15 juni 2006 -
Was interim management tot voor kort het toevluchtsoord van de oudere, mannelijke manager, tegenwoordig worden vierenhalf keer zoveel vrouwen als mannen tussen de 25 en 39 jaar interim manager. Vrouwen vinden bovendien makkelijker opdrachten dan mannen. En ze draaien jaarlijks meer declarabele uren dan hun mannelijke collega's.
30 procent meer vrouwelijke dan mannelijke interim managers werkt meer dan 170 dagen per jaar. Ook blijkt dat er tussen mannelijke en vrouwelijke interim managers vrijwel geen verschil in beloning is, in tegenstelling tot andere beroepen.
Aantrekkelijke voordelen
Deze resultaten zijn afkomstig van een onderzoek door Boyden Interim Management, dat verder aantoont dat de voordelen van interim managen vrouwen met name aanspreken. Naast de flexibiliteit en gelijke beloning, zijn de afwisselende, uitdagende werkzaamheden en de directe invloed die je als interim manager op de onderneming hebt aantrekkelijke factoren.
Interne verhoudingen De grootste problemen waar interim managers tegenaan lopen zijn, volgens de helft van de respondenten, gecompliceerde interne verhoudingen, gevolgd door het stellen van onrealistische doelstellingen of tijdskaders door de aannemende onderneming. 57 procent van de interim managers stellen deze echter vaak of altijd meteen na aankomst bij.
Winststijging Interim managers worden naar eigen zeggen meestal ingehuurd om een interne beleidsverandering te bewerkstelligen of een grote reorganisatie of overname te begeleiden. Slechts zestien procent beschreef de eigen rol als 'cover' voor een bestaande. Meer dan een derde van de interim managers die een veranderingsproces binnen een organisatie begeleidt, levert de onderneming een aanzienlijke omzet- en winststijging op.
Je moet je bij het onderzoek van Boyden wel realiseren dat dit voornamelijk betrekking heeft op de UK markt, waar de arbeidsverhoudingen nogal afwijken van die in Nederland, evenals het percentage vrouwelijke interim managers. Afgaande op de deelname van vrouwelijke interim managers aan allerlei bijeenkomsten voor interimmers (bijv. van de ORM) stijgt het percentage wel, maar is het nog steeds beperkt. In bepaalde sectoren, bijvoorbeeld Marketing Communicatie, zijn de dames misschien al wel in de meerderheid.
vmaas60
|
|
16
-
06
-
2006
|
14
:
53
uur
Henri Minzberg heeft hierober in de 80-90-er jaren al geschreven.
Vrouwen zijn erg gericht opteamprestaties en zijn daardoor feilloos in staat om te achterhalen waarom een team niet fuctioneerd en wat de z.g. zwakke schakels zijn.
Dat komt omdat ze sociaal gericht zijn - inplaats van allereerst op individuele prestaties.
Of een interim manager dus het beste een man of een vrouw kan zijn - hangt af van wat er binnen de afdeling moet gebeuren.
Als er een gebrek aan kennis is - een solistische klus - kun je het beste een man nemen - zeker als het technishe informatie betreft. Mannen zijn geen teamwerkers.
Mannen willen als individu uitblinken en alle eer zelf houden.
heer M Nobelen
|
|
16
-
06
-
2006
|
16
:
58
uur
Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat ons bedrijf regelmatig gevraagd wordt om een 'op-z'n-kop-staand' horecabedrijf weer 'veilg op z'n pootjes' te laten landen. Zonder onbescheiden te willen zijn, dat kunnen wij nou eenmaal goed.
Wanneer wij dan echter een dame voorstellen als interimmer, dan vraagt men áltijd of we geen heren voor deze (tijdelijke) functie kunnen aanbieden.
In ons vakgebied (betere horeca, exclusieve bedrijfs- en evenmentencatering e.d.) is de vrouw als leidinggevende nog steeds niet geaccepteerd, laat staan als troubleshooter.
Opvallend daarbij is wél dat onze (toekomstige) opdrachtgever graag de zich voordoende problemen met een van mijn kantoorgenoteS wil bespreken. Maar hij vraagt wél aan onze medewerkster om een manl
Waarschijnlijk ligt dat in de kantorensfeer anders, maar de executive hospitality blijft voorlopig -zélfs in Zwaar Weer- een mannenaangelegenheid. Let wel, dit is geen mening, maar een constatering.
Mark Nobelen
heer N Woudstra
|
|
19
-
06
-
2006
|
10
:
01
uur
Het is interessant om deze conclusies te lezen, met als achterliggende gedachte de competenties van een man of een vrouw. Het is geen geheim dat de vrouw in het algemeen tien maal beter de boodschap van haar boodschapper interpreteerd, dan een man. Haar hersenen zijn gewoonweg beter daarop afgestemd. Zij kan daardoor beter reageren op interne problemen die veroorzaakt worden door miscommunicatie, cultuur en sfeer. Een nadeel nadeel kan zijn dat de hersenen van een vrouw in het algemeen vanuit emotie denkt en handelt. Tevens onthouden zij gebeurtenissen in het verleden beter. In beide gevallen loopt een vrouw eerder het risico dat ze het werk niet meer aan kan.
Een man kan dan wel slechter communiceren, maar zal rationelere beslissingen kunnen nemen en er daarna weinig 'last' van hebben.
Ik sluit mij daarom aan bij de reactie van VMaas60: afhankelijk van wat de opdracht is, een vrouw of een man plaatsen. Bij reorganisatie en harde beslissingen een man, problemen oplossen en communicatie een vrouw.
N. Woudstra
Beloningsadviseur
Regio Friesland Zuid
mevrouw j Lumanauw-van Ommen
|
|
19
-
06
-
2006
|
16
:
15
uur
Toch altijd weer interessant hoe een berichtje over interimmanagers weer zulke generalisaties uit kan lokken. Ik heb het dan over de hier beschreven verschillen in werking van vrouwelijke en mannelijke hersenen. Ik ben benieuwd op welk wetenschappelijk onderzoek dit nu weer is gebaseerd. Werving en selectie wordt op basis van de inzichten van de heer Woudstra steeds simpeler. Kijk naar een probleem en dan gewoon of een man of een vrouw sturen. Kennelijk doen allerlei individuele competenties en ervaringen dan niet meer ter zake. Het is ook weer eens een mooie gelegenheid te melden dat vrouwen vanwege hun geheugen het werk niet meer 'aankunnen' en snel ergens 'last' van hebben.
Dat dit in de praktijk echt anders werkt kunnen we zien in bijvoorbeeld de opstellingen van vrouwen als Rita Verdonk en Neelie Kroes. Daarnaast kennen we allemaal nogal wat mannen die grote moeite hebben echt drastische maatregelen te nemen.
Laten we toch letten op individuele kwaliteiten en talenten in plaats van dit soort generalisaties uit de oude doos!
J.Lumanauw-van Ommen
Directeur (geen interim) van een Technische Hogeschool
mevrouw Lidy Graaff
|
|
20
-
06
-
2006
|
19
:
35
uur
In reactie op mevrouw Lumanauw; inderdaad, ben b.v. zelf erg rationeel aangelegd en het gevoelsmatige ligt meer in de intuitie. Net een assessment gehad, helaas nog geen uitslag, maar heb verschillende onderzoeken gelezen die aantonen dat werknemers liever bij een bedrijf werken met meer vrouwen aan de top! Nu de beslissers nog.
L.d.G
heer M Nobelen
|
|
21
-
06
-
2006
|
00
:
41
uur
In reactie op mevrouw Lidy Graaff en mevrouw J. Lumanauw - van Ommen, wil ik toch wel graag iets opmerken. Wij zitten er hier ook op te puzzelen en kwamen vanavond tot de volgende conclusie: Waarom nou: óf een man óf een vrouw en niet én een man én een vrouw. Zet twee (part-time) interimmers met dezelfde achtergrond en met een afgekaderde opdracht neer. Let wel, met dezelfde verantwoordelijkheden en bevoegdheden. Een team dus! Kost hetzelfde en je hebt twee manieren van benadering. Elkaar aanvullen en waar nodig aanvullen.
De medewerkers hebben de keuze in de aanspreekpersoon en de interimmers hebben mogelijkheid tot overleg. Iedereen blij, óók de opdrachtgever.
Wij gaan deze aanpak na de zomer uitproberen.
Mark Nobelen (Bussum)
M.R. Uffelen
|
|
21
-
06
-
2006
|
16
:
07
uur
Dit lijkt mij geen slimme oplossing meneer Nobelen. In mijn ogen moet een iterimmanager slagvaardig zijn. Korte communicatielijnen zijn belangrijk. Door meerdere mensen naast elkaar aan de slag te zetten levert elk onderwerp één extra gesprek op.
Daarbij dient de constructie met twee parttimers ook onder de loep genomen te worden. Deze interimmanagers kun je volgens mij alleen goed laten functioneren als je ze met elkaar laat overleggen zoals u zelf al aangeeft. Echter als ze alle twee parttime werken hoe ziet het plaatje er dan uit?
Laat u de managers afwisselend werken, wat ten kostte gaat van de slagvaardigheid. Of laat u ze tegelijk werken en een deel van de week zonder managers?
Zelf zou ik er niet veel in zien. Daarbij ben ik van mening dat er bij elke aparte situatie een aparte aanpak nodig is. Waarom zou je dan gaan voor een gecombineerde aanpak?
Wel ben ik benieuwd of u het doorzet en hoe dat verloopt.
Martin van Uffelen
heer M.P.D. Odijk
|
|
22
-
06
-
2006
|
07
:
49
uur
Het voorstel van dhr Nobelen is in mijn optiek zeker niet gek. Ik zou alleen niet voor de parttime-optie kiezen, maar voor twee fulltimers.
Het is wel van belang dat de twee elkaar bijzonder goed liggen, en dat ze in staat zijn om beslissingen te nemen in het tempo dat het moment vereist. Het mag niet zo zijn dat ze regelmatig concessies aan elkaar moeten doen; In feite moet het een team met één ziel zijn. Het lijkt me interessant om te zien welke modellen zij kunnen gebruiken om te beslissen.
Verder denk ik dat verschillende achtergronden beter zijn dan dezelfde. Er moet een min of meer gelijke filosofie aanwezig zijn, maar het is handig als beiden hun expertise op een ander gebied hebben liggen, zodat ze elkaar daarin aan kunnen vullen.
Een voordeel van deze insteek is dat je met zijn tweëen sterker staat dan alleen in een confrontatie. Nadeel is dat het "nodig" hebben van backup als zwakte kan worden gezien, waardoor de interimmers niet meer serieus worden genomen.
Ook bestaat het risico dat er een wij/zij cultuur ontstaat.
H. Krol
|
|
22
-
06
-
2006
|
11
:
03
uur
En ja hoor, opnieuw houdt het journaille achteloos het sprookje in stand dat stelt dat vrouwen significant minder betaalt krijgen voor hetzelfde werk. Alsof er geen vrouw bestaat die zo slim is daar juridische stappen tegen te ondernemen! Het gebruikelijke percentage dat genoemd wordt is zo'n 20 procent verschil in beloning, waar bijna niets van overblijft wanneer leeftijd en ervaring worden verdisconteerd. Zelfs Opzij vermeldt eerlijk hoe de vork in elkaar steekt, maar elders in de media blijft dit rancuneuze sprookje rustig voortbestaan. Waarom?
Max Jong
|
|
5
-
07
-
2006
|
16
:
29
uur
Om toch maar weer te generalisren en een greep uit de oude doos te doen het volgende. Uit de oude geschiedenis is gebleken, dat vlak voordat de bevelhebbers ten strijde trokken hun strategie haalden bij hun echtgenoten.
Wie is nu de slimste?
Mark Nobelen
|
|
5
-
07
-
2006
|
17
:
57
uur
Meneer Max Jong, U heeft helaas hééélemaal gelijk. Tijdens mijn studie had ik een bijbaantje (wie niet?) in een kroeg in Breda. Als er ruzie ontstond tussen twee jongens, dan stonden hun vriendinnen/echtgenotes ze aan te moedigen (excuseer me voor de citaten) "Sla 'm Piet" of "Draai 'm z'n ballen af, Henk". Mochten wij de kemphanen uit elkaar halen. Dikke pret hoor.
De macht van een vrouw moet niet onderschat worden, maar is niét altijd de oplossing.
Mark Nobelen, Bussum
mevrouw Lidy Graaff
|
|
5
-
07
-
2006
|
18
:
58
uur
Och, de opmerking uit mijn jeugd is hier dan toch echt op zijn plaats: de man is het koppie (lees beslisser) maar de vrouw is het nekkie. Zonder het nekkie kan het koppie helemaal niks.
muk
|
|
6
-
07
-
2006
|
09
:
23
uur
Menselijke observaties en interpretaties draaien op generalisaties en stereotypen.
Dit begint in deze discussie al bij "interim manager"; is dat een eminence grise of uitgerangeerde oude man, iemand die crises aankan of een gat vult? vervolgens krijg je de man / vrouw platitudes en vergeet ook niet de zogenaamde tegenstelling bij emotie versus ratio. Is het niet zo dat het niet noodzakelijk elkaar uitsluitende entiteiten betreft maar ook elkaar aanvullende?
De omstandigheden, afkadering en toekomst verwachtingen van betrokkenen bepalen wat de gevraagde competenties mixes zouden kunnen zijn van een interimmer en idealiter hangt de keuze af van het beoogde eindresultaat.
Mark Nobelen
|
|
12
-
07
-
2006
|
18
:
40
uur
Een reactie aan Muk.
Denkt u nu werkelijk dat een opdrachtgever van ons alleen maar huilend ons kantoor binnenkomt? Hij (er zijn ook zij's) weten drommels goed wat ze willen, maar weten niet hoe dat beoogde eindresultaat te bereiken. Kijk, en dáárom vragen zij een interimbureau daar eens goed en spoedig naar te kijken.
In mijn reactie van 21 juni jl. (hierboven ergens) pleit ik al voor de mix van de -door u zo deftig genoemde- entiteiten.
Maar laat één stelling duidelijk zijn: de opdrachtgever bepaalt en heeft het laatste woord, nooit de interimmer, of het nu een man of een vrouw is.
Mark Nobelen (Bussum)
Henk
|
|
12
-
07
-
2006
|
16
:
13
uur
Ik wil zelf als man, heel graag vrouwen in mijn team omdat ze hun tijd niet verdoen met "het bewijzen van hun ballen" maar echt kunnen presteren.
Uitzonderingen daar gelaten. Rita V. komt bij mij er niet in!
mevrouw a prinssen
|
|
13
-
07
-
2006
|
09
:
10
uur
In al het interim werk wat ik heb gedaan (veel reorganisaties van afdelingen, herstart van activiteiten, pionierswerk in zowel bedrijven als non profit) heb ik het altijd zeer fijn gevonden te kunnen sparren met iemand die de situatie goed en langdurig kent.
In mijn geval zijn dat bijna altijd mannen geweest.
Bij vrouwen speelt de krabbenmand een rol: vrouwen trekken elkaar naar beneden als er eentje uit de mand wil krabbelen. Als ik met mannen werk heb ik dat niet.
Echter! Als een man op gelijkelijke positie met een vrouw is zal hij zeer nare manieren vinden om haar van haar positie te werken. Ook dat heb ik meegemaakt.
Als je een goed mandaat hebt en een goede sparringspartner binnen het te reorganiseren bedrijf, en dan maakt het niet uit in welke laag deze sparringspartner verkeert, dán kun je je werk goed doen.
Werken met vrouwen heeft als nadeel dat je meer subtiel en omzichtig moet zijn. Vrouwen reageren inderdaad heftiger emotioneel, maar dat is een uiterlijke uitingsvorm. Mannen hebben dezelfde emoties, uiten ze niet of anders, en worden ook daar vaak goed ziek van. Rugklachten hebben bijna altijd een psychosomatische component, en heel veel hartklachten blijken later psychosomatische componenten te hebben.
Mannen kun je, ook als vrouw, stevig aanpakken. Mannen daarentegen hebben een zeer sterke loyaliteit met elkaar en zijn laf. Zij kunnen het eens zijn met een besluit maar het niet uitvoeren omdat éen van hun oude kennissen of collega's daar wellicht anders over zal denken. Als die collega de dupe van het besluit wordt, zijn ze vaak weer rucksichtloser, gek genoeg. Maar een conflict aangaan, een heftige discussie of debat, doen mannen liever niet. Dan maar het blokje om, het besluit niet uitvoeren.
De generalisaties die u hier vindt zijn gebaseerd op 20 jaar ervaring in zowel expliciete mannen- (defensie, gevangeniswezen) als vrouwen (vrouwenbelangenbehartigingsorganisaties) omgevingen.
Iedere "soort" heeft zijn voor- en nadelen. Wél is het zo dat in expliciete mannenomgevingen het bijzonder op prijs wordt gesteld dat er meer vrouwen komen. Het leiding ontvangen van vrouwen is soms lastig, maar ook zij worden uiteindelijk beoordeeld op hun merites. Dat laat onverlet dat sexistische, generaliserende opmerkingen tot het daags patroon blijven behoren. Schelden op de baas doet tenslotte iedereen, en het is reuze handig als daar zo'n uiterlijk kenmerk voor kan worden gebruikt.
muk
|
|
13
-
07
-
2006
|
13
:
08
uur
mevrouw a prinssen,
precies, mijn gedachten, een goed mandaat en een sparringpartner in de organisatie, een van de beste recepten voor een leuke opdracht
mark,
ik zal me minder deftig uit drukken als het je stoort. Verder begrijp ik niet goed wat je nu wil zeggen met je reacties op mijn stuk?
Henk
|
|
13
-
07
-
2006
|
17
:
12
uur
Zelfingenomenheid heeft niets te maken met geslacht eerder met persoonlijkheid en is dus aanwezig bij zowel mannen als vrouwen. Zelfingenomenheid leidt in het management en consultancywereldje tot slechte resultaten omdat verwachtingen managen, waar het uiteindelijk vaak om draait, een goed luisterend oor behoeft. En geen voorschrijvende consultant. Opvallende voorbeelden van dergelijke persoonlijkheden zijn ene Rita V. werkzaam in Den Haag en ene heer Nobelen.
Mark Nobelen
|
|
13
-
07
-
2006
|
19
:
24
uur
Geachte Henk,
Ik denk dat ik me dan een beetje ongelukkig heb uitgedrukt. Wij, als interimmers, luisteren naar onze opdrachtgevers, doen voorstellen om te verbeteren, maken plannen en voeren die uit ná goedkeuring van de opdrachtgever. In mijn reactie van gisteren staat dat volgens mij héél duidelijk.
U mag best een andere mening hebben dan ik, maar ik zou het toch wel op prijs stellen als u mijn eerdere reactie nog eens naleest en uw vergelijking tussen Rita V. en mij terugneemt.
Mark Nobelen (Bussum)
Henk
|
|
15
-
07
-
2006
|
14
:
52
uur
Ik geef toe dat de vergelijking van Heer Nobelen met Rita V. te ver gaat. Waarvan Acte!
Ik ben blij dat deze samenleving nog genoeg mensen kent die fascisme, op een niveau dat grenst aan nazisme, afkeurt.
Terug naar het onderwerp: ik beoordeel ook als interimmer en business consultant de mensen waarmee ik veranderingen moet doorvoeren op hun beste inzetbaarheid. Wie niet mee wil blijft achter, wie niet kan krijgt een rol die hem/haar beter past. Dit is van toepassing op mannen en vrouwen. Ik maak geen onderscheid maar breng wel duidelijkheid.
Jaap
|
|
2
-
08
-
2006
|
13
:
28
uur
Ik ben toevallig een man,die goed is in een aantal "vrouwendingen" zoals luisteren e.d. en daar zijn er best wel wat van.
Daarnaast wil ik nog even aangeven dat menselijke hersenen mensen automatisch in hokjes plaatsen. Ook is er sprake van self-fullfilling prophecies in de hersenen. Je onthoudt de dingen die je van een man/vrouw verwacht meer omdat je erop let.
Bert Stocker
|
|
26
-
07
-
2007
|
12
:
08
uur
Op zich een interessant onderwerp omdat het natuurlijk niet moet uitmaken of een man of vrouw de klus klaart. Naast de perssoonlijke competenties hebben beide sexes natuurlijk verschillen omdat we natuurlijk man of vrouw zijn. Persoonlijk heb ik geen voorkeur omdat ik ervan overtuigd ben dat als je probeert uit beide het beste te halen, dit tot goed resultaat leidt voor de opdrachten en natuurlijk de organisatie waar de mensen voor werken. Wanneer er echter 'belangen'een rol gaan spelen welke afbreuk doen aan het gewenste resultaat zijn beide partijen natuurlijk daar verantwoordelijk voor. Mijn ervaring is dat het helpt om vooraf duidelijk te zijn in hoe je in situaties reageert en ook wat je niet prettig vindt en dat er afspraken gemaakt worden over de eventuele oplossingen cq afspaken daarover zodat over de samenwerking en/of verschillen van personen geen misverstanden zijn. Voor een organisatie is niets erger dan dat mensen anderen bevechten vanwege persoonlijke belangen want daardoor raken de organisatiedoelstellingen maar al te vaak op de achtergrond. En dat is voor alle partijen een gemiste kans.
dorothea
|
|
29
-
10
-
2008
|
10
:
51
uur
Wat ik vaak lees in de verhalen hierboven is het woordje ''ik''.Ik is zo belangrijk!Of je nou man of vrouw bent....Als je bij ''ik'','' wij'' kan plaatsen en anderen die al langer in de organisatie werkzaam zijn zelf hun problemen leert oplossen, zelf leert nadenken over hun bedrijfssituatie dan hoef je alleen handvatten te reiken over hoe het anders kan.
Er ontplooid zich dan een situatie die het bedrijf ten goede komt.Wij hebben dat gedaan.Stop de interim-IK managers!
Gemma W.J.M. Brehm-de Geus
|
|
27
-
11
-
2009
|
22
:
24
uur
Wat goed dat juist een vrouw de spijker precies op zijn kop weet te slaan.
Ik ben het helemaal met Dorothea eens.
En heren, stop nu eens om steeds af te geven op Rita V. Leer van haar wat je kunt gebruiken en wat je niet interessant vindt laat je links of rechts (hahaah) liggen.
Om toch maar weer te generalisren en een greep uit de oude doos te doen het volgende. Uit de oude geschiedenis is gebleken, dat vlak voordat de bevelhebbers ten strijde trokken hun strategie haalden bij hun echtgenoten.
Wie is nu de slimste?
Vaak worden interim managers ook aangesteld om de minder leuke boodschappen te verkondigen. Wíe die boodschap verkondigt, dan maakt een hoop verschil op het moment van verkondigen. Zou dat misschien ook een rol spelen?
