het net werken. Soms....
h.renting
|
|
22
-
02
-
2008
|
16
:
59
uur
Heb even de website van meneer De Beer bezocht.
Begrijp opeens veel beter de inhoud van zijn reactie. Over opinie(makers) gesproken.
En inderdaad, ik had het al voorspeld, daar zijn de reacties.
''Ze verdienen het niet'', ''Kijk ze graaien'', verwijzing naar een schandaal (overigens weer eens uit de publieke sector!).
Nee, ook voor managers bestaat een dag uit 24 uur. Nee, ze werken niet van 8 tot 5, die dagen zijn wel wat langer.
Maar laten we maar niet in de sloot van de rest van de wereld springen, dan zitten de hoofdkwartieren van de grote bedrijven zo in het buitenland en komen wij er achter wat het betekend een ontwikkelingsland te zijn.
Hoe dom kunnen mensen zijn als het om geld gaat...........
En waarom nooit gezeurd over basketballers? De top 100 best betaalde sporters van Nederland al gezien? Weet je wat Jos Verstappen trekt? Of Roison Drenthe?
h.renting
|
|
23
-
02
-
2008
|
20
:
00
uur
Meneer Beer, dompel u lekker onder in uw eigen werend, in uw eigen gelijk.Grote zieners hebben we ook nodig.
René Wientjes
|
|
24
-
02
-
2008
|
15
:
16
uur
Het gaat naar mijn mening niet alleen om de hoogte van de inkomsten, maar meer nog om de rechtvaardigheid. Meestal gaat dan ook om inkomens die niet in relatie staan tot de prestatie die hiervoor is geleverd (niemand is toch dit soort bedragen waard). Menige ''topper'' heeft in het verleden een organisatie in grote problemen gebracht en vertrekt dan met een ''gouden handdruk''. De lasten zijn dan voor de werknemer die vaak met ontslag wordt bedreigd.
Ik heb ook de indruk dat de dames en heren waar het hier om gaat het systeem maar al te graag in stand willen houden, netwerken is dan een ultiem middel.
Toch typisch deze reacties.
Ik ga er niet van uit dat H. Renting manager is. Waarom verlaagt U zich tot de bekende rode streken van verdachtmakingen?
Ook Wientjes weet het weer goed, ja ''ze'' hebben allemaal een gouden handdruk gehad nadat ''ze'' de boel hebben geflest.
Ook een duidelijk gebrek aan kennis en ervaring van de echte wereld.
U kunt de indruk hebben dat de mensen het maar al te graag in stand houden. Ik heb de indruk dat bepaalde mensen maar al te graag blijven schoppen tegen de mensen die ervoor zorgen dat we in ons land nog een beetje economie hebben. Je moet eens zien wat er gebeurt als de bedrijven vanwege jullie gezeur en het beleid van jullie volksmenners het land verlaten.
Nee, ik verdien geen miljoene, krijg ze ook niet. Maar ik weet wel waar het in dit land echt om gaat, dat in tegenstelling tot een stel zeurterroristen die bedrog, leugens, verdachtmakingen en aanzetten tot haat als wapen gebruiken.
Al jaren werkzaam in de recruitment branche, werkend met top-secretaressen maar er zijn er maar zeer weinig met een inkomen van 70.000 euro op jaarbasis..... Daarnaast leeft de commissaris niet van zijn commissariaat maar in meervoud en heeft zijn/haar sporen al ruimschoots verdiend.
h.renting
|
|
26
-
02
-
2008
|
09
:
25
uur
Als de heer Ad Beer nou eens zijn eigen reacties doorleest. Zijn eigen verdachtmakingen, scheldwoorden en andere insinuaties telt en op rij zet.En daarna probeert om onbevooroordeeld en met zinnelijke argumenten te kijken naar de scheefgroei waarover wij nu spreken. Kunnen wij samen als managers onder elkaar misschien aan een beter imago werken?
A. Stuijt
|
|
26
-
02
-
2008
|
11
:
46
uur
1. Als de vos de passie preekt, boer let op je kippen! Hay Groep leeft hiervan - en goed - ze doen trouwens echt hun best wel
2. Als de Britten gek zijn, waarom moeten wij dan ook in hun sloot springen
3. Ook een Beer kan door de porceleinwinkel stampen.
René Wientjes
|
|
26
-
02
-
2008
|
14
:
33
uur
Even rekenen:
Dhr J. v.d. Veer Shell 3.8 miljoen gedeeld door het gemiddelde modaalinkomen is ongeveer 108. Dit betekent, dat iemand met een modaal inkomen (ongeveer 35000 euro per jaar bruto) 108 jaren moet werken om te verdienen wat dhr.v.d. Veer in één jaar verdient.
Dhr. Shephard Aegon 4.3 miljoen. Ook hier gedeeld door het modaal jaarinkomen maakt ongeveer 122 arbeidsjaren.
Een willekeurig manager met een inkomen van 1 miljoen op jaarbasis, dit gedeeld door het modale jaarinkomen komt uit op ruim 28 arbeidsjaren voor de modale werknemer.
Zo zijn er meer.
Mijnheer Beer, beargumenteer nu eens de rechtvaardigheid van dit systeem.
Overigens zijn er ook legio ''gewone'' werknemers die geen 8 tot 5 mentaliteit hebben, en hiervoor in het algemeen niet extra voor worden beloond.
Cruyff krijgt voor een avond analyses bij de NOS 15.000 euro. Ik krijg voor 15 minuten RTL7 een fles rose.
Het is een simpel economisch principe, schaarsheid. Hoe schaarser een goed, hoe hoger de prijs.
En nu valt iedereen over de salarissen van 5-6 nederlandse managers. Het gros van de managers verdient geen miljoenen, slechts de mannen die verantwoordelijk zijn voor miljarden krijgen dergelijke inkomens, die overigens voor het overgrote deel bestaan uit extra beloningen, de salarissen zijn vaak minder.
Rechtvaardig? Wat is rechtvaardig? De DG van LNV die wegens intimidatie het ministerie moest verlaten, later als directeur van de UWV de staat voor miljoenen oplichte en die nu een erebaan heeft als hoofd van de terroristen bestrijding? Daar horen we niemand (bijna dan) over klagen.
De socialist die als vakbondsleider indertijd 80.000 gulden per maand verdiende (toen 6 keer modaal), die als minister president zijn salaris met 60% liet stijgen en nu meerdere commisariaten van vele tonnen heeft?
De medeoprichter van Nieuw Links die als Burgemeester van 010 meer declareerde dan zijn basis inkomen?
In de wereld is niks rechtvaardig. Als je als zelfstandige werkt betaal je sociale verzekeringen, maar heb je nergens recht op, daar klaagt ook niemand over.
Is het dan rechtvaardig dat een illegale vreemdeling met 50 veroordelingen gewoon een uitkering krijgt?
Is het rechtvaardig dat de CEO's in nederland 10 jaar moeten werken om het salaris van één CEO in één jaar in de States te halen.
Het gaat om een simpel economisch principe en economie is niet rechtvaardig.
En als je dan met socialistische principes komt, kijk dan eens naar het vermogen van Castro, MAO, Lenin, Stalin, Kok.......
Met jaloezie bereik je niks en al dat gezeur is niks anders dan jaloezie. Gun een ander wat en werk gewoon om te krijgen waar je recht op hebt.
Willem van Druten
|
|
27
-
02
-
2008
|
12
:
14
uur
Wat is nu de moraal van dit verhaal? Van deze discussie. Wat Kirch in zijn stuk al aangeeft. '' beloning is een veel koppig monster''. Wat is te veel, wat is genoeg of wat is te weinig? Wat is de norm en waarop is die gebaseerd?. Iedereen heeft zijn eigen normen en waarden op basis van zijn achtergrond, overtuiging, maatschappelijke positie, ondernemersdrive, politieke voorkeur, enzovoort, enzovoort. Hoe je de wereld en maatschappij ziet. Daar kom je zonder standaard definitie voor beloning niet echt uit. Ook al heb je nog zoveel actuele of historische voorbeelden die iets zeggen over goed of niet goed, over inconsequent gedrag van personen of misstanden. Dit zijn overigens vaak de zaken die als ''ijsbegtopje'' de media hebben weten te halen. Dus daar viel wat van te zeggen waarbij zonder het te benoemen de indruk gewekt werd dat het een algemene trend in beloningsland was. Het polariserende mediaeffect om de discussie te voeden.
Hoe het ook zei; ik beredeneer het het vanuit het ''willen'' dragen van verantwoordelijkheid. Of dat nu een roeping is of op basis van leadership ontwikkeling -vaardigheden en persoonlijkheidseigenschappen- of wat dan ook. Zolang de rol of taakopvatting maar ''eerlijk'' verloopt volgens de de spelregels. De beloning is het produkt van afspraken met anderen, die iets kunnen zeggen over de omvang van verantwoordelijkheid en meetbaar gedefinieerd. Geen gesjoemel, geen eigenrechter, geen fraude, geen Liechtensteinroutes, geen omkoping geen.....alles wat we toch al sociaal maatschappelijk hebben benoemd als ''goed en fout''. Internationaal is dit al moeilijk genoeg. Als wij zeggen ''steekpenningen'' gaan de haartjes rechtop, maar in Zuid-Amerika heet dat een businessfee of gunningsbonus.
De vraag is dan alleen nog waar die heen gaat, prive of zaak? Maar dit terzijde.
Dus eigenlijk vind ik dat iedereen alles mag verdienen zolang betrokkenen bij de vaststelling en hij/zij zelf daarover verantwoording kunnen afleggen. Het principe van vraag en aanbod icm controlerende mechanismen. Dat laatste is het geval. Naast commissarissen is er het publieke debat, inzage in..,de fiscus, -Hay- onderzoeken, WN van het bedrijf, de markt, ed. Het is de contekst die de norm bepaald en wijzigd. Dat totale veld met al die bevooroordeelde posities en eigen opvattingen en belangen die op elkaar inwerken. En dat gaat goed in Nederland. Weinig excessen en internationaal gezien mooie bedrijven. Er zijn er al wat verkocht.
Waar bedrijven heen willen -strategie- is aan de top van deze organisaties. Wat daar voor nodig is ook. Wat voor een ondernemer dat vraag -competenties- en tegen welke voorwaarden -beloning- ook.
Het bepalen daarvan is niet iets voor een vertegenwoordiging uit het maatschappelijk krachtenveld. Anders krijg je eindelose discussies zoals hier en vervolgens gebeurt er niets. Ze mogen/moeten wel door commissarissen gehoort worden want de wereld staat niet stil.
A. Stuijt
|
|
27
-
02
-
2008
|
13
:
49
uur
1. ''Als de vos de passie preekt, boer let op je kippen!''
De Hay Groep, waar dit verhaal vandaan komt, leeft hiervan - en goed - ze doen trouwens echt hun best wel. 't Tij zit mee voor Hay!
2. Als de Britten gek zijn, waarom moeten wij dan ook in hun sloot springen.
Elke keer weer slaan de deelnemers aan deze discussie dat aspect maar fewoon over! Dit is NL, met een economie vergelijkbaar met misschien de staat New York. Maar wij zijn nog steeds deel van de ''lage landen'' en volgen toch nog het ''Rijnlandse model''. Ik denk dat we totaal genomen misschien zelfs méér betalen aan mensen dan in Angelsaksische landen, maar we verdelen het anders. Maar nu probeert Hay ons Angelsaksische normen op te drukken. Is dat slim? Geven we daarmee onze ''sustainable competetive edges'' niet weg?
3. Ook een Beer kan door de porceleinwinkel stampen. En andere deelnemers vind ik ook. Allerlei conflicten uitschreeuwen over zo'n betrekkelijk beleidsgebied als wat arbeid waard is voor 2-5% van het inkomensgebouw, helpt onze economie niet erg, lijkt mij.
4. We werken, in toenemende mate, in ''open systemen'' waardoor allerlei vroeger vanzelfsprekende grenzen over van alles en nog wat verdwijnen, vervagen en veranderen. Äls het tij verloopt moet men de bakens verzetten'' zei men daarover vroeger. Maar het tij verrast ons nu zowat elke dag. 't Gaat veel sneller en je hebt nét een CAO gesloten, denk je, of de afspraken worden alweer ouderwets en volstrekt achterhaald bevonden! Op alle punten ''én én '' willen, zo ook m.b.t. topbeloningen, is onmogelijk: dan ''keert de wal het schip''. Als aan zee en deels onder zeeniveau gelegen landje met zéér assertieve en spraakzame mensen, moeten we ons dat toch beter realiseren.
JJB
|
|
27
-
02
-
2008
|
15
:
35
uur
Wat mij opvalt is dat de discussie voornamelijk wordt gevoerd door mensen die blijkbaar niet de topsalarissen verdienen. Daarin is nog meer opvallende de hoeveelheid reacties die betrekking hebben op rechtvaardigheid en verdeling. Los van de vraag welk partijpolitiek standpunt dat vertegenwoordigt denk ik dat als je praat over gelijke capaciteiten en gelijke inzet je absoluut dat in de beloning mag terugzien. Te vaak kom je de mensen tegen die bij bedrijven en overheid op hoge posten zitten met redelijke salarissen op grond van politiek doorgroeien.
Dat mag je alleen niet vergelijken met de topposities als die van een Jeroen van der Veer of Anders Moberg; deze mensen zijn absoluut niet op die stoel terechtgekomen omdat ze hetzelfde kunnen als een modaal werknemer.
Daarnaast denk ik dat het een grote misopvatting is dat het beslissen over werk niet zo moeilijk is. Je zult als topmanager geconfronteerd worden met vraagstukken en keuzen die bestaan uit duizenden scenario's en consequenties. Het is dan de kunst om daarin de route te ontdekken die naar 3 dingen leidt: continuiteit van de onderneming, winst voor de aandeelhouders en stabiliteit van de omgeving waarin je je beweegt. De mate waarin dat lukt is mede bepalend voor de beloning.
Het lijkt erop alsof de discussie gevoed wordt door het spiegelen van het eigen onvermogen naar het succes van anderen. Als iedereen zich wat meer zou focussen op zijn eigen succes, mits op een rechtvaardige manier verkregen, dan denk ik dat we een stuk minder van dit soort gesprekken zouden hebben. Ik moet zeggen dat ik ze nooit heb met mijn bevriende CEO's. Ik zou ook niet in hun schoenen willen staan met de druk die zij moeten verduren en dat mag je echt niet onderschatten.
Als laatste gaat er van de beloningen ook een marketing effect uit: alleen een succesvolle onderneming kan een dure CEO betalen namelijk. Ik gun zo'n reclamezuil daarom ook iets meer dan een willekeurige popartiest of acteur.
Een reactie die mij uit het hart gegrepen is.
De meeste mensen hebben geen idee wat een CEO van een multinational voor besluiten moet nemen, de besluiten die onze overheid niet durft te nemen moeten ze nemen, iedere dag weer.
Succes is een gave, een gave mag beloond worden.
Willem van Druten
|
|
28
-
02
-
2008
|
00
:
12
uur
Sterke reacties van Stuijt en JJB. Het geeft in ieder geval de verschillende zienswijze weer. Go with the flow of don't go with the flow.
Als land of Europees continent een eigen moraliteit behouden of ontwikkelen of de -internationale- marktwerking zijn gang laten gaan.
Op langer termijn geloof ik meer in een wereld.
Op korte termijn zie ik om verschillende redenen botsende continenten. Schaarste problemen en cultuurbotsingen. Binnen tien jaar zijn er naast bestaande wereldstandaarden mbt risicosenario's -VN, veiligheid, milieu, nucliar, ed- standaarden voor rewarding.
Leiders, of leadingteams worden dan afgemeten op hun impact op economische vooruitgang, globale spreiding daarvan, milieu effecten of gebruik van natuulijke hulpbronnen, politieke en sociale stabiliteit ed.
Ik geloof niet dat je je daaraan moet of kunt onttrekken. Nog sterker, ik denk dat je die discussies moet opzoeken om er -mede- invulling aan te kunnen geven. Schuif alles met een beetje leadership interlect -dat is niet alles wat zich manager noemt- naar voren of naar buiten op deze discussies op internationaal vlak te voeren. Daar heb je ook multi-nationals voor nodig.
Nederland of -deels- Europa isoleren door een muur van cultuur bepaalde beloningsmoraal is eerder funest voor de langer termijn dan deelnemen in de vraag wat goed kan zijn voor de toekomst van de wereld. Ook beloning is onderdeel van de discussie over arm en rijk, welvaart en armoe, eten of geen eten en gezond of ziek. Het klassieke dilemma van krijgen-hebben-en delen.
Juist in welvarende landen, zoals Nederland, maakt het aantal rijken of superrijken, niet uit. Het verdeel- of distributieprobleem heeft maar een kleine impact op het totaal dus intern, binnen de eenheid of het land, worden zaken niet op de spits gedreven. De argumenten voor rechtvaardiging van ''jij iets meer en jij iets minder'' zijn acseptabel en leiden niet tot revolutie. Stakingen, aanslagen, sabotage of machtsovernames blijven nog ver van ons. Ook een ander politieke koers zou of kan dat soort conflikten niet voorkomen.
In dit licht denk ik dat je er niet altjd voor hoeft te kiezen zaken te stoppen of te blokkeren als je het er niet helemaal mee eens bent. Een optie is ook het er niet helemaal mee eens te zijn en vervolgens te horen, te zien en te participeren in de mogelijke verandering.
Misschien een dooddoener; if you can't beat them, joint them. Dat is overigens wat anders dan; go with the flow.
Ik weet het zo net noch niet hoor, of al die ideen over de topsalarissen wel zin hebben.
Ik zie het soms best wel als een vorm van afgunst.Dat zal het niet in alle gevallen zijn,maar soms die ondertoon,,kom op zeg,,
Wat ik vind is dat iedereen hard voor zijn centen moet werken,maar dan ook hart voor het bedrijf moet hebben.en ik vind zeker ook dat men naar prestatie betaald dient te worden,en vanzelf mag er dan verschil zijn.
Verschil moet er zijn,het maakt nochal uit,of je acht uur op een schoffel staat te leunen in het zinnetje, ofdat je acht tot twaalf uur achter het stuur van je truck zit[onafgebroken]
Natuurlijk mag/moet er dan een verschil zijn.
En die topsalarissen ?. Ja ja. Ga er maar aan staan,om zo,n megabedrijf met soms een paar duizend werknemers te leiden.
Ik doe het niet !! voor geen goud !!
Wat is dan noch zakkenvullen he?
Noch zo,n stelling,die ik steeds hoor,
Als die hoge heren is een deel zouden inleveren,dan waren de rijen bij de voedselbanken niet zo lang!!
Is dat nou wel zo, en zo ja wat is dan het volgende ? Weet je ik kom met mijn draaiorgels toch best wel onder de mensen,en ik hoor wel eens wat, en het is bijna te erg om waar te zijn,maar weet iemand van u hoeveel mensen er rondlopen die maar wat graag in de rij van de voedselbank staan,en die het maar wat makkelijk vinden om hun hand op te houden,en zoiets hebben van,er wordt toch wel voor me betaald.
Ik zie ook de andere kant hoor,van mensen die zich er voor schamen,en er alles aan doen om weer zo snel mogelijk uit de put te geraken.
Voor die mensen kan ik respect hebben,zulke mensen wens ik een topsalaris toe.
